Czy współczesny młody człowiek potrzebuje autorytetów. Rozprawka (3 argumenty w tym 2 literackie)
Karolcia446
Moim zdaniem autorytet człowiekowi jest bardzo potrzebny przez całe życie, niezależnie od wieku i czasów w jakich żyjemy. Najbardziej jednak potrzebują go osoby młode, które nie są do końca świadome życia. Dla dziecka największym autorytetem są rodzice. Odgrywają oni największą rolę w ich życiu. To oni pomagają dziecku się rozwijać. Pomagają kształtować jego charakter. Autorytet w oczach dziecka trzeba sobie wypracować. Nie dostaje się go automatycznie z dniem, w którym dziecko się narodzi. Na budowę autorytetu wpływa zachowanie rodziców pełne rozwagi, miłości, sprawiedliwości, troski wobec dziecka. Budzi też u niego szacunek i umacnia wiarę we własne siły. Rodzice są najważniejszymi osobami w życiu dziecka i to od nich zależy jak wychowają swoją pociechę. Powinni dążyć do doskonalenia młodego charakteru. Gdy dziecko zaczyna dorastać i wchodzi w wiek dojrzewania rodzice przestają być dla nich autorytetem, a przynajmniej tak uważają ich pociechy. Myślą ze że sami sobie dadzą rade i nie potrzebują już nikogo. Nie potrzebują żadnych wskazówek jak żyć, gdyż uważają że sami wiedzą lepiej. Chcą być samodzielni i próbują to udowodnić. Według nich rodzice wystarczająco dużo zrobili w ich życiu i nie są im już potrzebni. Zazwyczaj nie mają racji. Gubią się w codziennym życiu i często schodzą na złą drogę. Nie potrafią już odróżnić dobra od zła. Próbują iść własną „ścieżką”, nie chcą korzystać z pomocy innych, jednak często ta pomoc jest im bardzo potrzebna. Młody człowiek szczególnie potrzebuje autorytetu aby znaleźć swoją „drogę”, którą kroczyć będzie przez całe życie. Autorytet najbardziej potrzebny jest osobie w wieku dorastania, gdyż w tym czasie najbardziej kształtuje się jego charakter. Gdy dorastamy zaczynamy szukać osoby, na której będziemy się wzorować. Człowiek powinien mieć swój autorytet. Powinien mieć kogoś, z kogo brać będzie przykład w sowim zachowaniu i postępowaniu. Bez takiej osoby szybko „zabłądzilibyśmy” w życiu. Nie dawali byśmy sobie rady z wieloma problemami. Byli byśmy tacy „puści”, bez wartości. W późniejszym wieku sami zaczynami szukać autorytetu w religii lub otaczających nas ludziach. Autorytety są potrzebne w społeczeństwie, lecz powinny być w jakiś sposób kontrolowane. Nie należy przesadzać. Autorytety są po to, aby pomagały nam w kształtowaniu siebie, a nie przesłaniały naszą osobowość. Nie należy się całkowicie zmieniać. Nie starać się na siłę być idealnym, gdyż ideałów nie ma. Autorytet ma być jedynie wskazówką. W dzisiejszych czasach coraz mniej młodych ludzi ma swój autorytet. Obecnie bardziej liczą się dla nich pieniądze i sława niż ich własny rozwój. Nie zastanawiają się nad samym sobą. Bardziej liczy się „mieć” niż „być”. Człowiek, który nie ma autorytetu nie potrafi właściwie wybrać co jest dobre. Człowiek powinien mieć swój autorytet, powinien mieć kogoś, z kogo brać będzie przykład w swoim zachowaniu i postępowaniu, kto pomoże mu wybrać właściwą drogę życiową.
0 votes Thanks 0
Mademoiselle1345
Tak. potrzebuje, ponieważ dzięki niektórym autorytetom może brać z nich przykład. Staje się lepszym człowiekiem i powiększa się jego wiedza o świecie , powiększa się jego słownictwo i nawet charakter.
Dla dziecka największym autorytetem są rodzice. Odgrywają oni największą rolę w ich życiu. To oni pomagają dziecku się rozwijać. Pomagają kształtować jego charakter. Autorytet w oczach dziecka trzeba sobie wypracować. Nie dostaje się go automatycznie z dniem, w którym dziecko się narodzi. Na budowę autorytetu wpływa zachowanie rodziców pełne rozwagi, miłości, sprawiedliwości, troski wobec dziecka. Budzi też u niego szacunek i umacnia wiarę we własne siły. Rodzice są najważniejszymi osobami w życiu dziecka i to od nich zależy jak wychowają swoją pociechę. Powinni dążyć do doskonalenia młodego charakteru.
Gdy dziecko zaczyna dorastać i wchodzi w wiek dojrzewania rodzice przestają być dla nich autorytetem, a przynajmniej tak uważają ich pociechy. Myślą ze że sami sobie dadzą rade i nie potrzebują już nikogo. Nie potrzebują żadnych wskazówek jak żyć, gdyż uważają że sami wiedzą lepiej. Chcą być samodzielni i próbują to udowodnić. Według nich rodzice wystarczająco dużo zrobili w ich życiu i nie są im już potrzebni. Zazwyczaj nie mają racji. Gubią się w codziennym życiu i często schodzą na złą drogę. Nie potrafią już odróżnić dobra od zła. Próbują iść własną „ścieżką”, nie chcą korzystać z pomocy innych, jednak często ta pomoc jest im bardzo potrzebna.
Młody człowiek szczególnie potrzebuje autorytetu aby znaleźć swoją „drogę”, którą kroczyć będzie przez całe życie. Autorytet najbardziej potrzebny jest osobie w wieku dorastania, gdyż w tym czasie najbardziej kształtuje się jego charakter. Gdy dorastamy zaczynamy szukać osoby, na której będziemy się wzorować. Człowiek powinien mieć swój autorytet. Powinien mieć kogoś, z kogo brać będzie przykład w sowim zachowaniu i postępowaniu. Bez takiej osoby szybko „zabłądzilibyśmy” w życiu. Nie dawali byśmy sobie rady z wieloma problemami. Byli byśmy tacy „puści”, bez wartości.
W późniejszym wieku sami zaczynami szukać autorytetu w religii lub otaczających nas ludziach. Autorytety są potrzebne w społeczeństwie, lecz powinny być w jakiś sposób kontrolowane. Nie należy przesadzać. Autorytety są po to, aby pomagały nam w kształtowaniu siebie, a nie przesłaniały naszą osobowość. Nie należy się całkowicie zmieniać. Nie starać się na siłę być idealnym, gdyż ideałów nie ma. Autorytet ma być jedynie wskazówką.
W dzisiejszych czasach coraz mniej młodych ludzi ma swój autorytet. Obecnie bardziej liczą się dla nich pieniądze i sława niż ich własny rozwój. Nie zastanawiają się nad samym sobą. Bardziej liczy się „mieć” niż „być”. Człowiek, który nie ma autorytetu nie potrafi właściwie wybrać co jest dobre.
Człowiek powinien mieć swój autorytet, powinien mieć kogoś, z kogo brać będzie przykład w swoim zachowaniu i postępowaniu, kto pomoże mu wybrać właściwą drogę życiową.