Hagiografia zajmowała się opisem żywota świętych. Była typową formą dla epoki średnowiecza.
Dzieje św. Aleksego można nazwać typową hagiografią ponieważ św. Aleksy żył zgodnie z wolą bożą , ważniejsze było dla niego zbawienie , więc swoje wszelkie bogactwa postanowił oddać biednym a sam podróżowł jako biedak . Bardzo ważnym przełomem w tej legendzie był moment kiedy św. Aleksy chciał wejść do świątyni , ale ludzie się nie zgadzali wtedy ujawiła się matka Boska i kazała go wpuścić . Od tamtej pory święty był osobą publiczną mimo że tego nie chciał więc skrył się pod schodami swojego dawnego pałacu , gdzie napisał list kim naprawdę jest. Zapach ciała św. Aleksego miała moc uzdrawiającą. Kiedy św. Aleksy umarł zadzwoniły dzwony , list z treścią swojego pochodzenia trzymał w dłoni , z której nikt nie mógł wyciągnąć , dopiero udało się to żonie św. Aleksego.
Dzieje opisują to jak Aleksy stał się świętym i cały jego żywot .
Hagiografia zajmowała się opisem żywota świętych. Była typową formą dla epoki średnowiecza.
Dzieje św. Aleksego można nazwać typową hagiografią ponieważ św. Aleksy żył zgodnie z wolą bożą , ważniejsze było dla niego zbawienie , więc swoje wszelkie bogactwa postanowił oddać biednym a sam podróżowł jako biedak . Bardzo ważnym przełomem w tej legendzie był moment kiedy św. Aleksy chciał wejść do świątyni , ale ludzie się nie zgadzali wtedy ujawiła się matka Boska i kazała go wpuścić . Od tamtej pory święty był osobą publiczną mimo że tego nie chciał więc skrył się pod schodami swojego dawnego pałacu , gdzie napisał list kim naprawdę jest. Zapach ciała św. Aleksego miała moc uzdrawiającą. Kiedy św. Aleksy umarł zadzwoniły dzwony , list z treścią swojego pochodzenia trzymał w dłoni , z której nikt nie mógł wyciągnąć , dopiero udało się to żonie św. Aleksego.
Dzieje opisują to jak Aleksy stał się świętym i cały jego żywot .
liczę na naj ;)