Wyobraz sobie ze jestes przedmiotem. Który opowie o otaczajacych go ludziach badz właścicielach .Praca na cała strone minimum tutaj 13 linijek .W formie opowiadania/~!
Dam naj i 10 punktów
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Jestem swiecznikiem-ludzie mieszkajacy w ,,moim" domu to zamozni panstwo.ich gosposia czysci i poleruje mnie co tydzien, najlepszymi,,kosmetykami".
Od tak dawna stoję na komodzie,że nie wiem ile mam juz lat .Jestem ramką z lipowego drzewa , we mnie za szkłem ukryta dawno temu starsza pani , zdjęcie ,które teraz z biegiem lat pożółkło, kiedy muskały je promienie słońca. Jestem zniszczona , farba wytarta przez dotykanie dłońmi całej rodziny która brała mnie w ręce podziwiała zdjęcie , przecierała palcami szybę, dawała nawet całusa w szybę. Widocznie zdjęcie było wyjątkową pamiątką którą w sobie mam , ja ramka myślałam sobie tak każdego dnia. Starsza pani kiedy patrzyła na mnie, płakała na przemian śmiała się i nawet przytulała mnie . Lubiła to , czułam się ważna, kochana potrzebna tym bardziej,że postawiła mnie w najwarzniejszym mniejscu w domu . Stałam na kominku w salonie , na samym srodku wsród innych babilotów . Każdy kto wchodził do salonu odrazu zwracał na mnie uwagę i podziwiał jaka jestem ładna. Mijały lata, pory roku , dzieci rosły , widziałam jak chodzili do szkoły , uczyli się, bawili . Byłam na wszystkich uroczystościach rodzinnych, urodinach, świętach, ślubach i nawet pogrzebach.Ale wciąż dbano o mnie jak o najwarzniejszą rzecz na świecie, wiedziałam to ,bo kiedy zmieniono wystrój mieszkania , zmnieniano meble, przedmioty i babiloty ja wciąż stałam na kominku , wciąż przecierano ze mnie kurz , wciąż patrzono na mnie z cudownym rozmrzeniem w oczach . Uwielbiałam to. Dzieciom pokazywano mnie i tłumaczono ,że jestem największym skarbem który jest w domu , ja stara ramka ze zdjęciem ,która umie w jednej chwili cofnąć czas...