Dokonaj analizy i interpretacji wiersza Wisławy Szymborskiej "Kobiety Rubensa"
a) wypisz z wiersza epitety i porównania dotyczące tytułowych postaci
b) wskaż wyliczenia obecne w utworze
c) określ , jakie cechy "kobiet Rubensa" akcentuje poetka za pomocą wyżej wymienionych środków artystycznych
d) zinterpretuj metaforę "córy baroku" , odwołując się do znanych Ci cech sztuki baroku
e) wskaż , na czym polega i czemu służy kontrast dwu estetyk w wierszu
f) określ stosunek poetki do tytułowych bohaterek utworu.
g)określ swój stosunek do "kobiet Rubensa"
Tu wiersz :) :
Waligórzanki, żeńska fauna,
jak łoskot beczek nagie.
Gnieżdżą się w stratowanych łożach,
śpią z otwartymi do piania ustami.
Źrenice ich uciekły w głąb
i penetrują do wnętrza gruczołów,
z których się drożdże sączą w krew.
Córy baroku. Tyje ciasto w dzieży,
parują łaźnie, rumienią się wina,
cwałują niebem prosięta obłoków,
rżą trąby na fizyczny alarm.
O rozdynione, o nadmierne
i podwojone odrzuceniem szaty,
i postrojone gwałtownością pozy
tłuste dania miłosne!
Ich chude siostry wstały wcześniej,
zanim się rozwidniło na obrazie.
I nikt nie wiedział, jak gęsiego szły
po nie zamalowanej stronie płótna.
Wygnanki stylu. Żebra przeliczone,
ptasia natura stóp i dłoni.
Na sterczących łopatkach próbują ulecieć.
Trzynasty wiek dałby im złote tło.
Dwudziesty — dałby ekran srebrny.
Ten siedemnasty nic dla płaskich nie ma.
Albowiem nawet niebo jest wypukłe,
wypukli aniołowie i wypukły bóg —
Febus wąsaty, który na spoconym
rumaku wjeżdża do wrzącej alkowy.
PROSZĘ O POMOC!!!!!!!! NA JUTRO TO MAM!!!!!!!!!!
a) wypisz z wiersza epitety i porównania dotyczące tytułowych postaci
b) wskaż wyliczenia obecne w utworze
c) określ , jakie cechy "kobiet Rubensa" akcentuje poetka za pomocą wyżej wymienionych środków artystycznych
d) zinterpretuj metaforę "córy baroku" , odwołując się do znanych Ci cech sztuki baroku
e) wskaż , na czym polega i czemu służy kontrast dwu estetyk w wierszu
f) określ stosunek poetki do tytułowych bohaterek utworu.
g)określ swój stosunek do "kobiet Rubensa"
Tu wiersz :) :
Waligórzanki, żeńska fauna,
jak łoskot beczek nagie.
Gnieżdżą się w stratowanych łożach,
śpią z otwartymi do piania ustami.
Źrenice ich uciekły w głąb
i penetrują do wnętrza gruczołów,
z których się drożdże sączą w krew.
Córy baroku. Tyje ciasto w dzieży,
parują łaźnie, rumienią się wina,
cwałują niebem prosięta obłoków,
rżą trąby na fizyczny alarm.
O rozdynione, o nadmierne
i podwojone odrzuceniem szaty,
i postrojone gwałtownością pozy
tłuste dania miłosne!
Ich chude siostry wstały wcześniej,
zanim się rozwidniło na obrazie.
I nikt nie wiedział, jak gęsiego szły
po nie zamalowanej stronie płótna.
Wygnanki stylu. Żebra przeliczone,
ptasia natura stóp i dłoni.
Na sterczących łopatkach próbują ulecieć.
Trzynasty wiek dałby im złote tło.
Dwudziesty — dałby ekran srebrny.
Ten siedemnasty nic dla płaskich nie ma.
Albowiem nawet niebo jest wypukłe,
wypukli aniołowie i wypukły bóg —
Febus wąsaty, który na spoconym
rumaku wjeżdża do wrzącej alkowy.
PROSZĘ O POMOC!!!!!!!! NA JUTRO TO MAM!!!!!!!!!!
a) epitety :
-żeńska fauna
-stratowane łoża
-tłuste dania
-chude siostry
-ptasia natura
-trzynasty wiek
-złote tło
-wypukli aniołowie
- wypukły bóg
-wrząca alkowa
porównania:
-żeńska fauna, jak łoskot beczek nagie.