Zarówno totalitaryzm jak i demokratyzm należą do systemów sprawowania władzy. Jednakże obydwa różnią się od siebie. Aby ustalić czy lepiej będzie się żyło ludziom w państwie totalitarnym czy też demokratycznym należałoby scharakteryzować oba dane ustroje.
Tak więc totalitaryzm jest to system sprawowania rządów polegający na kontrolowaniu przez arbitralną władzę wszystkich przejawów życia społecznego. Państwo totalitarne charakteryzuje się między innymi autokratyzmem. Autokratyzm jest to system sprawowania rządów, w którym władza najwyższa w państwie sprawowana jest przez jednego człowieka (autokratę) lub wyraźnie wyodrębnioną grupę osób (np. triumwirat), mającą pełną władzę polityczną. Granice władzy i zakres podejmowania decyzji w autokracji są nieograniczone i niczym nieskrępowane. Autokracja jest utożsamiona autorytaryzmem, totalitaryzmem bądź dyktaturą. Charakteryzuje się również powszechną indoktrynacją za pomocą centralnie kierowanej propagandy, Indoktrynacja (z angielskiego indoctrination ? uświadamianie, wpajanie przekonań), proces systematycznego i zorganizowanego wpajania członkom społeczeństwa określonej ideologii leżącej w interesie państwa. Indoktrynacja prowadzona jest za pomocą szczególnie zmasowanej i nieustępliwej propagandy, stosowanej przez środki masowego przekazu, system oświaty szkolnej i pozaszkolnej. W najszerszym zakresie indoktrynacja prowadzona była w państwach totalitarnych: w hitlerowskich Niemczech i w ZSRR. Obecnie tego typu działalność prowadzona jest w państwach komunistycznych (np. na Kubie i w Korei Północnej) oraz rządzonych przez dyktatury wojskowe np. w Libii i Iraku. Propaganda (z łaciny propagandus ? przeznaczony do rozpowszechniania), świadome oddziaływanie na odbiorcę (jednostkę, zbiorowość) poprzez systematyczne rozpowszechnianie określonych poglądów, idei, haseł za pomocą środków perswazji intelektualnej i emocjonalnej (np. symboli, gestów, słów, skojarzeń) w celu pozyskania zwolenników i nakłonienie ich do zachowań pożądanych z punktu widzenia nadawcy przekazu propagandowego. Istotę propagandy oddają słowa amerykańskiego psychologa G. Biddle?a, który stwierdził, że pod jej wpływem ?każda jednostka zachowuje się tak, jak gdyby jej reakcje były wynikiem jej własnych decyzji?. Propaganda to wszelkie techniki (wizualne, werbalne, za pomocą środków masowego przekazu) sterowania masowymi zachowaniami, poglądami, postawami i dążeniami. W tym znaczeniu propaganda, jako świadome operowanie środkami przekazu (obraz, druk, mowa), rozwinęła się dopiero w nowoczesnym społeczeństwie wraz ze wzrostem znaczenia opinii publicznej i środków masowego przekazu. Szczególne znaczenie propaganda odgrywa w sferze polityki (propaganda polityczna), stając się narzędziem walki wyborczej (parlamentarnej i pozaparlamentarnej), wywierania nacisku, kontroli i podporządkowania mas społecznych siłom rządzącym lub dążącym do przejęcia władzy. //
W ustrojach totalitarnych propaganda jest narzędziem uzależniania odbiorcy od nadawcy, instrumentem służącym zniewalaniu społeczeństwa i utrwaleniu reżimu m.in. przez zacieranie różnicy między prawdą a fałszem, informacją obiektywną a narzuconą oceną. Istotę tak prowadzonej propagandy oddaje słynna wypowiedź ministra oświaty III Rzeszy J. Goebbelsa ?Kłamstwo powtarzane tysiąc razy staje się prawdą?. Odmiennie jest w państwach demokratycznych, gdzie nie ma jednej obowiązującej i jedynie słusznej ideologii oraz urzędowej propagandy. Konkurencja między różnymi źródłami przekazu powoduje, że odbiorca ma możliwość dostępu do informacji z wielu ośrodków, każdemu przekazowi propagandy jednego centrum politycznego przeciwstawiona zostaje kontrpropozycja innego. Propaganda może też mieć wymiar polityki globalnej, stać się instrumentem walki między różnymi ustrojami w skali międzynarodowej; z tego typu propaganda świata zetknął się w latach tzw. zimnej wojny. Jej celem było osłabienie przeciwnego bloku politycznego, podważenie wiarygodności istniejących ośrodków władzy, wsparcie wewnętrznych sił odśrodkowych bądź opozycyjnych. Propaganda jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin wiedzy w tym: socjotechniki propagandy, psychologii propagandy, teorii propagandy. Również cechą charakterystyczną totalitaryzmu jest całkowite podporządkowanie społeczeństwa przez wprowadzenie systemu kontroli policyjnej, opartego na terrorze. Także uniformizacja (ujednolicenie) form życia społecznego. Zostaje wprowadzony monopol oficjalnej ideologii. Z tego wynika, iż jednostka nie może mieć własnych poglądów czy też opinii w kwestiach politycznych, również nie ma wpływu na podejmowane w kraju decyzje. Władza państwa zostaje zmonopolizowana, skupiona w rękach jednej partii (np. partii komunistycznej) lub masowego ruchu politycznego (np. faszystowskiego). W państwie totalitarnym gospodarka jest centralnie sterowana. Państwo totalitarne odrzuca idee demokracji i wszelkie przejawy pluralizmu, a interes państwa i jego cele dominują nad interesem jednostki i jej życiem osobistym. W stosunkach międzynarodowych dąży do stałego rozszerzania stref swoich wpływów. Za totalitaryzm uważa się model ustrojowy hitlerowskich Niemiec (nazizm), Związku Radzieckiego, zwłaszcza w czasach stalinowskich (stalinizm), a także państw Europy Wschodniej (do 1956). Pojęcie totalitaryzm wprowadził B. Mussolini. Państwo totalitarne, system władzy, w którym państwo całkowicie kontroluje wszelkie sfery życia obywateli w celu całkowitego podporządkowania sobie jednostki, kontroli nad nią, a nawet jej podglądania. Państwo totalitarne cechuje skrajna centralizacja państwa i omnipotencja jego władz, gwałcąca prawa i wolności obywatelskie, likwidująca własność i samorządność, niszcząca podstawy demokracji poprzez pozbawienie społeczeństwa prawa kontroli nad organami władzy. Przeciwnicy polityczni są eliminowani poprzez ich fizyczne unicestwienie lub tzw. Resocjalizację w obozach pracy. Cechą charakterystyczną jest monopartyjny system władzy (niekiedy istnieją partie satelickie).
//
Typowa jest także zasada wodzostwa, czyli dyktatorskiej władzy
Totalitaryzm tam rzadzi tylko jedna partia polityczna, ktora posiada haryzmatycznego wodza i kadzy ma sie mu podporzadkowac. Stosuje terror wobrc ludzi i likwiduje opozycje np inne partie polityczne
A DEMOKRaCja to cos w stylu ze obywatele danego panstwa sami wybieraja głowe panstwa i parlament,ktory ma ich reprezentowac na swiecie i dzialac na dobro panstwa. Jest wiele partii i wszystkie staraja sie jak najlepiej dla swojego panstwa.
Totalitaryzm a demokracja
Zarówno totalitaryzm jak i demokratyzm należą do systemów sprawowania władzy. Jednakże obydwa różnią się od siebie. Aby ustalić czy lepiej będzie się żyło ludziom w państwie totalitarnym czy też demokratycznym należałoby scharakteryzować oba dane ustroje.
Tak więc totalitaryzm jest to system sprawowania rządów polegający na kontrolowaniu przez arbitralną władzę wszystkich przejawów życia społecznego. Państwo totalitarne charakteryzuje się między innymi autokratyzmem. Autokratyzm jest to system sprawowania rządów, w którym władza najwyższa w państwie sprawowana jest przez jednego człowieka (autokratę) lub wyraźnie wyodrębnioną grupę osób (np. triumwirat), mającą pełną władzę polityczną. Granice władzy i zakres podejmowania decyzji w autokracji są nieograniczone i niczym nieskrępowane. Autokracja jest utożsamiona autorytaryzmem, totalitaryzmem bądź dyktaturą. Charakteryzuje się również powszechną indoktrynacją za pomocą centralnie kierowanej propagandy, Indoktrynacja (z angielskiego indoctrination ? uświadamianie, wpajanie przekonań), proces systematycznego i zorganizowanego wpajania członkom społeczeństwa określonej ideologii leżącej w interesie państwa. Indoktrynacja prowadzona jest za pomocą szczególnie zmasowanej i nieustępliwej propagandy, stosowanej przez środki masowego przekazu, system oświaty szkolnej i pozaszkolnej. W najszerszym zakresie indoktrynacja prowadzona była w państwach totalitarnych: w hitlerowskich Niemczech i w ZSRR. Obecnie tego typu działalność prowadzona jest w państwach komunistycznych (np. na Kubie i w Korei Północnej) oraz rządzonych przez dyktatury wojskowe np. w Libii i Iraku. Propaganda (z łaciny propagandus ? przeznaczony do rozpowszechniania), świadome oddziaływanie na odbiorcę (jednostkę, zbiorowość) poprzez systematyczne rozpowszechnianie określonych poglądów, idei, haseł za pomocą środków perswazji intelektualnej i emocjonalnej (np. symboli, gestów, słów, skojarzeń) w celu pozyskania zwolenników i nakłonienie ich do zachowań pożądanych z punktu widzenia nadawcy przekazu propagandowego. Istotę propagandy oddają słowa amerykańskiego psychologa G. Biddle?a, który stwierdził, że pod jej wpływem ?każda jednostka zachowuje się tak, jak gdyby jej reakcje były wynikiem jej własnych decyzji?. Propaganda to wszelkie techniki (wizualne, werbalne, za pomocą środków masowego przekazu) sterowania masowymi zachowaniami, poglądami, postawami i dążeniami. W tym znaczeniu propaganda, jako świadome operowanie środkami przekazu (obraz, druk, mowa), rozwinęła się dopiero w nowoczesnym społeczeństwie wraz ze wzrostem znaczenia opinii publicznej i środków masowego przekazu. Szczególne znaczenie propaganda odgrywa w sferze polityki (propaganda polityczna), stając się narzędziem walki wyborczej (parlamentarnej i pozaparlamentarnej), wywierania nacisku, kontroli i podporządkowania mas społecznych siłom rządzącym lub dążącym do przejęcia władzy. //
W ustrojach totalitarnych propaganda jest narzędziem uzależniania odbiorcy od nadawcy, instrumentem służącym zniewalaniu społeczeństwa i utrwaleniu reżimu m.in. przez zacieranie różnicy między prawdą a fałszem, informacją obiektywną a narzuconą oceną. Istotę tak prowadzonej propagandy oddaje słynna wypowiedź ministra oświaty III Rzeszy J. Goebbelsa ?Kłamstwo powtarzane tysiąc razy staje się prawdą?. Odmiennie jest w państwach demokratycznych, gdzie nie ma jednej obowiązującej i jedynie słusznej ideologii oraz urzędowej propagandy. Konkurencja między różnymi źródłami przekazu powoduje, że odbiorca ma możliwość dostępu do informacji z wielu ośrodków, każdemu przekazowi propagandy jednego centrum politycznego przeciwstawiona zostaje kontrpropozycja innego. Propaganda może też mieć wymiar polityki globalnej, stać się instrumentem walki między różnymi ustrojami w skali międzynarodowej; z tego typu propaganda świata zetknął się w latach tzw. zimnej wojny. Jej celem było osłabienie przeciwnego bloku politycznego, podważenie wiarygodności istniejących ośrodków władzy, wsparcie wewnętrznych sił odśrodkowych bądź opozycyjnych. Propaganda jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin wiedzy w tym: socjotechniki propagandy, psychologii propagandy, teorii propagandy. Również cechą charakterystyczną totalitaryzmu jest całkowite podporządkowanie społeczeństwa przez wprowadzenie systemu kontroli policyjnej, opartego na terrorze. Także uniformizacja (ujednolicenie) form życia społecznego. Zostaje wprowadzony monopol oficjalnej ideologii. Z tego wynika, iż jednostka nie może mieć własnych poglądów czy też opinii w kwestiach politycznych, również nie ma wpływu na podejmowane w kraju decyzje. Władza państwa zostaje zmonopolizowana, skupiona w rękach jednej partii (np. partii komunistycznej) lub masowego ruchu politycznego (np. faszystowskiego). W państwie totalitarnym gospodarka jest centralnie sterowana. Państwo totalitarne odrzuca idee demokracji i wszelkie przejawy pluralizmu, a interes państwa i jego cele dominują nad interesem jednostki i jej życiem osobistym. W stosunkach międzynarodowych dąży do stałego rozszerzania stref swoich wpływów. Za totalitaryzm uważa się model ustrojowy hitlerowskich Niemiec (nazizm), Związku Radzieckiego, zwłaszcza w czasach stalinowskich (stalinizm), a także państw Europy Wschodniej (do 1956). Pojęcie totalitaryzm wprowadził B. Mussolini. Państwo totalitarne, system władzy, w którym państwo całkowicie kontroluje wszelkie sfery życia obywateli w celu całkowitego podporządkowania sobie jednostki, kontroli nad nią, a nawet jej podglądania. Państwo totalitarne cechuje skrajna centralizacja państwa i omnipotencja jego władz, gwałcąca prawa i wolności obywatelskie, likwidująca własność i samorządność, niszcząca podstawy demokracji poprzez pozbawienie społeczeństwa prawa kontroli nad organami władzy. Przeciwnicy polityczni są eliminowani poprzez ich fizyczne unicestwienie lub tzw. Resocjalizację w obozach pracy. Cechą charakterystyczną jest monopartyjny system władzy (niekiedy istnieją partie satelickie).
//Typowa jest także zasada wodzostwa, czyli dyktatorskiej władzy
Totalitaryzm tam rzadzi tylko jedna partia polityczna, ktora posiada haryzmatycznego wodza i kadzy ma sie mu podporzadkowac. Stosuje terror wobrc ludzi i likwiduje opozycje np inne partie polityczne
A DEMOKRaCja to cos w stylu ze obywatele danego panstwa sami wybieraja głowe panstwa i parlament,ktory ma ich reprezentowac na swiecie i dzialac na dobro panstwa. Jest wiele partii i wszystkie staraja sie jak najlepiej dla swojego panstwa.