Dariusz I Wielki (ok. 550-486 p.n.e.), król perski od 522 p.n.e. W 519 p.n.e. wygrał walkę o zachowanie granic monarchii, zreorganizował państwo, dzieląc je na dwadzieścia satrapii, rozbudował system dróg (tzw. drogi królewskie), m.in. Sardes-Suza.
Zorganizował pocztę. Wprowadził do obiegu nowe złote monety, tzw.darejki . Nakazał opracowanie kodeksu praw. Zezwalał możnym na wykorzystywanie poddanych, czerpiąc w ten sposób zyski także dla skarbu królewskiego. W krajach podbitych prowadził tolerancyjną politykę religijną, pozyskując w ten sposób dla swojej władzy kapłanów.
Toczył liczne wojny, podbijając część Indii i Tracji. Poniósł klęskę w walce ze Scytami w 513 p.n.e. i w wojnie z Grecją, w której stracił flotę u przylądka Athos (492 p.n.e.). Przegrał bitwę pod Maratonem w 490 p.n.e.
Dariusz I Wielki (ok. 550-486 p.n.e.), król perski od 522 p.n.e. W 519 p.n.e. wygrał walkę o zachowanie granic monarchii, zreorganizował państwo, dzieląc je na dwadzieścia satrapii, rozbudował system dróg (tzw. drogi królewskie), m.in. Sardes-Suza.
Zorganizował pocztę. Wprowadził do obiegu nowe złote monety, tzw.darejki . Nakazał opracowanie kodeksu praw. Zezwalał możnym na wykorzystywanie poddanych, czerpiąc w ten sposób zyski także dla skarbu królewskiego. W krajach podbitych prowadził tolerancyjną politykę religijną, pozyskując w ten sposób dla swojej władzy kapłanów.
Toczył liczne wojny, podbijając część Indii i Tracji. Poniósł klęskę w walce ze Scytami w 513 p.n.e. i w wojnie z Grecją, w której stracił flotę u przylądka Athos (492 p.n.e.). Przegrał bitwę pod Maratonem w 490 p.n.e.