"Dziady cz. III" Adama Mickiewicza to jedno z najważniejszych dzieł w historii literatury polskiej, które w znaczny sposób wpłynęło na rozwój narodowej świadomości Polaków w XIX wieku. W dramacie tym Mickiewicz ukazuje nie tylko rozterki narodu polskiego związane z jego przyszłością, ale również postawy Polaków wobec zaborców - Rosjan, którzy w owym czasie okupowali Polskę.
W kontekście dziejów Polski, epoka zaborów była czasem trudnym dla narodu polskiego. Mimo to, Polacy nigdy nie zrezygnowali z walki o wolność i niepodległość swojego kraju. W "Dziadach cz. III" Mickiewicz ukazuje różne postawy społeczeństwa polskiego wobec zaborcy - od postaw konformistycznych, przez bierność, aż po aktywny opór.
Przykładem postaw konformistycznych są postacie księdza Piotra i Adasia Mickiewicza, którzy są gotowi zaakceptować panowanie Rosjan i dopasować się do sytuacji. Ksiądz Piotr, który w przeszłości działał w konspiracji, teraz jako proboszcz zachęca swoich parafian do poddania się Rosjanom i powstrzymania się od działań rewolucyjnych. Adaś Mickiewicz, syn poety, rezygnuje z walki i wyjeżdża na emigrację, aby żyć w spokoju i uniknąć represji ze strony Rosjan.
Z drugiej strony, Mickiewicz przedstawia postacie, które wobec zaborcy podejmują aktywną walkę. Przykładem takiej postawy jest Gustaw-Konrad, który działa w konspiracji i prowadzi walkę z Rosjanami. W dramacie pojawiają się również postacie, które odmawiają uznania rosyjskiej władzy, takie jak Kiejstut, który na wieść o śmierci Konrada, postanawia podjąć walkę o wolność i niepodległość Polski.
"Dziady cz. III" Adama Mickiewicza to jedno z najważniejszych dzieł w historii literatury polskiej, które w znaczny sposób wpłynęło na rozwój narodowej świadomości Polaków w XIX wieku. W dramacie tym Mickiewicz ukazuje nie tylko rozterki narodu polskiego związane z jego przyszłością, ale również postawy Polaków wobec zaborców - Rosjan, którzy w owym czasie okupowali Polskę.
W kontekście dziejów Polski, epoka zaborów była czasem trudnym dla narodu polskiego. Mimo to, Polacy nigdy nie zrezygnowali z walki o wolność i niepodległość swojego kraju. W "Dziadach cz. III" Mickiewicz ukazuje różne postawy społeczeństwa polskiego wobec zaborcy - od postaw konformistycznych, przez bierność, aż po aktywny opór.
Przykładem postaw konformistycznych są postacie księdza Piotra i Adasia Mickiewicza, którzy są gotowi zaakceptować panowanie Rosjan i dopasować się do sytuacji. Ksiądz Piotr, który w przeszłości działał w konspiracji, teraz jako proboszcz zachęca swoich parafian do poddania się Rosjanom i powstrzymania się od działań rewolucyjnych. Adaś Mickiewicz, syn poety, rezygnuje z walki i wyjeżdża na emigrację, aby żyć w spokoju i uniknąć represji ze strony Rosjan.
Z drugiej strony, Mickiewicz przedstawia postacie, które wobec zaborcy podejmują aktywną walkę. Przykładem takiej postawy jest Gustaw-Konrad, który działa w konspiracji i prowadzi walkę z Rosjanami. W dramacie pojawiają się również postacie, które odmawiają uznania rosyjskiej władzy, takie jak Kiejstut, który na wieść o śmierci Konrada, postanawia podjąć walkę o wolność i niepodległość Polski.