xXroXx
Czy Werter musiał popełnić samobójstwo ? W poniższych rozważaniach postaram się uzasadnić, dlaczego nie miał najmniejszych szans, aby uratować swoje życie. Powołamy się w tym celu na fragmenty opisu natury oraz emocji wyrażonych w postaci monologu wewnętrznego bohatera. Powieść Johanna Wolfganga Goethe "Cierpienie młodego Wertera" jest pisana w formie listów, w których ukrywa się autor. Z tego względu mówimy, że jest to powieść epistolarna. Taka forma jest dla autora lepsza, ponieważ w listach jesteśmy odważniejsi i nie widzimy adresata, Zaletą takiej, a nie innej formy jest niesamowita szczerość, prawdziwość opisywanych emocji Wertera. Bohater nie myśli racjonalnie, jest zaślepiony miłością, rozstrojony psychicznie.Bohater zachowuje się zdecydowanie zbyt emocjonalnie, non stop płacze, żali się, co w pewnym stopniu może być irytujące. Werter jest tak zwanym bohaterem Werterowskim, ponieważ patrzy przez pryzmat swoich marzeń. Miłość jest jednym z najczęstszych motywów, również w ówczesnej literaturze. Jest tematem eksploatowanym od tysiącleci - bowiem miłość jest najważniejszą wartością. Źródłem nieszczęścia Wertera jest norma moralna, która od początku znajomości z ukochaną Szarlottą, nie pozwala im się do siebie zbliżyć. Chce o nią walczyć za wszelką cenę. Mimo to, po powrocie Alberta - męża ukochanej, Werter zdaje sobie sprawę z tego, że wchodzi z butami w ich życie.W jednym z opisywanych fragmentów mówi, że musi się powstrzymać przed czułymi gestami wobec Lotty: "Czuje zamęt we wszystkich zmysłach". Męczy go, że nie może wyrazić tego, co czuje, bo wie, że postąpi niegodziwie. Lotta wysyła czytelne sygnały do Wertera, że go kocha, jednak są one tylko złudzeniem, ponieważ bohaterka mogła wysyłać je w geście przyjaźni. Dalej Werter próbuje zdefiniować swoje zachowanie, mówi, że jego serce nie jest złe, a słabe. Werter zaczyna idealizować Lottę - zrównuje ją ze świętymi. Przeżywa wszystko co robi - jak gra, jak mówi. Język tekstu jest egzaltacją bohatera. Żyje on w świecie złudzeń, marzeń, jest niewolnikiem swojej miłości.Werter uważał, że świat jest zbyt ograniczony. Możemy to dostrzec w jego zachowaniu, uczucia są dla niego bardzo ważne. Dla ukochanej porzucił pracę, wspierał parobka, który popełnił przestępstwo - zabił kochanka swojej pani, Werter się z nim utożsamiał. Mimo wszystko bohater nie potrafił walczyć o swoje, możemy wiec stwierdzić, że był bohaterem pasywnym. Gdyby zrozumiał, że w świecie istnieją pewne ograniczenia, nie doprowadziłby do swojej depresji. Był infantylny, nie rozumiał, że pewnych rzeczy nie wypada. Werter upokorzony przez arystokratów, pochodzący najpewniej z mieszczaństwa lub drobnej szlachty, wyraża sprzeciw wobec poglądu wyższości szlachty nad zwykłymi ludźmi - dokonuje aktu buntu. Finalnie nie dziwi więc nas fakt, że Werter, pod wpływem skumulowanych emocji i cierpienia popełnia samobójstwo - które jak się okazuje jest ostatecznym i największym przykładem buntu bohatera. Wydaje mi się, że żaden człowiek nie byłby w stanie emocjonalnie wytrzymać, gdyby został postawiony na miejscu Wertera. Tak więc śmierć bohatera jest jak najbardziej uzasadniona i przewidywalna.
Powieść Johanna Wolfganga Goethe "Cierpienie młodego Wertera" jest pisana w formie listów, w których ukrywa się autor. Z tego względu mówimy, że jest to powieść epistolarna. Taka forma jest dla autora lepsza, ponieważ w listach jesteśmy odważniejsi i nie widzimy adresata, Zaletą takiej, a nie innej formy jest niesamowita szczerość, prawdziwość opisywanych emocji Wertera. Bohater nie myśli racjonalnie, jest zaślepiony miłością, rozstrojony psychicznie.Bohater zachowuje się zdecydowanie zbyt emocjonalnie, non stop płacze, żali się, co w pewnym stopniu może być irytujące. Werter jest tak zwanym bohaterem Werterowskim, ponieważ patrzy przez pryzmat swoich marzeń. Miłość jest jednym z najczęstszych motywów, również w ówczesnej literaturze. Jest tematem eksploatowanym od tysiącleci - bowiem miłość jest najważniejszą wartością. Źródłem nieszczęścia Wertera jest norma moralna, która od początku znajomości z ukochaną Szarlottą, nie pozwala im się do siebie zbliżyć. Chce o nią walczyć za wszelką cenę. Mimo to, po powrocie Alberta - męża ukochanej, Werter zdaje sobie sprawę z tego, że wchodzi z butami w ich życie.W jednym z opisywanych fragmentów mówi, że musi się powstrzymać przed czułymi gestami wobec Lotty: "Czuje zamęt we wszystkich zmysłach". Męczy go, że nie może wyrazić tego, co czuje, bo wie, że postąpi niegodziwie. Lotta wysyła czytelne sygnały do Wertera, że go kocha, jednak są one tylko złudzeniem, ponieważ bohaterka mogła wysyłać je w geście przyjaźni. Dalej Werter próbuje zdefiniować swoje zachowanie, mówi, że jego serce nie jest złe, a słabe. Werter zaczyna idealizować Lottę - zrównuje ją ze świętymi. Przeżywa wszystko co robi - jak gra, jak mówi. Język tekstu jest egzaltacją bohatera. Żyje on w świecie złudzeń, marzeń, jest niewolnikiem swojej miłości.Werter uważał, że świat jest zbyt ograniczony. Możemy to dostrzec w jego zachowaniu, uczucia są dla niego bardzo ważne. Dla ukochanej porzucił pracę, wspierał parobka, który popełnił przestępstwo - zabił kochanka swojej pani, Werter się z nim utożsamiał. Mimo wszystko bohater nie potrafił walczyć o swoje, możemy wiec stwierdzić, że był bohaterem pasywnym. Gdyby zrozumiał, że w świecie istnieją pewne ograniczenia, nie doprowadziłby do swojej depresji. Był infantylny, nie rozumiał, że pewnych rzeczy nie wypada. Werter upokorzony przez arystokratów, pochodzący najpewniej z mieszczaństwa lub drobnej szlachty, wyraża sprzeciw wobec poglądu wyższości szlachty nad zwykłymi ludźmi - dokonuje aktu buntu.
Finalnie nie dziwi więc nas fakt, że Werter, pod wpływem skumulowanych emocji i cierpienia popełnia samobójstwo - które jak się okazuje jest ostatecznym i największym przykładem buntu bohatera. Wydaje mi się, że żaden człowiek nie byłby w stanie emocjonalnie wytrzymać, gdyby został postawiony na miejscu Wertera. Tak więc śmierć bohatera jest jak najbardziej uzasadniona i przewidywalna.