Tematem mojego opisu jest miniatura francuska ,,Architekt wszechświata", która powstała w XIII w. Jest ona anonimowa, gdyż w tym stuleciu malarze oraz inni artyści swoje prace, które przedstawiały powstanie świata poświęcali Bogu, a nie dla sławy. Dzieło to przedstawia Stworzyciela Ziemi, czyli Boga, który stwarza naszą planetę i nie tylko. Bóg przedstawiony jest jako człowiek w średnim wieku-około 40 lat. Twórca jest zamyślony, coś odmierza-najprawdopodobniej jest to świat, który w tym momencie tworzy. Ma on niebiesko-pomarańczową szatę, brązowe, długie włosy i brodę, oczy czarne, nie posiada butów i jest pochylony, gdyż trzyma swoje dzieło, które wydaje się być bardzo ciężkie. Na Jego głowie widać aureolę, co świadczy o tym, że jest On Świętym. Świat jest konstruowany przy pomocy cyrkla, który jest przyrządem gramatycznym. Wszechświat przypomina kulę podzieloną na warsty. Jedna z nich jest brązowa, druga niebieska, następna czarna z planetami, a ostatnia żółta. Kolorystyka jest stonowana-żaden kolor się nie wyróżnia. Panuje tu nastrój poważny i dostojny. Miniatura ta jest bardzo ciekawa. Moją uwagę najbardziej ,,przykuł" fakt, że ,,Architekt wychodzi poza nią". Myślę, że autor zrobił tak, aby pokazać, iż Bóg nie jest w niczym ,,uwięziony" (może w każdej chwili tak jakby wyjść z obrazu), czyli kieruje się własnymi prawami. Dzieło to wywarło na mnie pozytywne wrażenia.
Tematem mojego opisu jest miniatura francuska ,,Architekt wszechświata", która powstała w XIII w. Jest ona anonimowa, gdyż w tym stuleciu malarze oraz inni artyści swoje prace, które przedstawiały powstanie świata poświęcali Bogu, a nie dla sławy. Dzieło to przedstawia Stworzyciela Ziemi, czyli Boga, który stwarza naszą planetę i nie tylko.
Bóg przedstawiony jest jako człowiek w średnim wieku-około 40 lat. Twórca jest zamyślony, coś odmierza-najprawdopodobniej jest to świat, który w tym momencie tworzy. Ma on niebiesko-pomarańczową szatę, brązowe, długie włosy i brodę, oczy czarne, nie posiada butów i jest pochylony, gdyż trzyma swoje dzieło, które wydaje się być bardzo ciężkie. Na Jego głowie widać aureolę, co świadczy o tym, że jest On Świętym.
Świat jest konstruowany przy pomocy cyrkla, który jest przyrządem gramatycznym. Wszechświat przypomina kulę podzieloną na warsty. Jedna z nich jest brązowa, druga niebieska, następna czarna z planetami, a ostatnia żółta.
Kolorystyka jest stonowana-żaden kolor się nie wyróżnia. Panuje tu nastrój poważny i dostojny.
Miniatura ta jest bardzo ciekawa. Moją uwagę najbardziej ,,przykuł" fakt, że ,,Architekt wychodzi poza nią". Myślę, że autor zrobił tak, aby pokazać, iż Bóg nie jest w niczym ,,uwięziony" (może w każdej chwili tak jakby wyjść z obrazu), czyli kieruje się własnymi prawami. Dzieło to wywarło na mnie pozytywne wrażenia.
Liczę na naj i podziękowanie ; D