Gdybym mógł wybierać pomiędzy starożytnymi szkołami filozoficznymi bez wątpienia wybrałbym nauczanie epikurejskie. Podstawowym elementem owej filozofii było dążenie do osiągnięcia szczęścia w życiu doczesnym. Wszystkie inne rozważania z zakresu teorii poznania miały znaczenie drugorzędne, służyły główne do uzasadniania swych poglądów w sprawie pytania, które było kluczowe- Jak żyć, aby być szczęśliwym? Epikurejczycy uważali, że nie należy bać się śmierci, lecz żyć tym, co jest tu i teraz, a nie tym co będzie za jakiś czas. Jako system etyczny uważany był za hedonistyczny, ponieważ zakładał, iż dobro równa się przyjemności. Dlatego też, życie szczęśliwe to takie w którym suma przyjemności jest większa, niż suma cierpienia. Według tej filozofii należy żyć rozumnie oraz pozbyć się niepotrzebnych pokus oraz lęków. Sposób myślenia Epikurejczyków jest jednakże nieco egoistyczny. Każdy dąży do osiągnięcia własnych dóbr. Mimo wszystko sądzę, że taki sposób myślenia i życie zgodne z zasadami jakie głosili filozofowie, jest łatwiejsze i przyjemne. Moim zdaniem życie jest zbyt krótkie, aby tracić czas na rzeczy, które nie sprawiają nam radości oraz nie dają satysfakcji. Należy żyć tak, aby w ostatnich chwilach swego życia z uśmiechem na twarzy powiedzieć, że przeżyliśmy je godnie i niczego nie żałujemy. Cytat "Carpe Diem - chwytaj dzień" idealnie oddaje całą mądrość systemu Epikurejskiego. Mając na uwadze powyższe rozważania myślę, że mając wybór starożytnej szkoły filozoficznej, skłoniłabym się ku szkole epikurejskiej. Jestem pewien, że nie żałowałbym tej decyzji, ponieważ szczęście zarówno moje, jak i bliskich mi osób jest dla mnie najważniejsze Staram się podchodzić do życia optymistycznie i na pewno odnalazłbym się w szkole Epikura.
Gdybym mógł wybierać pomiędzy starożytnymi szkołami filozoficznymi bez wątpienia wybrałbym nauczanie epikurejskie. Podstawowym elementem owej filozofii było dążenie do osiągnięcia szczęścia w życiu doczesnym. Wszystkie inne rozważania z zakresu teorii poznania miały znaczenie drugorzędne, służyły główne do uzasadniania swych poglądów w sprawie pytania, które było kluczowe- Jak żyć, aby być szczęśliwym? Epikurejczycy uważali, że nie należy bać się śmierci, lecz żyć tym, co jest tu i teraz, a nie tym co będzie za jakiś czas. Jako system etyczny uważany był za hedonistyczny, ponieważ zakładał, iż dobro równa się przyjemności. Dlatego też, życie szczęśliwe to takie w którym suma przyjemności jest większa, niż suma cierpienia. Według tej filozofii należy żyć rozumnie oraz pozbyć się niepotrzebnych pokus oraz lęków. Sposób myślenia Epikurejczyków jest jednakże nieco egoistyczny. Każdy dąży do osiągnięcia własnych dóbr. Mimo wszystko sądzę, że taki sposób myślenia i życie zgodne z zasadami jakie głosili filozofowie, jest łatwiejsze i przyjemne. Moim zdaniem życie jest zbyt krótkie, aby tracić czas na rzeczy, które nie sprawiają nam radości oraz nie dają satysfakcji. Należy żyć tak, aby w ostatnich chwilach swego życia z uśmiechem na twarzy powiedzieć, że przeżyliśmy je godnie i niczego nie żałujemy. Cytat "Carpe Diem - chwytaj dzień" idealnie oddaje całą mądrość systemu Epikurejskiego. Mając na uwadze powyższe rozważania myślę, że mając wybór starożytnej szkoły filozoficznej, skłoniłabym się ku szkole epikurejskiej. Jestem pewien, że nie żałowałbym tej decyzji, ponieważ szczęście zarówno moje, jak i bliskich mi osób jest dla mnie najważniejsze Staram się podchodzić do życia optymistycznie i na pewno odnalazłbym się w szkole Epikura.