Czy prawo Archimedesa jest słuszne dla wody ? Uzasadnij odpowiedz
hacio6
Prace Archimedesa stanowiš wspaniałš zapowied�nowoczesnej nauki. Był przede wszystkim matematykiem i konstruktorem, jedynym starorzytnym Grekiem, który przyczynił się istotnie w bezpo�edni sposób do rozwoju mechaniki. Uważa się obecni, że jego szczególne zasługi dla nauki polegaja na wykorzystaniu do�iadczeń i wynalazków do sprawdzenia słuszno�i teorii oraz na przekonaniu, że u podłoża zjawisk fizycznych leżš podstawowe zasady, które można wyrazić w postaci matematycznej. Archimedes był niewštpliwie naukowcem w pełnym tego słowa znaczeniu. Nikt nie wyraził tego lepiej niż Plutarch, który ocenił, że Archimedes ma "wznisły umysł głębokš duszę i bogactwo naukowych pomysłów
Znamy do� dobrze życiorys Archimedesa, co rzadko się zdarza, je�i idzie o starorzytnych uczonych. W Syrakuzach, sycylijskim porcie nad Morzem Jońskim, gdzie się wychował i spędził większo� życia, do dzi�można oglšdać mury, umocnienia i akwedukty starożytnego miasta. Urodził się okołło 287r. p.n.e., był synem astronoma fidiasza, przyjacielem i być może krewnym króla Hierona II, tyrana Syrakuz, rzšdzšcego od 270r. p.n.e. W bliżej nie okre�onym czasie Archimedes udał się do Egiptu i studiował w aleksandrii. Był to wówczas główny o�odek greckiej kultury i nauki.
O osišgnięciach Archimedesa wiemy zarówno na podstawie zachowanych traktatów matemartycznych, jak i realizacji o jego wynalazkach i do�iadczeniach, które przeprowadził. Kilka jego prac z mechaniki niestety zaginęło, przetrwały natomiast traktaty geometryczne, odznaczajšce się jasnym i oszczędnym językiem. W traktacie O kuli i cylindze podał wzory na powierzchnię i objęto� tych brył. Był bliski opracowania rachunku całkowego; jego pracę znali Newton i Leibniz, którzy wynale�i rachunek różniczkowy w XVII w. W jednej z ostatnich prac O liczbie piasku, był bliski wynalezienia logarytmów i wprowadził notację naukowš dla wielkich liczb.
W pracy O pływajšcych ciałach Archimedes podał swoje słynne prawo wyporu. Zgodnie z tym prawem na ciało zanurzone w cieczy działa siła wyporu, rówma ciężarowi cieczy wypartej przez to ciało. Prawo Archimedesa jest podstawš hydrostatyki. O innym zastosowaniu prawa Archimedesa mówi słynna, choć zapewne apokryficzna opowie� o złotym diademie. Zadanie Archimedesa polegało na sprawdzeniu, czy podejrzenia sš słuszne, jednakże bez niszczenia diademu, gdyż to byłoby �iętokradztwo. Według rzymskiego architekta Marka Witruwiusza, żyjšcego okło dwustu lat po �ierci Archimedesa.
Archimedes w istocie zrozumiał, jak można wyznaczyć gęsto� obiekyu o nieregularnym kształcie. By sprawdzić, z jakiego kruszcz został wykonany diadem królewski, zanurzył go w wodzie i zmierzył ilo� wypartej wody, po czym sprawdził, ile wody wypiera sztaba złota o takiej samej wadze jak diadem. Gdy okazałó się że sztaba wyparła mniej wody, było jasne, że diadem jest sfałszowany. Archimedesowi przypisuje sie także sporo praktycznych wynalazków Najlepiej znanym jest �uba bez końca, czyli pompa �ubowa stosowana do odprowadznia wody gruntowej. Zbudował również mechaniczny model demonstrujšcy ruch Księżyca i gwiazd. Oceniajšc wielko� ciał niebieskich, prawdopodobnie wynalazł przyrzšd do pomiaru �ednicy Słońca.
Znamy do� dobrze życiorys Archimedesa, co rzadko się zdarza, je�i idzie o starorzytnych uczonych. W Syrakuzach, sycylijskim porcie nad Morzem Jońskim, gdzie się wychował i spędził większo� życia, do dzi�można oglšdać mury, umocnienia i akwedukty starożytnego miasta. Urodził się okołło 287r. p.n.e., był synem astronoma fidiasza, przyjacielem i być może krewnym króla Hierona II, tyrana Syrakuz, rzšdzšcego od 270r. p.n.e. W bliżej nie okre�onym czasie Archimedes udał się do Egiptu i studiował w aleksandrii. Był to wówczas główny o�odek greckiej kultury i nauki.
O osišgnięciach Archimedesa wiemy zarówno na podstawie zachowanych traktatów matemartycznych, jak i realizacji o jego wynalazkach i do�iadczeniach, które przeprowadził. Kilka jego prac z mechaniki niestety zaginęło, przetrwały natomiast traktaty geometryczne, odznaczajšce się jasnym i oszczędnym językiem. W traktacie O kuli i cylindze podał wzory na powierzchnię i objęto� tych brył. Był bliski opracowania rachunku całkowego; jego pracę znali Newton i Leibniz, którzy wynale�i rachunek różniczkowy w XVII w. W jednej z ostatnich prac O liczbie piasku, był bliski wynalezienia logarytmów i wprowadził notację naukowš dla wielkich liczb.
W pracy O pływajšcych ciałach Archimedes podał swoje słynne prawo wyporu. Zgodnie z tym prawem na ciało zanurzone w cieczy działa siła wyporu, rówma ciężarowi cieczy wypartej przez to ciało. Prawo Archimedesa jest podstawš hydrostatyki. O innym zastosowaniu prawa Archimedesa mówi słynna, choć zapewne apokryficzna opowie� o złotym diademie. Zadanie Archimedesa polegało na sprawdzeniu, czy podejrzenia sš słuszne, jednakże bez niszczenia diademu, gdyż to byłoby �iętokradztwo. Według rzymskiego architekta Marka Witruwiusza, żyjšcego okło dwustu lat po �ierci Archimedesa.
Archimedes w istocie zrozumiał, jak można wyznaczyć gęsto� obiekyu o nieregularnym kształcie. By sprawdzić, z jakiego kruszcz został wykonany diadem królewski, zanurzył go w wodzie i zmierzył ilo� wypartej wody, po czym sprawdził, ile wody wypiera sztaba złota o takiej samej wadze jak diadem. Gdy okazałó się że sztaba wyparła mniej wody, było jasne, że diadem jest sfałszowany. Archimedesowi przypisuje sie także sporo praktycznych wynalazków Najlepiej znanym jest �uba bez końca, czyli pompa �ubowa stosowana do odprowadznia wody gruntowej. Zbudował również mechaniczny model demonstrujšcy ruch Księżyca i gwiazd. Oceniajšc wielko� ciał niebieskich, prawdopodobnie wynalazł przyrzšd do pomiaru �ednicy Słońca.