Ponieważ spadek swobodny jest ruchem jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym bez prędkości początkowej, w którym czas spadku zależy od wysokości i przyspieszenia ziemskiego (a te wartości w tym przypadku są jednakowe); nie uwzględniając oporów powietrza. Czas spadku nie zależy od masy ciała.
Na ziemi ciała te spadały by w takim samym czasie ale tylko w warunkach laboratoryjnych, czyli w próżni gdzie nie było by oporów powietrza.
Jest tak dlatego, że każde ciało na powierzchni ziemi spada z takim samym przyśpieszeniem równym ok. 10m/s². Masa ciała nie ma znaczenia. Ciała te pędą poruszać się ruchem jednostajnie przyśpieszonym a czas ich upadku z prędkośćią początkową 0, czyli przy spadku swobodnym możemy obliczyć z wzoru na drogę w ruchu przyśpieszonym: s=½at².
"S" czyli droga będzie naszą wysokością. Przyśpieszenie "a" będzie równe przyśpieszeniu grawitacyjnemu "g", zatem h=½gt².
Ponieważ spadek swobodny jest ruchem jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym bez prędkości początkowej, w którym czas spadku zależy od wysokości i przyspieszenia ziemskiego (a te wartości w tym przypadku są jednakowe); nie uwzględniając oporów powietrza. Czas spadku nie zależy od masy ciała.
Droga w tym ruchu wyraża się wzorem:
h = gt²/2 I*2
gt² = 2h /:g
t² = 2h/g
t = √(2h/g)
-------------
Na ziemi ciała te spadały by w takim samym czasie ale tylko w warunkach laboratoryjnych, czyli w próżni gdzie nie było by oporów powietrza.
Jest tak dlatego, że każde ciało na powierzchni ziemi spada z takim samym przyśpieszeniem równym ok. 10m/s². Masa ciała nie ma znaczenia. Ciała te pędą poruszać się ruchem jednostajnie przyśpieszonym a czas ich upadku z prędkośćią początkową 0, czyli przy spadku swobodnym możemy obliczyć z wzoru na drogę w ruchu przyśpieszonym: s=½at².
"S" czyli droga będzie naszą wysokością. Przyśpieszenie "a" będzie równe przyśpieszeniu grawitacyjnemu "g", zatem h=½gt².
Przekształcając wzór możemy obliczyć czas: