Czy słusznie Karol otrzymał przydomek Wielki? Omów dokonania Karola Wielkiego, przedstaw renesans Karoliński.
ważne [co najmniej półtorej strony]
arcade14
Tak , ponieważ dokonał wielu rzeczy. podbił wiele miast , państw.
minuskuła karolińska - wprowadzenie przez karola wielkiego liczby 0 :)
2 votes Thanks 3
OskarX
Słusznie, gdyż stanowił wzór władcy idealnego, rycerza i gospodarza. Był świetnym politykiem i wodzem oraz mecenasem nauki i kultury. Sprowadził na swój dwór wielu wybitnych uczonych, między innymi Alkuina z Yorku i Einharda. Jego rozumienie władzy królewskiej i powinności władcy w stosunku do Kościoła spowodowało znaczne zacieśnienie więzów łączących państwo i Kościół. Karol Wielki za swój obowiązek uważał walkę z poganami i niewiernymi, a także umacnianie wiary chrześcijańskiej. W 1165 roku, za aprobatą antypapieża Paschalisa III, cesarz Fryderyk Barbarossa dokonał uroczystej elewacji szczątków Karola Wielkiego (zostały odnalezione w Akwizgranie i przeniesione do ołtarza głównego). Późniejsi papieże w tej kwestii zachowywali milczenie, które jako przejaw tolerancji dla kultu Karola Wielkiego traktowali m.in. Baroniusz i papież Benedykt XIV. Jeszcze do niedawna toczono spory mające ustalić, jakiej Karol Wielki był narodowości: francuskiej czy niemieckiej.
Renesans karoliński – przypadający na panowanie Karolingów, zwłaszcza Karola Wielkiego, okres rozwoju kultury zachodnioeuropejskiej, w którym nastąpiła ponowna recepcja kultury starożytnej.Program kulturowy podjęty przez otoczenie cesarza Karola Wielkiego na przełomie VIII i IX wieku miał na celu powrót do wzorców kultury antycznej. Odnowiono też klasyczną łacinę, która w ten sposób ostatecznie oderwała się od języków romańskich. Dzięki mecenatowi cesarskiemu i zdolnościom organizacyjnym Alkuina znacznie rozwinęła się sieć szkół; rozkwitły – odnowione – literatura i malarstwo. Powstało wiele monumentalnych budowli, nawiązujących stylem do budowli starożytnego Rzymu (architektura karolińska, np. katedra w Akwizgranie). Karol przeprowadził wiele reform. Nakazał odnowić i ujednolicić krój łacińskiego pisma (tzw. minuskuła karolińska). Troszczył się o rozwój szkół i piśmiennictwa. Na jego dwór w Akwizgranie przybywali uczeni z odległych krajów. Z Brytanii przybył słynny Alkuin, z Italii – Piotr z Pizy i Paweł Diakon, natomiast z Hiszpanii Teodulf. Pod ich wpływem doszło do odnowienia studiów nad dziełami pisarzy starożytnych. Powstały też dzieła opisujące Karola Wielkiego.
minuskuła karolińska - wprowadzenie przez karola wielkiego liczby 0 :)
Jego rozumienie władzy królewskiej i powinności władcy w stosunku do Kościoła spowodowało znaczne zacieśnienie więzów łączących państwo i Kościół. Karol Wielki za swój obowiązek uważał walkę z poganami i niewiernymi, a także umacnianie wiary chrześcijańskiej. W 1165 roku, za aprobatą antypapieża Paschalisa III, cesarz Fryderyk Barbarossa dokonał uroczystej elewacji szczątków Karola Wielkiego (zostały odnalezione w Akwizgranie i przeniesione do ołtarza głównego). Późniejsi papieże w tej kwestii zachowywali milczenie, które jako przejaw tolerancji dla kultu Karola Wielkiego traktowali m.in. Baroniusz i papież Benedykt XIV.
Jeszcze do niedawna toczono spory mające ustalić, jakiej Karol Wielki był narodowości: francuskiej czy niemieckiej.
Renesans karoliński – przypadający na panowanie Karolingów, zwłaszcza Karola Wielkiego, okres rozwoju kultury zachodnioeuropejskiej, w którym nastąpiła ponowna recepcja kultury starożytnej.Program kulturowy podjęty przez otoczenie cesarza Karola Wielkiego na przełomie VIII i IX wieku miał na celu powrót do wzorców kultury antycznej. Odnowiono też klasyczną łacinę, która w ten sposób ostatecznie oderwała się od języków romańskich. Dzięki mecenatowi cesarskiemu i zdolnościom organizacyjnym Alkuina znacznie rozwinęła się sieć szkół; rozkwitły – odnowione – literatura i malarstwo. Powstało wiele monumentalnych budowli, nawiązujących stylem do budowli starożytnego Rzymu (architektura karolińska, np. katedra w Akwizgranie).
Karol przeprowadził wiele reform. Nakazał odnowić i ujednolicić krój łacińskiego pisma (tzw. minuskuła karolińska). Troszczył się o rozwój szkół i piśmiennictwa. Na jego dwór w Akwizgranie przybywali uczeni z odległych krajów. Z Brytanii przybył słynny Alkuin, z Italii – Piotr z Pizy i Paweł Diakon, natomiast z Hiszpanii Teodulf. Pod ich wpływem doszło do odnowienia studiów nad dziełami pisarzy starożytnych. Powstały też dzieła opisujące Karola Wielkiego.