koloorowa7
Dnia pierwszego Bóg stowrzył niebo i ziemię. Planeta była pochłonięta ciemnością, więc Pan nakazał, by stała się światłość. Nazwał ją dniem, zmrok zaś nocą. Dnia kolejnego Mistrz utworzył sklepienie, oddzielając jeden wody od drugich. Nadał mu imię niebo. Po upływie kolejnego poranka Stworzyciel nakazał wodom zebrać się w jedno miejsce, by ukazała się sucha powierzchnia. Wodom nadał nazwę morze, lądowi zaś ziemia. Z powierzchni wyrosły rośliny zielone, dające owoce swojego gatunku. Czwartego dnia Bóg uczynił nad ziemią ciała niebieskie, aby rządziły dniem i nocą oraz porami roku. Stworzył także gwiazdy. Po nocy Ojciec zapełnił wody istotami pływającymi, ptactwu natomiast nakazał latać nad ziemią i mnożyć się na ziemi. Kolejnego dnia Pan stworzył istoty żyjące na ziemi. Najpierw różnego rodzaju zwierzęta, następnie człowieka na swoje podobieństwo, by zapanował nad tym, co stworzył. Pobłogosławił mężczyznę i niewiastę, mówiąc by byli płodni i zaludnili całą ziemię. Pokarmem dla nich uczynił wszelkie rośliny dające ziarno lub owoce. Zwierzęta natomiast żywić miały się trawą zieloną. Tak powstały niebo i ziemia. Stworzyciel ukończył dnia szóstego swe dzieło, zaś siódmy pobłogosławił, czyniąc go świętym i wolnym od pracy. Oto są dzieje początków świata.
Dziesięć panien wyszło na spotkanie oblubieńca: pięć mądrych i pięć głupich. Te drugie zabrały lampy lecz nie wzięły oliwy, pierwsze natomiast będąc bardziej przewidującymi zabrały ją w naczyniach. Gdy w nocy okazało się nagle, że wyczekiwany przybywa, panny głupie chciały pożyczyć oliwę by ich lampy nie zgasły, jednak ich towarzyszki kazały im iść i sobie kupić. Poszły więc, a gdy nadszedł oblubieniec gotowe panny weszły z nim nawesele i zamknięto drzwi. Po powrocie pozostałe pięć panien również chciało wejść, lecz drzwi im nie otworzono.
Przesłanie
Przypowieść o dziesięciu pannach pokazuje postawę ludzi, którzy powinni czekać na przyjście Syna Człowieczego i Królestwa Bożego. "Panny głupie", to ludzie wierzący lecz tacy, którzy nie czekają na przyjście Jezusa- w swoim życiu są tak zajęci innymi sprawami, że zapominają o Bogu. "Panny mądre" symbolizują chrześcijan naprawdę wierzących, bo czekających w ciągłej gotowości na Pana, żyjących zgodnie z jego zasadami, nie tylko gdy zbliża się śmierć. Przypowieść ta ma nam uświadomić iż "Nie znamy dnia ani godziny" przyjścia Jezusa i cały czas powinniśmy być na nie gotowi,nasze całe życie powinno być pobożnym czekaniem. Historia ta odnosi się również do naszego codziennego życia w którym często przegapiamy szanse na szczęście, porzucamy nasze marzenia będąc zajętymi gonitwą za materialnymi dobrami.
Dnia kolejnego Mistrz utworzył sklepienie, oddzielając jeden wody od drugich. Nadał mu imię niebo.
Po upływie kolejnego poranka Stworzyciel nakazał wodom zebrać się w jedno miejsce, by ukazała się sucha powierzchnia. Wodom nadał nazwę morze, lądowi zaś ziemia. Z powierzchni wyrosły rośliny zielone, dające owoce swojego gatunku.
Czwartego dnia Bóg uczynił nad ziemią ciała niebieskie, aby rządziły dniem i nocą oraz porami roku. Stworzył także gwiazdy.
Po nocy Ojciec zapełnił wody istotami pływającymi, ptactwu natomiast nakazał latać nad ziemią i mnożyć się na ziemi.
Kolejnego dnia Pan stworzył istoty żyjące na ziemi. Najpierw różnego rodzaju zwierzęta, następnie człowieka na swoje podobieństwo, by zapanował nad tym, co stworzył. Pobłogosławił mężczyznę i niewiastę, mówiąc by byli płodni i zaludnili całą ziemię. Pokarmem dla nich uczynił wszelkie rośliny dające ziarno lub owoce. Zwierzęta natomiast żywić miały się trawą zieloną. Tak powstały niebo i ziemia.
Stworzyciel ukończył dnia szóstego swe dzieło, zaś siódmy pobłogosławił, czyniąc go świętym i wolnym od pracy. Oto są dzieje początków świata.
Dziesięć panien wyszło na spotkanie oblubieńca: pięć mądrych i pięć głupich. Te drugie zabrały lampy lecz nie wzięły oliwy, pierwsze natomiast będąc bardziej przewidującymi zabrały ją w naczyniach. Gdy w nocy okazało się nagle, że wyczekiwany przybywa, panny głupie chciały pożyczyć oliwę by ich lampy nie zgasły, jednak ich towarzyszki kazały im iść i sobie kupić. Poszły więc, a gdy nadszedł oblubieniec gotowe panny weszły z nim nawesele i zamknięto drzwi. Po powrocie pozostałe pięć panien również chciało wejść, lecz drzwi im nie otworzono.
Przesłanie
Przypowieść o dziesięciu pannach pokazuje postawę ludzi, którzy powinni czekać na przyjście Syna Człowieczego i Królestwa Bożego. "Panny głupie", to ludzie wierzący lecz tacy, którzy nie czekają na przyjście Jezusa- w swoim życiu są tak zajęci innymi sprawami, że zapominają o Bogu. "Panny mądre" symbolizują chrześcijan naprawdę wierzących, bo czekających w ciągłej gotowości na Pana, żyjących zgodnie z jego zasadami, nie tylko gdy zbliża się śmierć. Przypowieść ta ma nam uświadomić iż "Nie znamy dnia ani godziny" przyjścia Jezusa i cały czas powinniśmy być na nie gotowi,nasze całe życie powinno być pobożnym czekaniem. Historia ta odnosi się również do naszego codziennego życia w którym często przegapiamy szanse na szczęście, porzucamy nasze marzenia będąc zajętymi gonitwą za materialnymi dobrami.