Blok ruchomy zmniejsza siłę niezbędną do poruszenia przedmiotu. Każdy krążek składa się z okrągłej tarczy osadzonej na osi przechodzącej przez środek tarczy; na jej obwodzie znajduje się rowek, przez który przebiega lina lub łańcuch. Blok ruchomy wisi na linie, której jeden koniec umocowany jest na stałe. Na drugi koniec działa siła poruszająca F. Punktem przyłożenia siły Fc ciało przeznaczone do podniesienia. Ściąganie liny powoduje obrót krążka wraz z jednoczesnym ruchem postępowym ku górze. Wzór dla tej maszyny prostej jest następujący:
Tak, więc zyskujemy dwukrotnie na sile, ale tracimy dwukrotnie na drodze, więc blok ruchomy nie daje zysku na pracy. Krążek ruchomy umożliwia dwukrotne zmniejszenie siły poruszającej w stosunku do siły użytecznej. Bardzo często używamy go w połączeniu z krążkiem stałym umożliwiającym zmianę kierunku siły poruszającej. Energię wykorzystuje się tu pod postacią pracy, którą wykonuje przyłożona do ramienia siła. Już starożytni uczeni znali prawo stosujące się do wszystkich urządzeń: ile razy zyskujemy na sile, tyle razy tracimy na drodze. Prawo to określane jest jako “złota zasada mechaniki”. Maszyny proste przeważnie zmniejszają siłę, z jaką działamy, ale praca, którą musimy wykonać nie ulega zmianie. Maszyna nie może wytworzyć żadnej dodatkowej energii. Co więcej, musimy włożyć pewien nadmiar energii, ponieważ maszyna sama zużywa jej część na pokonanie sił oporu. Siły te powodują spadek sprawności maszyny (im większa część energii dostarczonej maszynie służy wykonaniu efektywnej pracy, tym sprawność urządzenia jest większa). Należy tu zaznaczyć, że nie ma maszyn o stuprocentowej sprawności. Kiedy energia jest używana do przeciwdziałania siłom oporu, to jej część zostaje zamieniona na ciepło. W urządzeniach pracujących w sposób ciągły wydzielane wskutek tarcia ciepło może być przyczyną uszkodzeń maszyn. Aby zredukować siły tarcia pomiędzy współpracującymi elementami stykające się części są pokrywane warstwą oleju lub smaru. Zastosowania: w budownictwie, na statkach, do wnoszenia przedmiotów na duże wysokości.
Blok ruchomy zmniejsza siłę niezbędną do poruszenia przedmiotu. Każdy krążek składa się z okrągłej tarczy osadzonej na osi przechodzącej przez środek tarczy; na jej obwodzie znajduje się rowek, przez który przebiega lina lub łańcuch. Blok ruchomy wisi na linie, której jeden koniec umocowany jest na stałe. Na drugi koniec działa siła poruszająca F. Punktem przyłożenia siły Fc ciało przeznaczone do podniesienia. Ściąganie liny powoduje obrót krążka wraz z jednoczesnym ruchem postępowym ku górze. Wzór dla tej maszyny prostej jest następujący:
Tak, więc zyskujemy dwukrotnie na sile, ale tracimy dwukrotnie na drodze, więc blok ruchomy nie daje zysku na pracy. Krążek ruchomy umożliwia dwukrotne zmniejszenie siły poruszającej w stosunku do siły użytecznej. Bardzo często używamy go w połączeniu z krążkiem stałym umożliwiającym zmianę kierunku siły poruszającej. Energię wykorzystuje się tu pod postacią pracy, którą wykonuje przyłożona do ramienia siła. Już starożytni uczeni znali prawo stosujące się do wszystkich urządzeń: ile razy zyskujemy na sile, tyle razy tracimy na drodze. Prawo to określane jest jako “złota zasada mechaniki”. Maszyny proste przeważnie zmniejszają siłę, z jaką działamy, ale praca, którą musimy wykonać nie ulega zmianie. Maszyna nie może wytworzyć żadnej dodatkowej energii. Co więcej, musimy włożyć pewien nadmiar energii, ponieważ maszyna sama zużywa jej część na pokonanie sił oporu. Siły te powodują spadek sprawności maszyny (im większa część energii dostarczonej maszynie służy wykonaniu efektywnej pracy, tym sprawność urządzenia jest większa). Należy tu zaznaczyć, że nie ma maszyn o stuprocentowej sprawności. Kiedy energia jest używana do przeciwdziałania siłom oporu, to jej część zostaje zamieniona na ciepło. W urządzeniach pracujących w sposób ciągły wydzielane wskutek tarcia ciepło może być przyczyną uszkodzeń maszyn. Aby zredukować siły tarcia pomiędzy współpracującymi elementami stykające się części są pokrywane warstwą oleju lub smaru.
Zastosowania: w budownictwie, na statkach, do wnoszenia przedmiotów na duże wysokości.