Dokonaj analizy wiersza " o maluchach" Tylko maluchom nie nudziło się w czasie kazania stale mieli coś do roboty oswajali sterczące z ławek zdechłe parasole z zawistnymi łapkami klękali nad upuszczonym przez babcię futerałem jak szczypawką pokazywali różowy język grzeszników drapali po wąsach sznurowadeł dziwili się, że ksiądz nosi spodnie że ktoś zdjął koronkową rękawiczkę i ubrał tłustą rękę w wodę święconą liczyli pobożne nogi pań urządzali konkurs kto podniesie szpilkę za łebek niuchali co w mszale piszczy pieniądze na tacę odkładali na lody tupali na zegar z którego rozchodzą się osią minuty wspinali się jak czyżyki na sosnach aby zobaczyć co się dzieje w górze pomiędzy rękawem a kołnierzem wymawiali jak fonetyk otwarte zdziwione O kiedy ksiądz zacinał się na ambonie - ale Jezus brał je z powagą na kolana.
Na teraz! daje naj
mapiwida
Oryginalność języka poetyckiego Jana Twarowskiego polega na stosowaniu niepowtarzalnych metafor :połączenia zaskakujących skojarzeń słownych i kolokwializmów czyli wyrazów używanych w mowie potocznej ,a nawet slangowej ,odmianie języka ,pospolicie używanych zwrotów frazeologicznych oswajali,grzeszników drapali po wąsach ,sznurowadeł ,pokazywali różowy język .itp.. Wiersz pozbawiony wzniosłości ,powagi .Autor celowo wprowadza elementy komizmu i humoru ,z pobłażliwością traktuje małych bohaterów .Prawie cały wiersz tworzy humorystyczny ,zabawny obraz poetycki ,dopiero ostatni wers ,stanowi efektowną puentę utworu ,zaskakuje powagą sceny biblijnej ,uroczystego przypomnienia niezwykłości Bożej miłości dla małych ludzi . Ta puenta sprawia ,że zabawna scenka poetycka zamienia się w utwór o charakterze religijnym . Budowa wiersz stychiczny ,biały ,nieregularny ,tok opowieści przypomina prozę Środki artystyczne Epitety-‘’różowe języki’’,zdechłe parasole Porównanie ,animizacja ‘’futerał jak szczypawka ‘’ ,wspinali się jak czyżyki na sosnach’’ Przenośnia ,animizacja ;;zdechłe parasole z zawistnymi łapkami ‘’ ,tupali na zegar ,z którego rozchodziły się osy minut’’ Paradoks-‘’ale Jezus brał je z powagą na kolana ‘’
Wiersz pozbawiony wzniosłości ,powagi .Autor celowo wprowadza elementy komizmu i humoru ,z pobłażliwością traktuje małych bohaterów .Prawie cały wiersz tworzy humorystyczny ,zabawny obraz poetycki ,dopiero ostatni wers ,stanowi efektowną puentę utworu ,zaskakuje powagą sceny biblijnej ,uroczystego przypomnienia niezwykłości Bożej miłości dla małych ludzi .
Ta puenta sprawia ,że zabawna scenka poetycka zamienia się w utwór o charakterze religijnym .
Budowa wiersz stychiczny ,biały ,nieregularny ,tok opowieści przypomina prozę
Środki artystyczne
Epitety-‘’różowe języki’’,zdechłe parasole
Porównanie ,animizacja ‘’futerał jak szczypawka ‘’ ,wspinali się jak czyżyki na sosnach’’
Przenośnia ,animizacja ;;zdechłe parasole z zawistnymi łapkami ‘’ ,tupali na zegar ,z którego rozchodziły się osy minut’’
Paradoks-‘’ale Jezus brał je z powagą na kolana ‘’