J. S. Bacha uważa się za mistrza polifonii, ponieważ jego warsztat kompozytorski stanowi podsumowanie i szczyt technicznych osiągnięć muzyki barokowej, zwłaszcza w dziedzinie konstrukcji polifonicznej. Bach stworzył wiele kunsztownych utworów polifonicznych: kanonów, fug m.in.: 2 zbiory preludiów i fug we wszystkich tonacjach pt. Das Wohltemperierte Klavier”, „Musikalisches Opfer” oraz „Kunst der Fuge”.
Harmonika funkcyjna, będąca konsekwencją bachowskiej polifonii, wyprzedzała barok, a nawet klasycyzm. Jednak z całą pewnością wiadomo, że preludia i fugi Bacha studiowali Mozart, Beethoven, Chopin i inni kompozytorzy.Dla przyszłych pokoleń kompozytorów stał się więc niedoścignionym wzorem i mistrzem.
J. S. Bacha uważa się za mistrza polifonii, ponieważ jego warsztat kompozytorski stanowi podsumowanie i szczyt technicznych osiągnięć muzyki barokowej, zwłaszcza w dziedzinie konstrukcji polifonicznej. Bach stworzył wiele kunsztownych utworów polifonicznych: kanonów, fug m.in.: 2 zbiory preludiów i fug we wszystkich tonacjach pt. Das Wohltemperierte Klavier”, „Musikalisches Opfer” oraz „Kunst der Fuge”.
Harmonika funkcyjna, będąca konsekwencją bachowskiej polifonii, wyprzedzała barok, a nawet klasycyzm. Jednak z całą pewnością wiadomo, że preludia i fugi Bacha studiowali Mozart, Beethoven, Chopin i inni kompozytorzy.Dla przyszłych pokoleń kompozytorów stał się więc niedoścignionym wzorem i mistrzem.
Pozdrawiam.