W miarę obniżania liczby atomowej fluorowca maleje liczba powłok elektronowych, co za tym idzie wzrasta energia uwalniania przy pobieraniu elektronu, zwiększa się więc elektroujemność i w konsekwencji reaktywność fluoru jest największa. Prościej można to powiedzieć tak: o największej aktywności fluoru decyduje tzw. aktywność niemetaliczna, czyli zdolność do redukowania się i przyciągania zewnętrznych elektronów (uprzywilejowane jest mały rozmiar atomu i wysoki ładunek dodatni jądra).
W miarę obniżania liczby atomowej fluorowca maleje liczba powłok elektronowych, co za tym idzie wzrasta energia uwalniania przy pobieraniu elektronu, zwiększa się więc elektroujemność i w konsekwencji reaktywność fluoru jest największa.
Prościej można to powiedzieć tak: o największej aktywności fluoru decyduje tzw. aktywność niemetaliczna, czyli zdolność do redukowania się i przyciągania zewnętrznych elektronów (uprzywilejowane jest mały rozmiar atomu i wysoki ładunek dodatni jądra).