Question

Dlaczego mowimy ze Egipt byl darem Nilu ( praca conajmniej na jedna strone ) ??

Answer 1

Ponieważ jak inne najstarsze cywilizacje, państwo egipskie wyrosło w dolinie dużej rzeki- Nilu. Kraj dzielił się geograficznie i politycznie na Dolny Egipt, obejmujący deltę rzeki, gdzie znajdowała się połowa wszystkich ziem uprawnych, oraz Górny Egipt, obejmujący tereny do pierwszej katarakty. Życie mieszkańców Egiptu zależało od Nilu. Każdego roku od lipca do października rzeka wylewała, nanosząc użyźniający muł na pola uprawne leżące w wąskim pasie urodzajnej ziemi w dolinie rzeki. W tym okresie woda nawadniała i użyźniała glebę, dając warunki pod uprawę roślin: papirusu, jęczmienia, prosa, lotosów, owoców, roślin strączkowych. Ważną rolę odgrywały systemy irygacyjne, które umożliwiały poszerzenie powierzchni upraw, gromadzenie wody i zabezpieczały przed nadmiernym zalaniem. Wylewy Nilu były tak ważne dla mieszkańców, że cały rok podzielono na trzy pory roku: wylewu, wzrostu (wegetacji) i zbiorów. Stąd już w starożytności zwali Egipt ,,darem Nilu". Gospodarka Egiptu była uzależniona od warunków naturalnych (ukształtowania terenu, opadów, temperatury). Trzeba było również uważać, aby zbyt obfite wylewy Nilu nie zniszczyły upraw. Regularne wylewy Nilu, sprawiały że w Egipcie mogło pojawić i rozwijać się rolnictwo. Głównymi roślinami uprawianymi w Egipcie były oprócz zbóż- warzywa (ogórki, cebula, groch, czosnek) oraz drzewa owocowe ( daktylowce, figowce, krzewy oliwne). Nil stanowił też główną arterię komunikacyjną całego państwa a w jego pobliżu zakładano miasta i wsie. Rzeka umożliwiała handel i transport. Jednym z zajęć było rybołówstwo, a w Górnym Egipcie także łowiectwo (m.in. ptaków wodnych). Wobec położenia w strefie praktycznie pozbawionej opadów Nil był dla Egiptu jedynym źródłem wody. Nil zaczynał podnosić się pod koniec czerwca, we wrześniu wody osiągały najwyższy stan, w październiku i listopadzie stopniowo opadały. Wylewy Nilu różniły się z roku na rok, raz nawet u schyłku III tysiąclecia, seria niskich wylewów doprowadziła do katastrofy i dezorganizacji społeczeństwa. Ziemia uprawna odpowiadała obszarom, do których sięgały wody wylewu, albo do których można było je doprowadzić. Powierzchnia ta wynosiła ok. 25 tys. km^2, z czego na deltę przypadały 2/3 powierzchni. Siać można było zaraz po ustąpieniu wód. Wody zaś ustępując, osadzały w dolinie warstwę żyznego mułu, regenerującego glebę. Wody Nilu nie były słone- wody wylewu zmywały sól, która osadzała się na glebie. Dzięki bogatemu w materię organiczną mułowi, Nil oraz południowo- wschodni akwen Morza Śródziemnego (ubogiego w ryby), były miejscami szczególnie obfitych plonów. Egipcjanie mogli hodować orkisz oraz jęczmień (służący głównie do wyrobu piwa). Wyjątkową pozycję zdobył w gospodarce Egiptu len- tkaniny i inne wyroby z lnu były jego specjalnością. Papirus rosnął na bagnach, które powstawały wszędzie gdzie był utrudniony odpływ wody, zwłaszcza w delcie. Rola bagien tez była duża, ponieważ służyły one jako pastwiska dla bydła. Dzięki Nilowi Egipcjanie hodowali len, papirus, zboże, które mogli importować do świata zewnętrznego. Nil też był źródłem inspiracji dla Egipcjan np. na fresku ,,Gęsi z Meidum" przedstawiony został gatunek gęsi Nilowej, występującej na terenie Egiptu. W ornamentyce również widoczny jest np. motyw nenufaru. Dzięki swojemu korzystnemu położeniu, Egipt stał się najważniejszym centrum handlowym wschodniego obszaru śródziemnomorskiego. Za czasu panowania rzymskiego, ułatwiony był handel ze Wschodem a Egipt eksportował wiele swoich towarów.