Zenek Wójcik to 14- letni chłopiec. Jego ojciec był alkoholikiem a matka umarła. Tato znęcał się nad dzieckiem. Sytuacja rodzinna chłopca zmusiła go do opuszczenia domu. Jedyną jego nadzieją było odnalezienie wujka Antoniego Janicy. Ta osoba na pewno zajęłaby się Zenkiem. Główny bohater był wysokim chłopcem. Miał długie ciemne włosy i czarne brwi. W chwili kiedy trafił na wyspę wyglądał bardzo niedbale. Był ubrany w brudną zniszczona wiatrówkę i drelichowe spodnie. Chłopiec wyglądał na wychudzonego i zmęczonego. Był bardzo blady. Męczyła go choroba. Miał gorączkę, i poranioną nogę, którą owinął brudnymi szmatami. Chłopiec podczas podróży w poszukiwaniu wujka nie dbał o higienę osobistą. Ze względu na swoją tajemniczość i nieufność wobec innych na początku nie chciał zdradzić nawet swojego imienia. Zachowywał się dość dziwnie. Podczas rozmowy często nie odpowiadał na zadawane mu pytania, lub po prostu kłamał. Dowiedzieć się o nim czegoś ważnego, było naprawdę trudno. Kiedy Zenkowi proponowano pomoc często ją odrzucał. Swoich nowych młodszych przyjaciół uważał za niedoświadczonych. Wszystko to wynikało z jego przeżyć rodzinnych i trudnej sytuacji rodzinnej. Zaradność i samodzielność wyróżniały go spośród innych rówieśników. Umiał radzić sobie w trudnych sytuacjach. Zaimponował tym swoim przyjaciołom. Potrafił żyć w samotności i być zdanym tylko na samego siebie. Główny bohater lektury był bardzo zdeterminowany w dążeniu do celu. Można powiedzieć, że chłopiec postępował dość uczciwie. Co prawda ukradł 50 zł, ale było to działanie instynktowne i wymuszone. W tej sytuacji potrzebował pożywienia. Gdyby tego nie zrobił, mógłby nawet nie przeżyć. Mocną stroną charakteru Zenka było bohaterstwo. Obronił psa przed śmiercią, a co najważniejsze uratował małe dziecko. Głównym zainteresowaniem chłopca były zwierzęta. Widział w nich oparcie i wiedział, że go nie skrzywdzą. Znał się na nich bardzo dobrze. Potrafił określić gatunki wielu z nich. Największym marzeniem głównego bohatera było zostanie marynarzem. Wierzył, że uda się je zrealizować w przyszłości. Postać Zenka Wójcika oceniam pozytywnie. Życie nauczyło go radzić sobie w trudnych sytuacjach. Często postępował jak dorosły człowiek. Miał również słabości, ale pokonywał je dzięki silnej psychice, roztropności i zapobiegliwości własnej oraz umiejętności korzystania z pomocy przyjaciół.
Zenek Wójcik to 14- letni chłopiec. Jego ojciec był alkoholikiem a matka umarła. Tato znęcał się nad dzieckiem. Sytuacja rodzinna chłopca zmusiła go do opuszczenia domu. Jedyną jego nadzieją było odnalezienie wujka Antoniego Janicy. Ta osoba na pewno zajęłaby się Zenkiem. Główny bohater był wysokim chłopcem. Miał długie ciemne włosy i czarne brwi. W chwili kiedy trafił na wyspę wyglądał bardzo niedbale. Był ubrany w brudną zniszczona wiatrówkę i drelichowe spodnie. Chłopiec wyglądał na wychudzonego i zmęczonego. Był bardzo blady. Męczyła go choroba. Miał gorączkę, i poranioną nogę, którą owinął brudnymi szmatami. Chłopiec podczas podróży w poszukiwaniu wujka nie dbał o higienę osobistą. Ze względu na swoją tajemniczość i nieufność wobec innych na początku nie chciał zdradzić nawet swojego imienia. Zachowywał się dość dziwnie. Podczas rozmowy często nie odpowiadał na zadawane mu pytania, lub po prostu kłamał. Dowiedzieć się o nim czegoś ważnego, było naprawdę trudno. Kiedy Zenkowi proponowano pomoc często ją odrzucał. Swoich nowych młodszych przyjaciół uważał za niedoświadczonych. Wszystko to wynikało z jego przeżyć rodzinnych i trudnej sytuacji rodzinnej. Zaradność i samodzielność wyróżniały go spośród innych rówieśników. Umiał radzić sobie w trudnych sytuacjach. Zaimponował tym swoim przyjaciołom. Potrafił żyć w samotności i być zdanym tylko na samego siebie. Główny bohater lektury był bardzo zdeterminowany w dążeniu do celu. Można powiedzieć, że chłopiec postępował dość uczciwie. Co prawda ukradł 50 zł, ale było to działanie instynktowne i wymuszone. W tej sytuacji potrzebował pożywienia. Gdyby tego nie zrobił, mógłby nawet nie przeżyć. Mocną stroną charakteru Zenka było bohaterstwo. Obronił psa przed śmiercią, a co najważniejsze uratował małe dziecko. Głównym zainteresowaniem chłopca były zwierzęta. Widział w nich oparcie i wiedział, że go nie skrzywdzą. Znał się na nich bardzo dobrze. Potrafił określić gatunki wielu z nich. Największym marzeniem głównego bohatera było zostanie marynarzem. Wierzył, że uda się je zrealizować w przyszłości. Postać Zenka Wójcika oceniam pozytywnie. Życie nauczyło go radzić sobie w trudnych sytuacjach. Często postępował jak dorosły człowiek. Miał również słabości, ale pokonywał je dzięki silnej psychice, roztropności i zapobiegliwości własnej oraz umiejętności korzystania z pomocy przyjaciół.
ps : sry troche długie