Pożądane zachowania podczas ataku terrorystycznego:
1. Chłodne podejście do sytuacji, zachowanie spokoju i racjonalne myślenie.
2. Słuchanie się poleceń osoby przeprowadzającej ewakuację lub działania obronne, np. nauczyciela.
3. Wydawanie poleceń skierowanych stricte do danej osoby (zapobiega zjawisku rozproszonej odpowiedzialności), ale tylko w przypadku, gdy to my jesteśmy osobą przeprowadzającą ewakuację.
4. Poinformowanie służb, wezwanie pomocy (o ile to możliwe i niezagrażające naszemu bezpieczeństwu).
5. Odpowiednie zachowanie w zależności od zaistniałej sytuacji - zejście do schronu, zabarykadowanie sali, schowanie się pod ławkami.
6. W przypadku pozostania w miejscu ataku typu szkolna strzelanina - zachowanie całkowitej ciszy, wyłączenie wszystkich urządzeń wydających dźwięki.
7. Nieinformowanie bliskich o przebywaniu w miejscu ataku terrorystycznego.
8. W przypadku ewakuacji - słuchanie poleceń, nieprzepychanie się wśród innych osób.
9. Jeśli jesteśmy zakładnikami - posłuszne wykonywanie poleceń, niestawianie oporu, nienawiązywanie kontaktu wzrokowego z oprawcą.
10. Udzielanie pierwszej pomocy osobom rannym, tylko i wyłącznie wtedy, kiedy my jesteśmy bezpieczni.
Niedozwolone zachowania podczas ataku terrorystycznego:
1. Panikowanie, rozprzestrzenianie zamętu i strachu.
2. Zachowywanie się głośno, krzyczenie, zwracanie uwagi oprawcy na siebie i inne osoby.
3. Niewykonywanie poleceń osoby przeprowadzającej ewakuację, opuszanie grupy, uciekanie na oślep.
4. Granie bohatera, negocjowanie z oprawcami, bunt, wygrażanie się.
5. Używanie telefonu komórkowego do innych celów niż powiadomienie służb ratunkowych lub koniecznych czynności.
6. Walka z oprawcą, poświęcanie swojego życia za innych (w ten sposób, wbrew pozorom, nikomu nie pomożemy).
7. Odmówienie pomocy w przypadku przenoszenia materiałów na barykadę albo odmowa ewakuacji - brak współpracy.
8. Dotykanie i rozprzestrzenianie podejrzanych cieczy, proszków czy przedmiotów.
9. W przypadku ewakuacji - zabieranie rzeczy osobistych, opóźnianie wyjścia.
10. Odmówienie pomocy w przypadku możliwości jej udzielenia.
Pożądane zachowania podczas ataku terrorystycznego:
1. Chłodne podejście do sytuacji, zachowanie spokoju i racjonalne myślenie.
2. Słuchanie się poleceń osoby przeprowadzającej ewakuację lub działania obronne, np. nauczyciela.
3. Wydawanie poleceń skierowanych stricte do danej osoby (zapobiega zjawisku rozproszonej odpowiedzialności), ale tylko w przypadku, gdy to my jesteśmy osobą przeprowadzającą ewakuację.
4. Poinformowanie służb, wezwanie pomocy (o ile to możliwe i niezagrażające naszemu bezpieczeństwu).
5. Odpowiednie zachowanie w zależności od zaistniałej sytuacji - zejście do schronu, zabarykadowanie sali, schowanie się pod ławkami.
6. W przypadku pozostania w miejscu ataku typu szkolna strzelanina - zachowanie całkowitej ciszy, wyłączenie wszystkich urządzeń wydających dźwięki.
7. Nieinformowanie bliskich o przebywaniu w miejscu ataku terrorystycznego.
8. W przypadku ewakuacji - słuchanie poleceń, nieprzepychanie się wśród innych osób.
9. Jeśli jesteśmy zakładnikami - posłuszne wykonywanie poleceń, niestawianie oporu, nienawiązywanie kontaktu wzrokowego z oprawcą.
10. Udzielanie pierwszej pomocy osobom rannym, tylko i wyłącznie wtedy, kiedy my jesteśmy bezpieczni.
Niedozwolone zachowania podczas ataku terrorystycznego:
1. Panikowanie, rozprzestrzenianie zamętu i strachu.
2. Zachowywanie się głośno, krzyczenie, zwracanie uwagi oprawcy na siebie i inne osoby.
3. Niewykonywanie poleceń osoby przeprowadzającej ewakuację, opuszanie grupy, uciekanie na oślep.
4. Granie bohatera, negocjowanie z oprawcami, bunt, wygrażanie się.
5. Używanie telefonu komórkowego do innych celów niż powiadomienie służb ratunkowych lub koniecznych czynności.
6. Walka z oprawcą, poświęcanie swojego życia za innych (w ten sposób, wbrew pozorom, nikomu nie pomożemy).
7. Odmówienie pomocy w przypadku przenoszenia materiałów na barykadę albo odmowa ewakuacji - brak współpracy.
8. Dotykanie i rozprzestrzenianie podejrzanych cieczy, proszków czy przedmiotów.
9. W przypadku ewakuacji - zabieranie rzeczy osobistych, opóźnianie wyjścia.
10. Odmówienie pomocy w przypadku możliwości jej udzielenia.
nmzc <3