moim zdaniem jest jasniejsza, poniewaz w rdzeniu produkowany jest mocz, ktory zmnienia kolor rdzenia na ciemniejszy, kolejnym czynnikiem moze byc dobre ukrwienie rdzienia, poniewaz dochodzi tam do wymiany substancji miedzy krwia a nefronami.
Zwykle w jedną brodawkę łączą się dwie, czasem trzy piramidy, w związku z czym liczba otworków jest bardzo zmienna. Powiększa się ona , jeżeli liczba piramid przynależnych do jednej brodawki jest jeszcze większa , co występuje zwykle na górnym i dolnym końcu nerki. Części obwodowe piramidy — pas zewnętrzny jest ciemniejszy od kory, na brodawce natomiast — pas wewnętrzny rdzenia jest jaśniejszy od kory i od pasa zewnętrznego. Podobnie jak kora z obwodu wnika między piramidy, tak samo rdzeń z podstaw piramidy wnika w obręb kory. Przy dokładniejszym oglądaniu dostrzega się, że do kory z podstaw piramid w pewnych odstępach wstępują delikatne, jaśniejsze prążki ciągnące się promienisto; kończą się one nie dochodząc do obwodu kory. Prążki te, jako przedłużenie rdzenia, noszą nazwę promieni rdzeniowych (processus medullares — na rycinie niewidocznej; tworzą one część promienistą (pars radiota) kory, zaś kora położona między promieniami rdzeniowymi stanowi tzw. część skłębioną (pars corwoluta) kory. Promienie rdzeniowe czyli część promienista kory, podobnie jak piramidy, zawiera prostolinijnie biegnące odcinki kanalików nerkowych, podczas kiedy część skłębiona kory oprócz ciałek nerkowych zawiera odcinki kręte kanalików; nosi ona również nazwę labiryntu kory. Nerka zawiera niewiele tkanki łącznej i w zróżnicowaniu narządu na płaty i zraziki nie odgrywa ona roli. Widzieliśmy poprzednio, że płat nerkowy (lobus renalis) utworzony jest z piramidy i z przynależnej do niej istoty korowej. W podziale nerki na zraziki, tzw. zraziki korowe (lobuli corticales) 1 istotne znaczenie ma przebieg naczyń krwionośnych. Są to naczynia międzyzrazikowe (vasa interlobulańa), które z granicy między podstawą piramidy a istotą korową wstępują prostopadle do powierzchni nerki. Zrazikiem korowym (lobulus corticalis) nazywamy niewielki wycinek kory, w środku którego leży promień rdzeniowy, na granicach zaś powyższe naczynia krwionośne międzyzrazikowe.
moim zdaniem jest jasniejsza, poniewaz w rdzeniu produkowany jest mocz, ktory zmnienia kolor rdzenia na ciemniejszy, kolejnym czynnikiem moze byc dobre ukrwienie rdzienia, poniewaz dochodzi tam do wymiany substancji miedzy krwia a nefronami.
Zwykle w jedną brodawkę łączą się dwie, czasem trzy piramidy, w związku z czym liczba otworków jest bardzo zmienna. Powiększa się ona , jeżeli liczba piramid przynależnych do jednej brodawki jest jeszcze większa , co występuje zwykle na górnym i dolnym końcu nerki. Części obwodowe piramidy — pas zewnętrzny jest ciemniejszy od kory, na brodawce natomiast — pas wewnętrzny rdzenia jest jaśniejszy od kory i od pasa zewnętrznego. Podobnie jak kora z obwodu wnika między piramidy, tak samo rdzeń z podstaw piramidy wnika w obręb kory. Przy dokładniejszym oglądaniu dostrzega się, że do kory z podstaw piramid w pewnych odstępach wstępują delikatne, jaśniejsze prążki ciągnące się promienisto; kończą się one nie dochodząc do obwodu kory. Prążki te, jako przedłużenie rdzenia, noszą nazwę promieni rdzeniowych (processus medullares — na rycinie niewidocznej; tworzą one część promienistą (pars radiota) kory, zaś kora położona między promieniami rdzeniowymi stanowi tzw. część skłębioną (pars corwoluta) kory. Promienie rdzeniowe czyli część promienista kory, podobnie jak piramidy, zawiera prostolinijnie biegnące odcinki kanalików nerkowych, podczas kiedy część skłębiona kory oprócz ciałek nerkowych zawiera odcinki kręte kanalików; nosi ona również nazwę labiryntu kory. Nerka zawiera niewiele tkanki łącznej i w zróżnicowaniu narządu na płaty i zraziki nie odgrywa ona roli. Widzieliśmy poprzednio, że płat nerkowy (lobus renalis) utworzony jest z piramidy i z przynależnej do niej istoty korowej. W podziale nerki na zraziki, tzw. zraziki korowe (lobuli corticales) 1 istotne znaczenie ma przebieg naczyń krwionośnych. Są to naczynia międzyzrazikowe (vasa interlobulańa), które z granicy między podstawą piramidy a istotą korową wstępują prostopadle do powierzchni nerki. Zrazikiem korowym (lobulus corticalis) nazywamy niewielki wycinek kory, w środku którego leży promień rdzeniowy, na granicach zaś powyższe naczynia krwionośne międzyzrazikowe.