Slang młodzieżowy na gruncie języka polskiego język środowiskowy młodzieży.
Slang młodzieżowy cechuje duża zmienność czasowa. W każdym dziesięcioleciu młodzież używa specyficznych dla siebie określeń, które następnie zmieniają swoje znaczenie, lub zastępowane są przez inne. Podobnie jak w przypadku slangu więziennego użytkownicy slangu młodzieżowego starają się stworzyć język niezrozumiały dla osób postronnych.
Slang młodzieżowy czerpie obecnie głównie z języka angielskiego, dawniej były to języki rosyjski i niemiecki. Częste są też zapożyczenia ze slangu więziennego (np. ramka – paczka papierosów, szlugi – papierosy). Częste jest również użycie wulgaryzmów., a gwara to
terytorialna odmiana języka, mowa ludności (zwłaszcza wiejskiej), wyodrębniona z języka ogólnego i gwar sąsiadujących poprzez odrębności fonetyczne i leksykalne. Podrzędna w stosunku do dialektu. Czasem wyodrębnia się również podrzędne w stosunku do dialektu zespoły gwarowe. Granice gwar, podobnie jak granice dialektów, wyodrębniane są w badaniach językoznawczych poprzez zestawianie językowych cech dystynktywnych (cech odróżniających) na określonych terytoriach i niejednokrotnie mają charakter umowny.
Slang młodzieżowy na gruncie języka polskiego język środowiskowy młodzieży.
Slang młodzieżowy cechuje duża zmienność czasowa. W każdym dziesięcioleciu młodzież używa specyficznych dla siebie określeń, które następnie zmieniają swoje znaczenie, lub zastępowane są przez inne. Podobnie jak w przypadku slangu więziennego użytkownicy slangu młodzieżowego starają się stworzyć język niezrozumiały dla osób postronnych.
Slang młodzieżowy czerpie obecnie głównie z języka angielskiego, dawniej były to języki rosyjski i niemiecki. Częste są też zapożyczenia ze slangu więziennego (np. ramka – paczka papierosów, szlugi – papierosy). Częste jest również użycie wulgaryzmów., a gwara to
terytorialna odmiana języka, mowa ludności (zwłaszcza wiejskiej), wyodrębniona z języka ogólnego i gwar sąsiadujących poprzez odrębności fonetyczne i leksykalne. Podrzędna w stosunku do dialektu. Czasem wyodrębnia się również podrzędne w stosunku do dialektu zespoły gwarowe. Granice gwar, podobnie jak granice dialektów, wyodrębniane są w badaniach językoznawczych poprzez zestawianie językowych cech dystynktywnych (cech odróżniających) na określonych terytoriach i niejednokrotnie mają charakter umowny.