Wiek XIX nazywany jest epoką żelaza, pary i węgla ponieważ to właśnie wtedy nastąpił najbardziej gwałtowny rozwój przemysłu. Spowodowane było to wynalezieniem maszyny parowej (stąd wiek pary) a co za tym idzie zaczeły rozwijać sie fabryki kożystające z siły maszyn parowych. Do produkcji maszyn, pociągów, elementów instalacyjnych itp było potrzebne żelazo. Aby je pozyskać musiały istnieć huty w których było ono przetapiane z rud. Aby napedzać maszyny parowe i wytapiać żelazo potrzebne było paliwo czyli węgiel. Przyczyniło sie to do bardzo intensywnego rozwoju górnictwa i wydobycie węgla radykalnie wzrosło.
Wiek XIX nazywany jest epoką żelaza, pary i węgla ponieważ to właśnie wtedy nastąpił najbardziej gwałtowny rozwój przemysłu. Spowodowane było to wynalezieniem maszyny parowej (stąd wiek pary) a co za tym idzie zaczeły rozwijać sie fabryki kożystające z siły maszyn parowych. Do produkcji maszyn, pociągów, elementów instalacyjnych itp było potrzebne żelazo. Aby je pozyskać musiały istnieć huty w których było ono przetapiane z rud. Aby napedzać maszyny parowe i wytapiać żelazo potrzebne było paliwo czyli węgiel. Przyczyniło sie to do bardzo intensywnego rozwoju górnictwa i wydobycie węgla radykalnie wzrosło.