Jestem dumny ze swojej rodziny, ponieważ to ona mnie wychowywuje, pomaga w trudnych sytuacjach, mówi co mam robić, a czego nie i udziela rad wtedy, gdy nie jestem czegoś pewny. Taki obraz jest bardzo dobrym sposobem na to, abym mógł czuć się bezpiecznym w gronie rodzinnym. Powinnienem odwzajemniać się członkom rodziny tym samym. Wtedy inni będą postrzegać mnie jako uczynnego i dobrego człowieka. Możliwe, że czasem zwrócą się do mnie z pomocą. Gdy dorosnę, nie mogę ot tak porzucić rodziny i nigdy więcej jej nie zobaczyć. Muszę co jakiś czas się z nimi spotykać, bo to dzięki nim żyję jako odpowiedzialny i rozumny człowiek i powinienem starać się im to jakoś wynagrodzić.
Jestem dumny ze swojej rodziny, ponieważ to ona mnie wychowywuje, pomaga w trudnych sytuacjach, mówi co mam robić, a czego nie i udziela rad wtedy, gdy nie jestem czegoś pewny. Taki obraz jest bardzo dobrym sposobem na to, abym mógł czuć się bezpiecznym w gronie rodzinnym. Powinnienem odwzajemniać się członkom rodziny tym samym. Wtedy inni będą postrzegać mnie jako uczynnego i dobrego człowieka. Możliwe, że czasem zwrócą się do mnie z pomocą. Gdy dorosnę, nie mogę ot tak porzucić rodziny i nigdy więcej jej nie zobaczyć. Muszę co jakiś czas się z nimi spotykać, bo to dzięki nim żyję jako odpowiedzialny i rozumny człowiek i powinienem starać się im to jakoś wynagrodzić.
Nie wiem co jeszcze napisać. ;/