Czy w języku francuskim istnieją przypadki? Prosze o wyłtumaczenie
Arthur005
W języku francuskim nie istnieją przypadki tak jak w polskim języku, więc nie ma prawdziwej deklinacji, w przeciwieństwie do języka polskiego czy niemieckiego. Zamiast tego używa się "de", "du", "des", "qui", "que", "dont" etc...Podam przykład, aby rozjaśnić nieco:
Kupiłem dom. >> J'ai acheté une maison. Mieszkam w moim nowym domu. >> J'habite dans ma nouvelle maison (Tutaj nawet nie ma "de", po prostu w języku polskim nie mówi się "Mieszkam w mój nowy dom", a wytłumaczeniem na to jest istnienie deklinacji w naszym języku). Zauważmy, że słowo "maison" nie przybiera ani innej formy, ani innego article'a. Pozostaje zawsze takie samo, przeciwieństwie do polskiego.
Inny przykład:
Zosia ma brata. >> Sophie a un frère. BratZosi jest duży. >> Le frèrede Sophie est grand. - W tym przykładzie, dokładnie widać to, co wytłumaczyłem na samym początku.
Tak jak w języku niemieckim mamy Akusativ, Dativ itd, tak w polskim mamy mianownik, dopełniacz itd, tak we francuskim mamy np: qui, que oraz dont są to zaimki względne, które reprezentują odpowiednio un nominatif (Nominativ), un accusatif (Akkusativ) i un génitif (Genitiv).
W języku francuskim mamy więc: Nominatif, który możemy porównać do Mianownika Accusatif, który możemy porównać do Biernika (fr: COD) Datif, który możemy porównać do Celownika. Génitif, który możemy porównać do Dopełniacza
Istnieje również Bénéfactif, lecz o nim rzadko się mówi.
Oczywiście, tłumaczyć można w nieskończoność, ważna jest tutaj praktyka.
Kupiłem dom. >> J'ai acheté une maison.
Mieszkam w moim nowym domu. >> J'habite dans ma nouvelle maison (Tutaj nawet nie ma "de", po prostu w języku polskim nie mówi się "Mieszkam w mój nowy dom", a wytłumaczeniem na to jest istnienie deklinacji w naszym języku).
Zauważmy, że słowo "maison" nie przybiera ani innej formy, ani innego article'a. Pozostaje zawsze takie samo, przeciwieństwie do polskiego.
Inny przykład:
Zosia ma brata. >> Sophie a un frère.
BratZosi jest duży. >> Le frèrede Sophie est grand. - W tym przykładzie, dokładnie widać to, co wytłumaczyłem na samym początku.
Tak jak w języku niemieckim mamy Akusativ, Dativ itd, tak w polskim mamy mianownik, dopełniacz itd, tak we francuskim mamy np: qui, que oraz dont są to zaimki względne, które reprezentują odpowiednio un nominatif (Nominativ), un accusatif (Akkusativ) i un génitif (Genitiv).
W języku francuskim mamy więc:
Nominatif, który możemy porównać do Mianownika
Accusatif, który możemy porównać do Biernika (fr: COD)
Datif, który możemy porównać do Celownika.
Génitif, który możemy porównać do Dopełniacza
Istnieje również Bénéfactif, lecz o nim rzadko się mówi.
Oczywiście, tłumaczyć można w nieskończoność, ważna jest tutaj praktyka.