DAJE NAJ!
Wcielając się w rolę Aurelii, napiszę list do Ewy Jedwabińskiej w którym opowiem, jak się czuję w domu.(z lektury opium w rosole)
Przynajmniej na 1 stronę zeszytową.(Im dłużej tym lepiej).
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Poznań 23.03.1999r.
Mamo,
przepraszam, że wybrałam ten środek przekazu, ale nie miałam dość odwagi by powiedzieć Ci co czuje prosto w oczy, mimo tego, że Cię kocham najmocniej na świecie.
W ,,domu'' czuję sie samotna i odosobniona od wszystkich, nie wiem jak możesz tego niewidzieć. Niewidzisz też jak bardzo się staram być dobrym dzieckiem jednak jak mi to nie wychodzi, to ty patrysz na mnie takim wzrokiem, że mam ochotę wyjść ze swojego ciała uciec i już nigdy nie wracać. NIgdy ci o tym nie mówiłam bo wiem, że macie trudne chwile z tatą a ja nie chce dokładać Ci zmartwień, jednak czułam, że tak nie powinna wyglądać prawdziwa rodzina, więc zaczęłam szukać ciepła u obcych ludzi. To w obcym domu nauczyłam się czym jest miłość, zaufanie i troska. Gdy wymykałam się z domu nie czułam się już taka niekochana. Gdy wchodziłam do mieszkania nieznanych ludzi patrzono na mnie z uśmiechem i radością tak jak ty nigdy na mnie nie patrzyłaś
Mam nadzieję, że pokazałam Ci jak trudno być Twoim dzieckiem. Mam nadzieję że zaczniemy wszystko od początku.
Twoja Aurelia