Euglena zielona (Euglena viridis) - organizm jednokomórkowy uważany za przedstawiciela euglenin stojącego na pograniczu świata roślinnego i zwierzęcego. W zależności od warunków środowiska może odżywiać się w sposób samożywny (autotroficzny), charakterystyczny dla roślin, lub cudzożywny (heterotrofczny), w jaki odżywiają się zwierzęta.
Euglena w zależności od warunków środowiska może się odżywiać cudzożywnie lub samożywnie.
Definicja Wikipedii:
"Chloroplasty euglenin są najprawdopodobniej potomkami dawnych zielenic przysposobionymi w procesie wtórnej endosymbiozy[3], choć pewne przesłanki wskazują na dodatkowy poziomy transfer genów z linii krasnorostowej[4]. Dzięki temu są one zdolne do fotosyntezy, a więc są samożywne. Bezzieleniowe eugleniny są heterotrofami, odżywiając się na drodze fagocytozy lub osmotrofii, a autotroficzne gatunki są zdolne do miksotrofii, w zależności od warunków. Nawet gatunki fotoautotroficzne do rozwoju mogą potrzebować źródła azotu organicznego i witamin (auksotrofia). Różne szczepy nawet tego samego gatunku (np. Euglena gracilis) mogą wymagać do wzrostu różnych substancji[5]. Cudzożywne eugleniny mogą być saprotrofami lub pasożytami zwierząt."
Euglena zielona (Euglena viridis) - organizm jednokomórkowy uważany za przedstawiciela euglenin stojącego na pograniczu świata roślinnego i zwierzęcego. W zależności od warunków środowiska może odżywiać się w sposób samożywny (autotroficzny), charakterystyczny dla roślin, lub cudzożywny (heterotrofczny), w jaki odżywiają się zwierzęta.
Euglena w zależności od warunków środowiska może się odżywiać cudzożywnie lub samożywnie.
Definicja Wikipedii:
"Chloroplasty euglenin są najprawdopodobniej potomkami dawnych zielenic przysposobionymi w procesie wtórnej endosymbiozy[3], choć pewne przesłanki wskazują na dodatkowy poziomy transfer genów z linii krasnorostowej[4]. Dzięki temu są one zdolne do fotosyntezy, a więc są samożywne. Bezzieleniowe eugleniny są heterotrofami, odżywiając się na drodze fagocytozy lub osmotrofii, a autotroficzne gatunki są zdolne do miksotrofii, w zależności od warunków. Nawet gatunki fotoautotroficzne do rozwoju mogą potrzebować źródła azotu organicznego i witamin (auksotrofia). Różne szczepy nawet tego samego gatunku (np. Euglena gracilis) mogą wymagać do wzrostu różnych substancji[5]. Cudzożywne eugleniny mogą być saprotrofami lub pasożytami zwierząt."