Testament Krzywoustego, czyli dokument wydany w 1138 roku przez Bolesława III Krzywoustego, był jednym z najważniejszych dokumentów w dziejach Polski średniowiecznej. W testamencie tym Bolesław III Krzywousty podzielił swoje państwo między swoich synów, co miało na celu uniknięcie wojen o sukcesję po jego śmierci.
Jednakże testament Krzywoustego spowodował konflikt między jego synami, który w późniejszych latach przerodził się w wojny domowe. Na mocy testamentu Bolesław III Krzywousty podzielił Polskę na cztery dzielnice: seniorat krakowski (obejmujący Małopolskę, ziemię sandomierską i krakowską), dzielnicę mazowiecką, sandomierską i śląską. Najstarszy syn, Władysław II Wygnaniec, otrzymał seniorat krakowski, ale pozostałe dzielnice były mniejsze i mniej znaczące. Władysław, niezadowolony ze swojej pozycji, podjął próbę odzyskania innych dzielnic, co doprowadziło do serii walk i wojen domowych.
Konflikt między braćmi został rozwiązany dopiero w 1146 roku, kiedy to doszło do porozumienia między Władysławem II Wygnańcem a Bolesławem IV Kędzierzawym, który objął rządy na Śląsku po śmierci swojego ojca. Porozumienie to umożliwiło Władysławowi powrót do Polski i objęcie władzy w Małopolsce.
Testament Krzywoustego, czyli dokument wydany w 1138 roku przez Bolesława III Krzywoustego, był jednym z najważniejszych dokumentów w dziejach Polski średniowiecznej. W testamencie tym Bolesław III Krzywousty podzielił swoje państwo między swoich synów, co miało na celu uniknięcie wojen o sukcesję po jego śmierci.
Jednakże testament Krzywoustego spowodował konflikt między jego synami, który w późniejszych latach przerodził się w wojny domowe. Na mocy testamentu Bolesław III Krzywousty podzielił Polskę na cztery dzielnice: seniorat krakowski (obejmujący Małopolskę, ziemię sandomierską i krakowską), dzielnicę mazowiecką, sandomierską i śląską. Najstarszy syn, Władysław II Wygnaniec, otrzymał seniorat krakowski, ale pozostałe dzielnice były mniejsze i mniej znaczące. Władysław, niezadowolony ze swojej pozycji, podjął próbę odzyskania innych dzielnic, co doprowadziło do serii walk i wojen domowych.
Konflikt między braćmi został rozwiązany dopiero w 1146 roku, kiedy to doszło do porozumienia między Władysławem II Wygnańcem a Bolesławem IV Kędzierzawym, który objął rządy na Śląsku po śmierci swojego ojca. Porozumienie to umożliwiło Władysławowi powrót do Polski i objęcie władzy w Małopolsce.