Sarmatyzm to XVII wieczna kultura, która obejmuje obyczaje, światopogląd, rodowód, jak również bardzo charakterystyczne cechy szlachty polskiej. Sarmaci stanowili bardzo zamkniętą grupę, powiązaną ze sobą przez wspólne przywileje. Utarły się wśród nich pewne stereotypy zachowania, rozumowania jak i stosunku do otaczającego świata.
Idealny sarmata charakteryzował się następującymi cechami:
dumą narodową, wystawną gościnnością, zamiłowaniem do dobrej kuchni oraz przepychu, bitnością, rycerskością, męstwem, odwagą, wiernością tradycji, kultem przodków, kultem wolności oraz demokracji, religijnością, kultem Matki Bożej, znajomością prawa, umiejętnością przemawiania – oratorstwem.
Sarmatyzm to XVII wieczna kultura, która obejmuje obyczaje, światopogląd, rodowód, jak również bardzo charakterystyczne cechy szlachty polskiej. Sarmaci stanowili bardzo zamkniętą grupę, powiązaną ze sobą przez wspólne przywileje. Utarły się wśród nich pewne stereotypy zachowania, rozumowania jak i stosunku do otaczającego świata.
Idealny sarmata charakteryzował się następującymi cechami:
dumą narodową, wystawną gościnnością, zamiłowaniem do dobrej kuchni oraz przepychu, bitnością, rycerskością, męstwem, odwagą, wiernością tradycji, kultem przodków, kultem wolności oraz demokracji, religijnością, kultem Matki Bożej, znajomością prawa, umiejętnością przemawiania – oratorstwem.