Prawą stronę obrazu wypełnia postać Boga Ojca, który unoszony jest na ramionach aniołów. Szybuje na tle spokojnego, łagodnego nieba. Szaty, które Stwórca ma na sobie i płaszcz okrywający grupę aniołów podkreślają łagodny ruch powietrza, wiatru. Skupione oczy Boga skierowane są na postać Adama znajdującego się po lewej stronie fresku. W kierunku młodego pięknie zbudowanego mężczyzny Bóg Ojciec wysuwa rękę. Z jego palców płynie tchnienie życia. Adam unosi swe ciało jakby było ono przyciągane przez siłę Wszechmogącego. Twarz człowieka nie wyraża emocji. Szeroko otwarte oczy spoglądając spokojnie w kierunku Stwórcy. Palce obydwu postaci niemal stykają się ze sobą. Energia płynąca od Boga wypełnia budzące się do życia ciało Adama. Niczym nie różni się ono od sylwetki Boga, który jest starszym mężczyzną. Podkreślą to siwo-błękitne włosy i broda. Bóg unosi się w przestworzach, Adam znajduje się na ziemi.
3 votes Thanks 6
cybulska
Obraz ,,Stworzenie Adama'' namalował słynny malarz Michał Anioł Buanarroti. Dzieło to jest najsłynniejszym fragmentem wielkiego malowidła w Kapilicy Sykstyńskiej. Na pierwszym planie widać Boga, ukazanego jako siwy starzec. Ma na sobie purpurowa szatę, którą rozwiewa podmuch wiatru. Po lewej stronie obrazu znajduje się bezwładna postac Adama. Jego spojrzenie skierowane skierowane w strone Pana jest pełne nadziei. Pośrodku obrazu palce Boga i Adama są niemal zetknięte. Wydaje sie, że po dotknięciu dłoni istoty ludzkiej stwórcę, postać ożyje. Jest to kulminacyjny moment dzieła stworzenia człowieka. Na drugim planie, po prawej stronie znajduje się grupka aniołów podtrzymujących Boga. Wśród nich widać kobietę, może to być Ewa. Na tle obrazu jest zielono-brązowe zbocze - Ziemia i szare niebo - mieszkanie Pana. To dzieło fascynuje mnie, gdyż przedstawia ,,duchowe piękno'' prawdy o stworzeniu świata i człowieka.
Prawą stronę obrazu wypełnia postać Boga Ojca, który unoszony jest na ramionach aniołów. Szybuje na tle spokojnego, łagodnego nieba. Szaty, które Stwórca ma na sobie i płaszcz okrywający grupę aniołów podkreślają łagodny ruch powietrza, wiatru. Skupione oczy Boga skierowane są na postać Adama znajdującego się po lewej stronie fresku. W kierunku młodego pięknie zbudowanego mężczyzny Bóg Ojciec wysuwa rękę. Z jego palców płynie tchnienie życia. Adam unosi swe ciało jakby było ono przyciągane przez siłę Wszechmogącego. Twarz człowieka nie wyraża emocji. Szeroko otwarte oczy spoglądając spokojnie w kierunku Stwórcy. Palce obydwu postaci niemal stykają się ze sobą. Energia płynąca od Boga wypełnia budzące się do życia ciało Adama. Niczym nie różni się ono od sylwetki Boga, który jest starszym mężczyzną. Podkreślą to siwo-błękitne włosy i broda. Bóg unosi się w przestworzach, Adam znajduje się na ziemi.