Wiosna Ludów jest to określenia ruchów rewolucyjnych w niektórych krajach Europy (Czechy,Francja,Włochy,Prusy) w latach 1846-1849.Miały charakter burżuazyjno- liberalny i skierowane były przeciwko władzy autorytarnej. Niepokoje te podgrzały i tak już bardzo gorące nastroje w Polsce. 22 lutego 1848 roku w Paryżu wybuchła rewolucja, która rozpoczęła serię podobnych wydarzeń w krajach środkowej Europy.13 marca rewolucja wybuchła w Wiedniu, pięć dni później w Berlinie. Bunt berlińczyków przyniósł wolność K.Libeltowi i L.Mierosławskiemu, którzy zostali skazani za spiskowanie przed powstaniem krakowskim. Na wieść o zamieszkach w Berlinie, w Poznaniu 20 III 1848 roku powstał Komitet Narodowy będący reprezentacją społeczeństwa polskiego. Ideą Komitetu było uzyskanie ustępstw od króla pruskiego w drodze pertraktacji, a nie walki zbrojnej. Liczono na tzw. „reorganizację” Wielkopolski w duchu narodowym (autonomia) i powstanie polskiego wojska. Ruch ten przybrał formę na pół legalnego opanowanie władzy na prowincji połączonego ze zbrojeniem chłopów pod kierunkiem posiadającej szlachty. Sprzeciwiał się wcielenia części Poznańskiego do Prus. W końcu zorganizowano wojsko powstańcze na czele z L.Mierosławskim.
11 kwietnia zawarto tymczasowe porozumienie( jarosłowiecką konwencję): Polacy zgodzili się pozostawić pod bronią jedynie cztery obozy liczące 3 tys. żołnierzy dowodzonych przez Mirosławskiego. W zamian oczekiwano obiecywanej „reorganizacji”. Prusi nie dotrzymali obietnicy i w połowie miesiąca rozpoczęły wydzielanie z Wielkopolski polskiej części. Polakom pozostało 9 powiatów, Poznań został włączony do Prus. Jednocześnie wojska pruskie przystąpiły do likwidacji polskiego obozu w Książu. Mirosławski rozpoczął walkę, odnosząc kilka lokalnych sukcesów m.in. pod Miłosławiem, Wrześnią i Sokołowem. Mimo to wojska polskie uległy rozprężeniu. W wielu punktach podjęto też walkę przez mieszczan i chłopów; jednak;wojnę ludową” podjęto za późno, zawiodło dowództwo i kadra oficerów szukająca za wszelką cenę końca powstania. 9 V powstańcy skapitulowali. Stłumienie powstania w Wielkopolsce było pierwszym sukcesem kontrrewolucji, która miała na celu ucięcie głowy rewolucji, jaką była Wiosna Ludów. Pomimo tego, że powstanie to było bardzo krótkie, odegrało ono jednak dość znaczącą rolę. Przyczyniło się ono do ogłoszenia przez rząd pruski konstytucji i było pierwszym ruchem powstańczym z masowym udziałem chłopów. Pamięć o tym ruchu sprzyjała dalszemu wzrostowi świadomości narodowej chłopów.
W połowie marca 1848 roku pod wpływem wieści z Wiednia zawrzało także w Galicji. W Krakowie, a potem we Lwowie odbyły się patriotyczne manifestacje. W Krakowie powstał 6 kwietnia Komitet Narodowy, a nieco później lwowska Rada Narodowa. W obu ośrodkach utworzono Gwardię Narodową. Żądały one zniesienia pańszczyzny i autonomii Galicji. Zaczęła wychodzić polska niecenzurowana prasa. Rząd austriacki przez uwłaszczenie rozładował nastroje rewolucyjne chłopów i rozpoczęły pacyfikację prowincję. Ruch rewolucyjny w Krakowie został opanowany 9 kwietnia, a we Lwowie w listopadzie. Gwardię Narodową rozbrojono, zaprzestano wydawania polskiej gazety.
Klęska Wiosny Ludów na ziemiach polskich nie oznaczała zakończenia wysiłków zbrojnych, mających na celu sukces rewolucji w Europie, a wy ostatecznym efekcie- odrodzenie niepodległego państwa polskiego. W Rzymie z inicjatywy Adama Mickiewicza powstał ochotniczy Legion polski, który walczył w Lombardii i u boku gwardii piemonckiej, ( którą pod Navarą dowodził W.Chrzanowski). Oprócz tego L.Mierosławski dowodził powstaniami na Sycylii i w Badeni. Pomimo, iż ruchy rewolucyjne 1848-1849 zostały stłumione to wpłynęły na rozbudzenie świadomości społecznej mas i przyczyniły się do wzmocnienia świadomości narodowej Polaków.
Wiosna Ludów jest to określenia ruchów rewolucyjnych w niektórych krajach Europy (Czechy,Francja,Włochy,Prusy) w latach 1846-1849.Miały charakter burżuazyjno- liberalny i skierowane były przeciwko władzy autorytarnej. Niepokoje te podgrzały i tak już bardzo gorące nastroje w Polsce.
22 lutego 1848 roku w Paryżu wybuchła rewolucja, która rozpoczęła serię podobnych wydarzeń w krajach środkowej Europy.13 marca rewolucja wybuchła w Wiedniu, pięć dni później w Berlinie. Bunt berlińczyków przyniósł wolność K.Libeltowi i L.Mierosławskiemu, którzy zostali skazani za spiskowanie przed powstaniem krakowskim.
Na wieść o zamieszkach w Berlinie, w Poznaniu 20 III 1848 roku powstał Komitet Narodowy będący reprezentacją społeczeństwa polskiego. Ideą Komitetu było uzyskanie ustępstw od króla pruskiego w drodze pertraktacji, a nie walki zbrojnej. Liczono na tzw. „reorganizację” Wielkopolski w duchu narodowym (autonomia) i powstanie polskiego wojska. Ruch ten przybrał formę na pół legalnego opanowanie władzy na prowincji połączonego ze zbrojeniem chłopów pod kierunkiem posiadającej szlachty. Sprzeciwiał się wcielenia części Poznańskiego do Prus. W końcu zorganizowano wojsko powstańcze na czele z L.Mierosławskim.
11 kwietnia zawarto tymczasowe porozumienie( jarosłowiecką konwencję): Polacy zgodzili się pozostawić pod bronią jedynie cztery obozy liczące 3 tys. żołnierzy dowodzonych przez Mirosławskiego. W zamian oczekiwano obiecywanej „reorganizacji”. Prusi nie dotrzymali obietnicy i w połowie miesiąca rozpoczęły wydzielanie z Wielkopolski polskiej części. Polakom pozostało 9 powiatów, Poznań został włączony do Prus. Jednocześnie wojska pruskie przystąpiły do likwidacji polskiego obozu w Książu. Mirosławski rozpoczął walkę, odnosząc kilka lokalnych sukcesów m.in. pod Miłosławiem, Wrześnią i Sokołowem. Mimo to wojska polskie uległy rozprężeniu.
W wielu punktach podjęto też walkę przez mieszczan i chłopów; jednak;wojnę ludową” podjęto za późno, zawiodło dowództwo i kadra oficerów szukająca za wszelką cenę końca powstania. 9 V powstańcy skapitulowali.
Stłumienie powstania w Wielkopolsce było pierwszym sukcesem kontrrewolucji, która miała na celu ucięcie głowy rewolucji, jaką była Wiosna Ludów.
Pomimo tego, że powstanie to było bardzo krótkie, odegrało ono jednak dość znaczącą rolę. Przyczyniło się ono do ogłoszenia przez rząd pruski konstytucji i było pierwszym ruchem powstańczym z masowym udziałem chłopów. Pamięć o tym ruchu sprzyjała dalszemu wzrostowi świadomości narodowej chłopów.
W połowie marca 1848 roku pod wpływem wieści z Wiednia zawrzało także w Galicji. W Krakowie, a potem we Lwowie odbyły się patriotyczne manifestacje. W Krakowie powstał 6 kwietnia Komitet Narodowy, a nieco później lwowska Rada Narodowa. W obu ośrodkach utworzono Gwardię Narodową. Żądały one zniesienia pańszczyzny i autonomii Galicji. Zaczęła wychodzić polska niecenzurowana prasa. Rząd austriacki przez uwłaszczenie rozładował nastroje rewolucyjne chłopów i rozpoczęły pacyfikację prowincję. Ruch rewolucyjny w Krakowie został opanowany 9 kwietnia, a we Lwowie w listopadzie. Gwardię Narodową rozbrojono, zaprzestano wydawania polskiej gazety.
Klęska Wiosny Ludów na ziemiach polskich nie oznaczała zakończenia wysiłków zbrojnych, mających na celu sukces rewolucji w Europie, a wy ostatecznym efekcie- odrodzenie niepodległego państwa polskiego. W Rzymie z inicjatywy Adama Mickiewicza powstał ochotniczy Legion polski, który walczył w Lombardii i u boku gwardii piemonckiej, ( którą pod Navarą dowodził W.Chrzanowski). Oprócz tego L.Mierosławski dowodził powstaniami na Sycylii i w Badeni.
Pomimo, iż ruchy rewolucyjne 1848-1849 zostały stłumione to wpłynęły na rozbudzenie świadomości społecznej mas i przyczyniły się do wzmocnienia świadomości narodowej Polaków.