Dom należy do strefy profanum. Strefa profanum to rzeczy nie święte, wszystko to co ludzkie, wszystko związane z człowiekiem i wydarzeniami z życia. Natomiast strefa sacrum to strefa świętości.
Mój dom rodzinny to sacrum. Gdy myślę o zaufaniu, gdy tęsknie na obczyźnie moje myśli prowadzą do domu. Sacrum, które należy chronić przed zawiścią innych, przed zdażeniami losowymi, o które należy dbać jak o najcennejszy skarb. Sacrum, o którym wychowali mnie moi rodzice, ojciec dał bezpieczeństwo, a matka ciepło domowego ogniska. Dom to schronienie, do którego wracam po burzach dnia codziennego i gdzie cieszę się z bliskimi z moich sukcesów. Dom to najbezpieczniejsze i naświętsze miejsce na świecie, tam zawsze mam opekę i ciepły posiłek, pociechęi życzliwych mi ludzi.
Dom należy do strefy profanum. Strefa profanum to rzeczy nie święte, wszystko to co ludzkie, wszystko związane z człowiekiem i wydarzeniami z życia. Natomiast strefa sacrum to strefa świętości.
Mój dom rodzinny to sacrum. Gdy myślę o zaufaniu, gdy tęsknie na obczyźnie moje myśli prowadzą do domu. Sacrum, które należy chronić przed zawiścią innych, przed zdażeniami losowymi, o które należy dbać jak o najcennejszy skarb. Sacrum, o którym wychowali mnie moi rodzice, ojciec dał bezpieczeństwo, a matka ciepło domowego ogniska. Dom to schronienie, do którego wracam po burzach dnia codziennego i gdzie cieszę się z bliskimi z moich sukcesów. Dom to najbezpieczniejsze i naświętsze miejsce na świecie, tam zawsze mam opekę i ciepły posiłek, pociechęi życzliwych mi ludzi.