Miłość i małżeństwo jest postrzegane przez bohaterów powieści „Lalka” w bardzo różny sposób. Każdy ma swoje poglądy i zapatrywania. Panna Izabela, Stanisław Wokulski, Doktor Szuman, Starski i Pani Prezesowa każdy z tych bohaterów ma inne wyobrażenie o sakramencie małżeństwa oraz o uczuciu miłości.
Izabela Łęcka wywodziła się z szlachty. Była osobą dumną i pyszną, a Wokulskiego traktowała z góry. Izabela jest przyzwyczajona do życia w luksusie. Narrator opisują ją w sposób ironiczny. Izabela nigdy nie była zakochana. Małżeństwo uważa, że powinno być zawierane wyłącznie z dwóch powodów dobrego urodzenia i majątku. Izabela nie wyobraża sobie mezaliansów. Izabela uważa również, że miłość przyjdzie później po małżeństwie. Jej wybranek powinien być piękny i być dobrze urodzony oraz powinien posiadać spory majątek. Posąg Apollina który stał w jej pokoju stawał się po kolei mężczyznami którzy Izabeli się podobali. Posąg był symbolem mężczyzny idealnego którego szukała Panna Łęcka. Mężczyzny wyśnionego, wymarzonego, prawie boga. Izabela odtrącała konkurentów do jej ręki z wielu błahych powodów np. za stary, z innej klasy społecznej. Nie kierowała się uczuciami lecz ambicjami i pieniędzmi. Izabela nie poślubiła żadnego mężczyzny. została zakonnicą.
Miłość i małżeństwo jest postrzegane przez bohaterów powieści „Lalka” w bardzo różny sposób. Każdy ma swoje poglądy i zapatrywania. Panna Izabela, Stanisław Wokulski, Doktor Szuman, Starski i Pani Prezesowa każdy z tych bohaterów ma inne wyobrażenie o sakramencie małżeństwa oraz o uczuciu miłości.
Izabela Łęcka wywodziła się z szlachty. Była osobą dumną i pyszną, a Wokulskiego traktowała z góry. Izabela jest przyzwyczajona do życia w luksusie. Narrator opisują ją w sposób ironiczny. Izabela nigdy nie była zakochana. Małżeństwo uważa, że powinno być zawierane wyłącznie z dwóch powodów dobrego urodzenia i majątku. Izabela nie wyobraża sobie mezaliansów. Izabela uważa również, że miłość przyjdzie później po małżeństwie. Jej wybranek powinien być piękny i być dobrze urodzony oraz powinien posiadać spory majątek. Posąg Apollina który stał w jej pokoju stawał się po kolei mężczyznami którzy Izabeli się podobali. Posąg był symbolem mężczyzny idealnego którego szukała Panna Łęcka. Mężczyzny wyśnionego, wymarzonego, prawie boga. Izabela odtrącała konkurentów do jej ręki z wielu błahych powodów np. za stary, z innej klasy społecznej. Nie kierowała się uczuciami lecz ambicjami i pieniędzmi. Izabela nie poślubiła żadnego mężczyzny. została zakonnicą.