Określenie pojęć demokracja bezpośrednia i demokracja bezpośrednia nie jest jednoznaczne. W doktrynie wielu państw, w szczególności Ameryki Łacińskiej podkreśla się, że pojęcie demokracji bezpośredniej charakteryzuje system rządów obowiązujący w starożytnych Atenach i innych demokracjach greckich. Dziś można mówić wyłącznie o demokracji semibezpośredniej, ponieważ nie są spełnione łącznie dwie konieczne przesłanki dla uznania współczesnych instytucji za instytucję demokracji bezpośredniej. Chodzi tutaj o zaistnienie jedności miejsca i czasu oraz o udział całego zbiorowego podmiotu suwerenności we wszystkich etapach procesu podejmowania decyzji od zgłoszenia wniosku aż do jej zatwierdzenia. Biorąc jednak pod uwagę ostateczność głosu suwerena przy realizacji decyzji można uznać, że zdecydowana większość instytucji umożliwiających udział suwerena w realizacji władzy zwierzchniej ma charakter demokracji bezpośredniej, zaś wyłącznie konsultacje ludowe oraz inicjatywa pośrednia to demokracja semibezpośrednia, gdyż tylko w tych przypadkach suweren nie decyduje o ostatecznym kształcie podejmowanych rozstrzygnięć. (zob. B. Rajland, L. Costante, Mecanismos de democracia semidirecta incorporados a la Constitucion Nacional Argentina, [w:] Varios, Cuadernos Constitucionales Mexico – Centroamerica, La reforma constitucional en Mexico y Argentina, Maxico 1996; M. A. Fernandez Ferrero, La iniciativa legislativa popular, Madrid 2002; I. Flores, Democracia y participacion: consideraciones sobre la representacion politica, referat na VII Kongresie Iberoamerykańskim Prawa Konstytucyjnego)
Model funkcjonowania współczesnych instytucji demokracji bezpośredniej może oddać poniższy model:
system,którego cechą charakterystyczna było, że decyzje były podejmowane przez naród w głosowaniu (referendum lub plebiscyt) i mogli brać w nim wszyscy obywatele danego kraju uprawnieni oczywiście do tego rodzaju głosowania.W demokracji bezpośredniej, w porównaniu do obecnej w większości państw zach. demokracji pośredniej, obywatele mają większy i bezpośredni wpływ na podejmowane decyzje w państwie.
Określenie pojęć demokracja bezpośrednia i demokracja bezpośrednia nie jest jednoznaczne. W doktrynie wielu państw, w szczególności Ameryki Łacińskiej podkreśla się, że pojęcie demokracji bezpośredniej charakteryzuje system rządów obowiązujący w starożytnych Atenach i innych demokracjach greckich. Dziś można mówić wyłącznie o demokracji semibezpośredniej, ponieważ nie są spełnione łącznie dwie konieczne przesłanki dla uznania współczesnych instytucji za instytucję demokracji bezpośredniej. Chodzi tutaj o zaistnienie jedności miejsca i czasu oraz o udział całego zbiorowego podmiotu suwerenności we wszystkich etapach procesu podejmowania decyzji od zgłoszenia wniosku aż do jej zatwierdzenia. Biorąc jednak pod uwagę ostateczność głosu suwerena przy realizacji decyzji można uznać, że zdecydowana większość instytucji umożliwiających udział suwerena w realizacji władzy zwierzchniej ma charakter demokracji bezpośredniej, zaś wyłącznie konsultacje ludowe oraz inicjatywa pośrednia to demokracja semibezpośrednia, gdyż tylko w tych przypadkach suweren nie decyduje o ostatecznym kształcie podejmowanych rozstrzygnięć. (zob. B. Rajland, L. Costante, Mecanismos de democracia semidirecta incorporados a la Constitucion Nacional Argentina, [w:] Varios, Cuadernos Constitucionales Mexico – Centroamerica, La reforma constitucional en Mexico y Argentina, Maxico 1996; M. A. Fernandez Ferrero, La iniciativa legislativa popular, Madrid 2002; I. Flores, Democracia y participacion: consideraciones sobre la representacion politica, referat na VII Kongresie Iberoamerykańskim Prawa Konstytucyjnego)
Model funkcjonowania współczesnych instytucji demokracji bezpośredniej może oddać poniższy model:
system,którego cechą charakterystyczna było, że decyzje były podejmowane przez naród w głosowaniu (referendum lub plebiscyt) i mogli brać w nim wszyscy obywatele danego kraju uprawnieni oczywiście do tego rodzaju głosowania.W demokracji bezpośredniej, w porównaniu do obecnej w większości państw zach. demokracji pośredniej, obywatele mają większy i bezpośredni wpływ na podejmowane decyzje w państwie.