Adama Cisowskiego o nazwano „szatanem” ze względu na jego niezwykłe umiejętności.Rozgryzł system pytania jakim posługiwał się jego nauczyciel w ten sposłób uczeń który miał być pytany w dany dzień był dobrze przygotowany do odpowiedzi.
Chłopca tego cechował ogromny spryt . Zawsze szczery i ciekawy świata. Potrafił rozwiązać nawet najtrudniejszą zagadkę skradzionych drzwi.
Stało się to przede wszystkim dzięki jego talentowi i chęci pomocy innym. Za matkę pewnej dziewczynki przetłumaczył list napisany po francusku. Mimo kolejnych nieprzyjemnych przygód związanych z uwięzieniem chłopca w piwnicy przez jego przeciwników, Adam nie poddawała się. Dzięki jego inteligencji i niewielkiej pomocy harcerzy, udało mu się wydostać z pułapki. Następnie mały detektyw udał się do kapłana, który opowiedział mu historię mającą dużo wspólnego z zagadką przez niego rozwiązywaną. Cisowski słuchał w skupieniu i uwadze słów księdza. Wywnioskował z nich wiele ważnych informacji, które później zaważyły na szczęśliwym odnalezieniu skarbu.
Myślę, że ta historia jest najlepszym dowodem wielkości umysłu, jaką posiadał owy siedemnastolatek. Właśnie dzięki opisanym czynom zyskał on sobie wielką sympatię u wszystkich znajomych oraz przezwisko „szatana”.
Adama Cisowskiego o nazwano „szatanem” ze względu na jego niezwykłe umiejętności.Rozgryzł system pytania jakim posługiwał się jego nauczyciel w ten sposłób uczeń który miał być pytany w dany dzień był dobrze przygotowany do odpowiedzi.
Chłopca tego cechował ogromny spryt . Zawsze szczery i ciekawy świata. Potrafił rozwiązać nawet najtrudniejszą zagadkę skradzionych drzwi.
Stało się to przede wszystkim dzięki jego talentowi i chęci pomocy innym. Za matkę pewnej dziewczynki przetłumaczył list napisany po francusku. Mimo kolejnych nieprzyjemnych przygód związanych z uwięzieniem chłopca w piwnicy przez jego przeciwników, Adam nie poddawała się. Dzięki jego inteligencji i niewielkiej pomocy harcerzy, udało mu się wydostać z pułapki. Następnie mały detektyw udał się do kapłana, który opowiedział mu historię mającą dużo wspólnego z zagadką przez niego rozwiązywaną. Cisowski słuchał w skupieniu i uwadze słów księdza. Wywnioskował z nich wiele ważnych informacji, które później zaważyły na szczęśliwym odnalezieniu skarbu.
Myślę, że ta historia jest najlepszym dowodem wielkości umysłu, jaką posiadał owy siedemnastolatek. Właśnie dzięki opisanym czynom zyskał on sobie wielką sympatię u wszystkich znajomych oraz przezwisko „szatana”.