Czy zgadzasz się z opinią małego księcia o dorosłych ( 5 zdań) CZY JEST KTOŚ W STANIE MI POMÓC BEZ KOPIOWANIA. JEŚLI TAK TO ZGÓRY DZIĘKUJE. NAJLEPSZĄ PRACĘ WYNAGRODZE NAJ! :)
Matixxxxxek
Będę miał trochę więcej wybierzesz sobie
Moim zdaniem słowa Małego Księcia w idealny sposób przedstawiają obraz współczesnych dorosłych ludzi. W dalszych rozważaniach postaram się poprzeć moje słowa przykładami z utworu.
Przede wszystkim dorośli zatracili dziecięcą radość, wyobraźnię, która nadaje życiu barwy i sprawia, że wszystko zdaje się być bardziej fascynujące. Widać to szczególnie w reakcji dorosłych na przedstawiony im rysunek węża trawiącego słonia ("Dlaczego kapelusz miały przerażać?").
Po drugie - jak stwierdził tytułowy bohater utworu - "dorośli są zakochani w cyfrach". Niejednokrotnie na opowieści o nowym przyjacielu, zamiast spytać za co go lubimy, domagają się pytania na odpowiedzi - ile ma lat, pod jakim numerem mieszka. Dorośli często są bardzo interesowni i czasami zapominają, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Zdarza się, że tracą zdolność postrzegania, nie potrafią pochylać się nad pięknem, a dążą ku większemu posiadaniu. Potwierdza to także wypowiedź bohatera: Jeżeli mówicie dorosłym: „Widziałem piękny dom z czerwonej cegły, z geranium w oknach i gołębiami na dachu” – nie potrafią sobie wyobrazić tego domu. Trzeba im powiedzieć: „Widziałem dom za sto tysięcy złotych”. Wtedy krzykną: „Jaki to piękny dom!”
Kolejnym przykładem jest postać Geografa, o którym Mały Ksiażę mówi, że "jest zbyt ważną osobistością, by mógł sobie pozwolić na łazikowanie". Dorośli zamykają się w schematach tego, co jest dozwolone i zakazane. Często nie potrafią pozwolić sobie na odrobinę szaleństwa, przez co ich życie staje się niekiedy monotonne i pozbawione celu.
Właśnie - cel. Tytułowy bohater na pewnym etapie swojej wędrówki mówi: "Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają. Poświęcają czas lalce z gałganków, która nabiera dla nich wielkiego znaczenia, i płaczą, gdy się im ją odbierze.". Cytat ten pokazuje, że dorośli nie zawsze potrafią sprecyzować, co jest celem ich życia. Poświęcają czemuś swój czas i energię, żeby w pewnym momencie dojść do przeświasczenia, że tak naprawdę ich to nie satysfakcjonuje, nie daje im radości, jest tylko rutyną, codziennością, szarą i pozbawioną sensu. Niekiedy nie potrafią też upominać się o swoje, walczyć o swoje cele i marzenia, bojąc się, że nie podołają. Nie potrafią przezwyciężyć strachu, poddają się. A przecież gdyby uczące się chodzić dzieci, poddawały się po każdym upadku, nigdy nie nauczyłyby się chodzić...
2 votes Thanks 1
karolina4485Zgadzam się z opinią małego księcia. dorośli w pewien sposób zaniszczyli dzieciom radość i wyobraźnię , która jest tak ważna w rozwoju . Radość to fascynujące przygody,które pobudzają wyobraźnię,radością jest wszystko co dobre.Dorośli wykluczyli radość i zabawę , wstawili jedynie edukację i pozytywy.dzieci bez radości zmieniają świat na szary i bezduszny. Wtakim świecie ludzie są mądrzy , ale ponurzy , po uszy w nauce : liczbach,cyfrach literach. Zawsze czegoś im brak , ale nie znają radości więc nie wiedzą czego. Książe przedstawia obraz zapracowanych ludzi,dążących do celu edukacyjnego,ponurych,poważnych.przedstawia dzieci które nie znają kolorów. W współczesnych czasach nie jest inaczej,dosośli gonią nas do czegoś czego i tak najprwadopodobniej nigdy nie osiągniemy i to ciężko zmienić. Teraz naszczęście znamy radość ale ona mimo wszystko zanika i ginie pośród nauki i edukacji. W zupełności popieram zdanie Małego Księcia. Mam nadzieję że pomogłam ;D Przepraszam za błędy . Pozdrowionka ! ;*
Moim zdaniem słowa Małego Księcia w idealny sposób przedstawiają obraz współczesnych dorosłych ludzi. W dalszych rozważaniach postaram się poprzeć moje słowa przykładami z utworu.
Przede wszystkim dorośli zatracili dziecięcą radość, wyobraźnię, która nadaje życiu barwy i sprawia, że wszystko zdaje się być bardziej fascynujące. Widać to szczególnie w reakcji dorosłych na przedstawiony im rysunek węża trawiącego słonia ("Dlaczego kapelusz miały przerażać?").
Po drugie - jak stwierdził tytułowy bohater utworu - "dorośli są zakochani w cyfrach". Niejednokrotnie na opowieści o nowym przyjacielu, zamiast spytać za co go lubimy, domagają się pytania na odpowiedzi - ile ma lat, pod jakim numerem mieszka. Dorośli często są bardzo interesowni i czasami zapominają, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Zdarza się, że tracą zdolność postrzegania, nie potrafią pochylać się nad pięknem, a dążą ku większemu posiadaniu. Potwierdza to także wypowiedź bohatera: Jeżeli mówicie dorosłym: „Widziałem piękny dom z czerwonej cegły, z geranium w oknach i gołębiami na dachu” – nie potrafią sobie wyobrazić tego domu. Trzeba im powiedzieć: „Widziałem dom za sto tysięcy złotych”. Wtedy krzykną: „Jaki to piękny dom!”
Kolejnym przykładem jest postać Geografa, o którym Mały Ksiażę mówi, że "jest zbyt ważną osobistością, by mógł sobie pozwolić na łazikowanie". Dorośli zamykają się w schematach tego, co jest dozwolone i zakazane. Często nie potrafią pozwolić sobie na odrobinę szaleństwa, przez co ich życie staje się niekiedy monotonne i pozbawione celu.
Właśnie - cel. Tytułowy bohater na pewnym etapie swojej wędrówki mówi: "Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają. Poświęcają czas lalce z gałganków, która nabiera dla nich wielkiego znaczenia, i płaczą, gdy się im ją odbierze.". Cytat ten pokazuje, że dorośli nie zawsze potrafią sprecyzować, co jest celem ich życia. Poświęcają czemuś swój czas i energię, żeby w pewnym momencie dojść do przeświasczenia, że tak naprawdę ich to nie satysfakcjonuje, nie daje im radości, jest tylko rutyną, codziennością, szarą i pozbawioną sensu. Niekiedy nie potrafią też upominać się o swoje, walczyć o swoje cele i marzenia, bojąc się, że nie podołają. Nie potrafią przezwyciężyć strachu, poddają się. A przecież gdyby uczące się chodzić dzieci, poddawały się po każdym upadku, nigdy nie nauczyłyby się chodzić...