Iliada to wielki utwór epicki (epos), który podejmuje temat wojny trojańskiej. Wojna ta stanowi jednak u Homera tylko tło. Prawdziwym tematem dzieła jest bowiem konflikt między przywódcą wojsk greckich, Agamemnonem a najsilniejszym z achajskich wojowników Achillesem. Centralnym tematem Iliady, wyraźnie zaznaczonym już w inwokacji, jest gniew Achillesa spowodowany tym, że z nakazu Agamemnona została mu odebrana trojańska branka, Bryzeida. Utwór stoi w związku z późniejszym drugim wielkim eposem Homera – Odyseją. To dzieło obejmuje wydarzenia, jakie mają miejsce już po zakończeniu wojny trojańskiej. Głównym tematem jest tam powrót Odyseusza do upragnionej Itaki, który wskutek gniewu bogów zamienia się w bolesną i długotrwałą tułaczkę.
Homer nie opisuje całej wojny trojańskiej, ale wybiera tylko jeden jej wątek, potrafiąc dzięki temu dać bardziej sugestywny obraz wydarzeń, niż można by to uczynić posługując się rozwlekłą, szczegółową narracją.
głównym motywemjest opowieść o tym, jak największy grecki wojownik – Achilles (syn Tetydy i Peleusa, ojciec Neoptolemosa) – w gniewie porzuca walkę z Trojańczykami, po tym, jak Agamemnon (brat Menelaosa, mąż Klitajmestry, ojciec Ifigenii) odbiera mu brankę Bryzejdę.
Rozgniewany Achilles prosi swoją matkę Tetydę, by ubłagała Zeusa, by ten pomógł Trojańczykom, a tym samym zaszkodził Achajom. Zeus zsyła Agamemnonowi sen mający go skłonić do szturmu na Troję. Jednak wódz chce to zrobić podstępem, udając wycofanie swoich wojsk. Dochodzi do bitwy, przerwanej, by mógł odbyć się pojedynek Menelaosa i Parysa: męża porwanej Heleny i tego, który ją porwał. W pojedynku zwyciężyłby Menelaos, gdyby nie interwencja bogini Afrodyty, ratującej Parysa i przenoszącej go do komnat Heleny.
Iliada to wielki utwór epicki (epos), który podejmuje temat wojny trojańskiej. Wojna ta stanowi jednak u Homera tylko tło. Prawdziwym tematem dzieła jest bowiem konflikt między przywódcą wojsk greckich, Agamemnonem a najsilniejszym z achajskich wojowników Achillesem. Centralnym tematem Iliady, wyraźnie zaznaczonym już w inwokacji, jest gniew Achillesa spowodowany tym, że z nakazu Agamemnona została mu odebrana trojańska branka, Bryzeida. Utwór stoi w związku z późniejszym drugim wielkim eposem Homera – Odyseją. To dzieło obejmuje wydarzenia, jakie mają miejsce już po zakończeniu wojny trojańskiej. Głównym tematem jest tam powrót Odyseusza do upragnionej Itaki, który wskutek gniewu bogów zamienia się w bolesną i długotrwałą tułaczkę.
Poniewarz opowiada o gniewie Achillesa
Homer nie opisuje całej wojny trojańskiej, ale wybiera tylko jeden jej wątek, potrafiąc dzięki temu dać bardziej sugestywny obraz wydarzeń, niż można by to uczynić posługując się rozwlekłą, szczegółową narracją.
głównym motywemjest opowieść o tym, jak największy grecki wojownik – Achilles (syn Tetydy i Peleusa, ojciec Neoptolemosa) – w gniewie porzuca walkę z Trojańczykami, po tym, jak Agamemnon (brat Menelaosa, mąż Klitajmestry, ojciec Ifigenii) odbiera mu brankę Bryzejdę.
Rozgniewany Achilles prosi swoją matkę Tetydę, by ubłagała Zeusa, by ten pomógł Trojańczykom, a tym samym zaszkodził Achajom. Zeus zsyła Agamemnonowi sen mający go skłonić do szturmu na Troję. Jednak wódz chce to zrobić podstępem, udając wycofanie swoich wojsk. Dochodzi do bitwy, przerwanej, by mógł odbyć się pojedynek Menelaosa i Parysa: męża porwanej Heleny i tego, który ją porwał. W pojedynku zwyciężyłby Menelaos, gdyby nie interwencja bogini Afrodyty, ratującej Parysa i przenoszącej go do komnat Heleny.