Do podanego dialogu wymyśl krótką, ale ciekawą historię. Zapisz ją, umieszczając dialog w odpowiednim miejscu. Pamiętaj o oddzieleniu akapitem wstępu,
rozwinięcia i zakończenia. Nadaj tytuł tej pracy.
Dialog...
- Cieszę się, że już jesteście - zaraz wam wszystko wyjaśnię - powiedziała Anka.
- Co się stało? - pytał zaniepokojony Bartek.
- Opowiadaj! To, o czym mówiłaś przez telefon, brzmi nieprawdopodobnie! - mówił podekscytowany Michał
rozwinięcia i zakończenia. Nadaj tytuł tej pracy.
Dialog...
- Cieszę się, że już jesteście - zaraz wam wszystko wyjaśnię - powiedziała Anka.
- Co się stało? - pytał zaniepokojony Bartek.
- Opowiadaj! To, o czym mówiłaś przez telefon, brzmi nieprawdopodobnie! - mówił podekscytowany Michał
Bartek i Michał szli szybkim krokiem do domu Anki. Mróz szczypał ich w policzki, śnieg sypał bez przerwy, ale oni nawet tego nie zauważali. Byli podekscytowani wiadomością, którą przekazała im koleżanka.
Chłopcy weszli na podwórko Anki. Bartek, wiecznie rozważny i trochę bojaźliwy chłopak, starszy od brata o dwa lata, niepewnie zapukał do drzwi niewielkiego, białego domu. Otworzyła im dziewczyna o rudych włosach i błyszczących, zielonych oczach.
- Cieszę się, że już jesteście. Zaraz wam wszystko wyjaśnię - powiedziała Anka.
- Co się stało? - pytał zaniepokojony Bartek.
- Opowiadaj! To, o czym mówiłaś przez telefon brzmi nieprawdopodobnie! - mówił podekscytowany Michał.
- Wchodźcie do środka. Jest straszny mróz.
Chłopcy usiedli przy stole w kuchni i zaczęli pić gorącą herbatę. Co chwila rozglądali się dokoła i wiercili się na krześle, podenerwowani tajemniczością i zdziwieni spokojem Anki. Michał nie wytrzymał.
- To gdzie ten smok o którym mówiłaś?
Dziewczyna uśmiechnęła się promiennie i zagwizdała. Do pokoju wbiegł kudłaty, czarny szczeniak.
- Oto on. Piękny, prawda?
- Mówiłaś, że dostałaś smoka! - krzyknął Michał - A to przecież jest pies.
Anka zaczęła się śmiać. Śmiała się i śmiała. W końcu uspokoiła się i powiedziała:
- Dostałam smoka. Mój nowy pies wabi się Smok.
Bartek zaczerwienił się ze wstydu, a Michał ze złości i rozczarowania. Starszy brat pociągnął młodszego do drzwi.
- My już pójdziemy...
Ta dziwna i trochę niemądra przygoda nauczyła chłopców, że trzeba uważać na słyszane i wypowiedziane słowa. Bracia bardzo polubili Smoka i często odwiedzali Ankę, aby się z nim pobawić.