Czy Tomasz Judym to szlachetny idealista i społecznik, który całe życie podporządkowuje potrzebującym, czy egocentryk, człowiek skupiony na sobie, z niechęcią patrzący na środowisko, z którego wyrósł, i bez skrupułów porzucający kobietę która go kocha?
Raczej schylał bym się ku stwierdzenui, ze to egocentryk, człowiek skupiony na sobie, z niechęcią patrzący na środowisko, z którego wyrósł, i bez skrupułów porzucający kobietę która go kocha. Jest człowiekiem po przejściach. Jest synem ubogiego szewca – pijaczyny z biednej ulicy Ciepłej, od najmłodszych lat musiał nauczyć się polegać wyłącznie na sobie. ZAbrała go ciotka, która miała zapewnić mu wyskształcenie, był poniżany, bity i często głodował. Jedynie dzięki silnej woli i uporowi zdołał ukończyć kolejne szkoły.