Question

Czym zakończyła się i dlaczego wojna o niepodległość USA
OPISZ:
a) deklaracja niepodległości USA 1776
b) konstytucja USA w 1787r

Proszę o szybką pomoc

Answer 1

Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych zakończyła się podpisaniem w Wersalu traktatu paryskiego

Traktat wersalski lub pokój paryski – traktat zawarty 3 września 1783 w Wersalu, kończącego wojnę o niepodległość USA oraz formalnie zrywającego uzależnienie kolonii w Ameryce Północnej od Wielkiej Brytanii. Na mocy traktatu Anglia uznała niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ponadto Anglia zrzekła się na rzecz Hiszpanii Florydy i Minorki, na rzecz Francji kilku wysp antylskich, kilku miast w Indiach Wschodnich oraz Senegalu i Gorei w Afryce.

W imieniu Holandii pokój podpisał Mattheus Lestevenon.




Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych – akt prawny autorstwa m.in. Thomasa Jeffersona, uzasadniający prawo Trzynastu Kolonii brytyjskich w Ameryce Północnej do wolności i niezależności od króla Wielkiej Brytanii, Jerzego III. Ogłoszona 4 lipca 1776 w Filadelfii podczas II Kongresu Kontynentalnego.

Deklaracja głosiła prawo do ustanawiania wszelkich aktów państwowych, wypowiadania wojny i zawierania pokoju przez dawne kolonie angielskie w Ameryce Północnej.

Jej autorami, oprócz Jeffersona, byli John Adams i Benjamin Franklin. Sygnatariusze Deklaracji niepodległości zostali nazwani przez kolonistów Ojcami Założycielami.

Deklaracja Niepodległości była pierwszym oficjalnym oświadczeniem na temat tego, czym powinien być rząd. Ponadto, miała ona charakter uniwersalny, była czymś więcej aniżeli prywatnym przesłaniem skierowanym do Wielkiej Brytanii, był to apel do całej ludzkości.

Idee zawarte w Deklaracji to synteza poglądów ówczesnych myślicieli oświeceniowych. Największy wpływ na treść Deklaracji miała osoba Johna Locke’a, który swą twórczością filozoficzno-literacką ustanowił kanon myśli oświeceniowej w odniesieniu do rządu i jego obowiązków względem obywateli. Thomas Jefferson wiedział, iż poglądy głoszone przez Locke’a pasowały do sytuacji, w jakiej znalazły się kolonie w dobie rewolucji, a także odzwierciedlały nastroje społeczne prowincji amerykańskich.



KONSTYTUCJA STANÓW ZJEDNOCZONYCH – 1787 rok

Konstytucja Stanów Zjednoczonych, ustawa zasadnicza regulująca podstawy ustroju społeczno-politycznego. Stanów Zjednoczonych, uchwalona 17 IX 1787; pierwsza w świecie i najstarsza obowiązująca konstytucja, wyrosła z oświecenia. Wiary w umowę społeczeństwa i oparta na zasadach prawa naturalnego oraz suwerenności ludu; oprac. podczas konwencji konstytucyjnej, obradującej 25 V–17 IX 1787 w Filadelfii pod przewodnictwem G. Washingtona, której pierwotnym celem było dokonanie rewizji Artykułów Konfederacji i Wieczystej Unii; uczestniczyło w niej 55 delegatów z 12 stanów (bez Rhode Island), m.in.: B. Franklin, A. Hamilton i J. Madison (gł. autor projektu, zw. ojcem konstytucji); przyjęty projekt, podpisany przez 39 z nich, składał się z preambuły i 7 artykułów, które określały strukturę, sposób wybierania i kompetencje władz federalnych (ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej) oraz relacje między rządem federalnym a stanami (artykuły 1.–3.), wzajemne stosunki między stanami oraz sposób tworzenia i przyjmowania nowych stanów do Unii (artykuł 4.), procedurę zmiany konstytucji (artykuł 5.) i sposób jej ratyfikacji (artykuł 7.). Konstytucja przekształciła USA z konfederacji państw (stanów) w jedno państwo, którego ustrój został oparty na zasadach: federalizmu (maks. autonomia stanów w ramach federacji), trójpodziału władz akcentującego ich separację (przy zastosowaniu systemu wzajemnej kontroli i zachowania równowagi), demokracyjne formy rządu (przy ograniczeniu skrajności demokracji) i respektowania praw jednostki przez państwo. W trakcie procesu ratyfikacyjnego, który trwał do 21 VI 1788, uformowały się ugrupowania polityczne skupiające zwolenników konstytucji (federaliści) i jej przeciwników (antyfederaliści); konstytucja, ratyfikowana przez 11 stanów, weszła w życie 4 III 1789 (później ratyfikowały ją, jako ostatnie, Karolina Pn. i Rhode Island). Na jednym z pierwszych posiedzeń 1789 Kongres przyjął pierwszych 10 poprawek do konstytucji, tzw. Bill of Rights czyli Deklarację praw, gwarantującą swobody obywatelskie, których brak zarzucali konstytucji antyfederaliści; w późniejszych latach konstytucję uzupełniono jeszcze 17 poprawkami (ostatnia, XXVII poprawka z 1992), które stanowią jej pełnoprawne artykuły; wśród nich najważniejsze są poprawki z okresu rekonstrukcji i ery postępowej; konstytucja podlegała też modyfikacjom poprzez interpretację i precedensy prawne oraz orzecznictwo Sądu Najwyższego; ich rezultatem było m.in. wzmocnienie władzy federalnej (zwł. wykonawczej) i demokratyzacja systemu politycznemu USA oraz zwiększenie zakresu ochrony praw jednostki w państwie.