Dokoncz baśń, w którym drzewo odgrywa jakąś ważną rolę:
Dawno, dawno temu za górami, lasami i trzema rzekami żyła sobie księżniczka o imieniu Sara. Była piękna i mądra, najbardziej na świecie kochała przyrodę i śpiew ptaków.Pewnego dnia poszła na polanę podziwiać kwiaty i spotkała drzewo, które było smutne. Królewna grzecznie zapytała czy coś się stało i czy mogłaby mu jakoś pomóc. Dzewo nic nie odparło popatrzyło się lekko na nią i cichym głosem szepneło...
More Questions From This User See All
- Myślę,ze nie... - w tym momencie przerwał mu szum wiatru - widzisz... tu gdzie ja jestem nie ma kwiatów, drzew, krzewów, cudnych ptaków, zwierząt... poprostu nie ma życia. Kiedyś kiedy jeszcze małym drzewkiem byłem i spokojnie sobie rosłem było inaczej. Codzień przychodziła do mnie mała dziewczynka, siadała pod moją rozległą koroną i bawiła się w dom z młodszą siostrą. A jak jej nie było to słowiki siadały na mych gałęziach i opowiadały mi o wschodzie i zachodzie słońca... o tym co widziały. A zresztą... - przeciągnęło drzewo - teraz nie ma to znaczenia. 6 lat temu wybuchł tu pożar... polana na której stałem w tej części spłonęła. Nie ma tu już zycia - słowiki odleciały, a dzieci już tu nie przychodzą, bo nie ma tu już kwiatów i krzewów z malinami po które lubiły chodzić. Zostałem sam jak palec i doskwiera mi samotność... nie mam nawet z kim porozmawiać. Jestem skazany na siebie i ubolewam w samotności - odrzekło smutne drzewo.
- Tak być nie może! - odkrzyknęła odrazu księżniczka. - Jestem księżniczą pobliskiego zamku... poproszę straż by posadzili tobie kolegów i sprowadzili moje konie by mogły się pasać w twoim towarzystwie.
- Naprawdę? Mogłabyś tak zrobić? - powiedzialo drzewo z nadzieją.
- Ależ oczywiście, że tak.
Dziewczynka dotrzymała obietnicy. W miejscu gdzie niegdyś wybuch straszny pożar została wybudowana stadnina, konie i kucyki pasały się przy nowych drzewach i różach. Od tamtej poy drzewo stało się najszczęśliwszą rośliną w królestwie.