W wodnym roztworze H₂SO₄ najwięcej jest jonów H₃O⁺, a nie HSO₄⁻.
Dysocjacja kwasu siarkowego(VI) zachodzi w 2 etapach, przy czym pierwszy etap ma wydajność 100%, a drugi nie.
H₂SO₄ + H₂O → HSO₄⁻ + H₃O⁺ W = 100%
HSO₄⁻ + H₂O ⇄ SO₄²⁻ + H₃O⁺ W < 100%
Wniosek z tego taki, że w pierwszym etapie wszystkie cząsteczki H₂SO₄ rozpadają się z wydzieleniem H₃O⁺, następnie część jonów HSO₄⁻ również rozpada się, uwalniając H₃O⁺. Zatem jonów H₃O⁺ jest najwięcej w wodnym roztworze.
W wodnym roztworze H₂SO₄ najwięcej jest jonów H₃O⁺, a nie HSO₄⁻.
Dysocjacja kwasu siarkowego(VI) zachodzi w 2 etapach, przy czym pierwszy etap ma wydajność 100%, a drugi nie.
H₂SO₄ + H₂O → HSO₄⁻ + H₃O⁺ W = 100%
HSO₄⁻ + H₂O ⇄ SO₄²⁻ + H₃O⁺ W < 100%
Wniosek z tego taki, że w pierwszym etapie wszystkie cząsteczki H₂SO₄ rozpadają się z wydzieleniem H₃O⁺, następnie część jonów HSO₄⁻ również rozpada się, uwalniając H₃O⁺. Zatem jonów H₃O⁺ jest najwięcej w wodnym roztworze.
(-_-(-_-)-_-)