Czy we współczesnym świecie honor stanowi jakąś wartość? Teza i 2 argumenty ( jeden z własnego doświadczeni, drugi przykład z literatury). Proszę jak najszybciej, potrzebuję na jutro
Zgłoś nadużycie!
W teraźniejszych czasach tyle się mówi o honorze. Zapewne każdy słyszał wymienianie wartości narodowych, czyli bóg, honor, ojczyzna. Mamy okres wyborów do parlamentu europejskiego, kandydaci i ich parte wyprzedzają się w mówieni jacy ich kandydaci są honorowi. Tyle mówimy o honorze, ale co on tak naprawdę oznacza. Według słownika honor to „poczucie godności osobistej, dobre imię”, jednak to słowo ma tyle znaczeń, ilu jest ludzi, gdyż każdy definiuje je inaczej. Dla mnie honor to przestrzeganie własnych zasad, trzymanie się swoich poglądów, swojego zdania. Ale ktoś inny mógłby to zrozumieć inaczej. Honor także nie jest interpretowany tak samo cały czas. Jego znaczenie zależy od kultury otaczającej społeczeństwo. w czasach średniowiecznych jedyną wartością która była ważniejsza od honoru był bóg, a i tak często te dwie wartości były od siebie zależne. I tu się rodzi pytanie: czy honor jest dzisiaj potrzebny?.
O powadze honoru mogą świadczyć etosy rycerskie. To one były jednym z ważniejszych wyznaczników kultury średniowiecza, a wiec też czynnikiem na którym opierało się współczesne znaczenie honoru. W tymże gatunku literackim opisywano dzieje Rycerzy. Rycerz był opisywany jako człowiek odważny, silny, tak religijny, że każdy jego ruch, gest były poświecone bogu. Wojownik ten misiał być także honorowy. . Z pieśni o Rolandzie można wywnioskować, że honorem było nie poddawać się, trzymać się zasad, obyczajów, dotrzymywać danego słowa nawet, jeśli ma to oznaczać śmierć. Roland aby nie zbrukać swojego honoru poświęcił cały swój oddział, swoich towarzyszy, i mimo przewagi wroga nie wezwał pomocy króla. I zginął honorowo – walcząc z pogaństwem. Z innych eposów znamy kodeks rycerski, w którym honor pełnił ważną rolę. Rycerz nie miał prawa walczyć konno z piechurem, gdyż było to nie honorowe. Nie mógł także szybko po wygranej potyczce odjechać z pola bitwy, bo niehonorowym było by nie dać szansy rodzinie i znajomym pomścić śmierci bliskiego. Honor był tak poważny, że nikt nie mógł go zbrukać, a jedynym sposobem aby go oczyścić była walka na śmierci życie, na uklepanej ziemi z tym., kto go zszargał.
Także tendencje do gloryfikowania honoru i do walk w jego obronie widać w dramacie Pierra Cornelie pt: ”Cyd”, w której to Roderyk nie zważając na swą miłość musi walczyć z ojcem wybranki swego serca, gdyż ten mężczyzna zszargał honor jego ojca. Na tej podstawie widzimy to, że honor był nawet ważniejszy niż miłość.
Człowiek honorowy w czasach Średniowiecza i renesansu to człowiek prawy, religijny, waleczny. i mimo iż czasy się zmieniły, a wraz z nimi pojęcie honoru, myślę że tacy ludzie dalej są potrzebni i są wśród nas. Już nie muszą oni walczyć z niewiernymi, umartwiać się dla boga. Jednak nie nazywamy ich honorowymi, bo określenie to uległo spłyceniu, i zmieniło znaczenie. Teraz człowiekiem honorowym nazywa samego siebie alkoholik, który ogołoca dom z resztek pieniędzy, ale jest honorowy, bo zawsze pije za swoje. Literatura przestała nam dawać przykład poprawnego rozumienie honoru (jako przykład przytoczę książkę pt: Wojna polsko ruska), stąd znaczenie tego wyrazu zostało zdegenerowane. Jednak patrząc w naszą historię można sobie przypomnieć znaczenie wyrazu honor, i jego potrzebę we współczesnym świecie. Więc... zabierzmy się za siebie i zacznijmy być honorowi.
O powadze honoru mogą świadczyć etosy rycerskie. To one były jednym z ważniejszych wyznaczników kultury średniowiecza, a wiec też czynnikiem na którym opierało się współczesne znaczenie honoru. W tymże gatunku literackim opisywano dzieje Rycerzy. Rycerz był opisywany jako człowiek odważny, silny, tak religijny, że każdy jego ruch, gest były poświecone bogu. Wojownik ten misiał być także honorowy. . Z pieśni o Rolandzie można wywnioskować, że honorem było nie poddawać się, trzymać się zasad, obyczajów, dotrzymywać danego słowa nawet, jeśli ma to oznaczać śmierć. Roland aby nie zbrukać swojego honoru poświęcił cały swój oddział, swoich towarzyszy, i mimo przewagi wroga nie wezwał pomocy króla. I zginął honorowo – walcząc z pogaństwem. Z innych eposów znamy kodeks rycerski, w którym honor pełnił ważną rolę. Rycerz nie miał prawa walczyć konno z piechurem, gdyż było to nie honorowe. Nie mógł także szybko po wygranej potyczce odjechać z pola bitwy, bo niehonorowym było by nie dać szansy rodzinie i znajomym pomścić śmierci bliskiego. Honor był tak poważny, że nikt nie mógł go zbrukać, a jedynym sposobem aby go oczyścić była walka na śmierci życie, na uklepanej ziemi z tym., kto go zszargał.
Także tendencje do gloryfikowania honoru i do walk w jego obronie widać w dramacie Pierra Cornelie pt: ”Cyd”, w której to Roderyk nie zważając na swą miłość musi walczyć z ojcem wybranki swego serca, gdyż ten mężczyzna zszargał honor jego ojca. Na tej podstawie widzimy to, że honor był nawet ważniejszy niż miłość.
Człowiek honorowy w czasach Średniowiecza i renesansu to człowiek prawy, religijny, waleczny. i mimo iż czasy się zmieniły, a wraz z nimi pojęcie honoru, myślę że tacy ludzie dalej są potrzebni i są wśród nas.
Już nie muszą oni walczyć z niewiernymi, umartwiać się dla boga. Jednak nie nazywamy ich honorowymi, bo określenie to uległo spłyceniu, i zmieniło znaczenie. Teraz człowiekiem honorowym nazywa samego siebie alkoholik, który ogołoca dom z resztek pieniędzy, ale jest honorowy, bo zawsze pije za swoje. Literatura przestała nam dawać przykład poprawnego rozumienie honoru (jako przykład przytoczę książkę pt: Wojna polsko ruska), stąd znaczenie tego wyrazu zostało zdegenerowane. Jednak patrząc w naszą historię można sobie przypomnieć znaczenie wyrazu honor, i jego potrzebę we współczesnym świecie. Więc... zabierzmy się za siebie i zacznijmy być honorowi.