Kalendarz służy do tego byśmy wiedzieli jak żyjemy, i jaki jest dzień. Bez kalendarza nie wiedziałabyś który dzisiaj jest, i którego masz się wybrać do szkoły.
Także do tego abyśmy wiedzieli kiedy wschodzi i zachodzi słońce., również wiemy kiedy są czyjeś imieniny.
Kalendarz – umowna, przyjęta w danej społeczności bądź kulturze, rachuba czasu. Dzieli ona czas na powtarzające się cyklicznie okresy, związane najczęściej z cyklami przyrody. Nazwa pochodzi od rzymskiego słowa Kalendy bądź według innych źródeł od łacińskiego callendarium.
Obecnie najbardziej rozpowszechnionym kalendarzem na świecie jest kalendarz gregoriański - wprowadzony 15 października 1582 przez papieża Grzegorza XIII i oparty na długości roku zwrotnikowego.
Kalendarze dzieli się na różne typy, w zależności od:
1) sposobu określania długości roku w związku z długością i liczbą miesięcy (poprzez odwołanie się do wielokrotności faz Księżyca, poprzez odwołanie się do pozornego ruchu Słońca na niebie na tle Zodiaku, czy poprzez kombinację jednego z drugim). Z tym związany jest też podział miesiąca na mniejsze jednostki, tygodnie lub dekady.
Według tego, najpopularniejszego kryterium klasyfikacji kalendarzy, kalendarze dzielimy zatem na:
księżycowe(lunarne), np.: kalendarz starogrecki, kalendarz rzymski, kalendarz babiloński, kalendarz żydowski, kalendarz muzułmański; księżycowo-słoneczne, np.: kalendarz egipski, kalendarze indyjskie, np. indyjski kalendarz narodowy, kalendarz tamilski, bengalski, kalendarz dżinijskioraz pochodne od nich: kalendarze buddyjskie: cejloński, birmański, tajski, kambodżański, laotański) i in., kalendarz jawajski, kalendarz chiński i pochodne od niego kalendarze japoński, koreański, wietnamski, mongolski, tuwijski czy tybetański; słoneczne, np.: kalendarz Majów, kalendarz aztecki, kalendarz irański, kalendarz juliański, kalendarz gregoriański, francuski kalendarz republikański, kalendarz szwedzki.
2) sposobu określania początku rachuby czasu (ery):
linearne - lata liczone są ciągle od jakiegoś wydarzenia historycznego dawnego, np. od narodzenia Chrystusa (kalendarz gregoriański), od ucieczki Mahometa z Mekki do Medyny (kalendarz muzułmański), bądź niedawnego (np. od daty wstąpienia ostatniego władcy na tron, jak np. kalendarz japoński, kalendarz Dżucze); cykliczne - gdzie lata liczy się w powtarzających się cyklach, np. 12-letnich, 60-letnich itp. (np. kalendarz chiński, kalendarz Majów, kalendarz balijski);
3) sposobu określania początku nowej doby (wschód słońca, zachód słońca, wschód księżyca, północ, południe) oraz liczenia długości doby i godziny (stałogodzinowe, zmiennogodzinowe)
Kalendarz służy do tego byśmy wiedzieli jak żyjemy, i jaki jest dzień. Bez kalendarza nie wiedziałabyś który dzisiaj jest, i którego masz się wybrać do szkoły.
Także do tego abyśmy wiedzieli kiedy wschodzi i zachodzi słońce., również wiemy kiedy są czyjeś imieniny.Kalendarz – umowna, przyjęta w danej społeczności bądź kulturze, rachuba czasu. Dzieli ona czas na powtarzające się cyklicznie okresy, związane najczęściej z cyklami przyrody. Nazwa pochodzi od rzymskiego słowa Kalendy bądź według innych źródeł od łacińskiego callendarium.
Obecnie najbardziej rozpowszechnionym kalendarzem na świecie jest kalendarz gregoriański - wprowadzony 15 października 1582 przez papieża Grzegorza XIII i oparty na długości roku zwrotnikowego.
Kalendarze dzieli się na różne typy, w zależności od:
1) sposobu określania długości roku w związku z długością i liczbą miesięcy (poprzez odwołanie się do wielokrotności faz Księżyca, poprzez odwołanie się do pozornego ruchu Słońca na niebie na tle Zodiaku, czy poprzez kombinację jednego z drugim). Z tym związany jest też podział miesiąca na mniejsze jednostki, tygodnie lub dekady.
Według tego, najpopularniejszego kryterium klasyfikacji kalendarzy, kalendarze dzielimy zatem na:
księżycowe(lunarne), np.: kalendarz starogrecki, kalendarz rzymski, kalendarz babiloński, kalendarz żydowski, kalendarz muzułmański; księżycowo-słoneczne, np.: kalendarz egipski, kalendarze indyjskie, np. indyjski kalendarz narodowy, kalendarz tamilski, bengalski, kalendarz dżinijskioraz pochodne od nich: kalendarze buddyjskie: cejloński, birmański, tajski, kambodżański, laotański) i in., kalendarz jawajski, kalendarz chiński i pochodne od niego kalendarze japoński, koreański, wietnamski, mongolski, tuwijski czy tybetański; słoneczne, np.: kalendarz Majów, kalendarz aztecki, kalendarz irański, kalendarz juliański, kalendarz gregoriański, francuski kalendarz republikański, kalendarz szwedzki.2) sposobu określania początku rachuby czasu (ery):
linearne - lata liczone są ciągle od jakiegoś wydarzenia historycznego dawnego, np. od narodzenia Chrystusa (kalendarz gregoriański), od ucieczki Mahometa z Mekki do Medyny (kalendarz muzułmański), bądź niedawnego (np. od daty wstąpienia ostatniego władcy na tron, jak np. kalendarz japoński, kalendarz Dżucze); cykliczne - gdzie lata liczy się w powtarzających się cyklach, np. 12-letnich, 60-letnich itp. (np. kalendarz chiński, kalendarz Majów, kalendarz balijski);3) sposobu określania początku nowej doby (wschód słońca, zachód słońca, wschód księżyca, północ, południe) oraz liczenia długości doby i godziny (stałogodzinowe, zmiennogodzinowe)