Według starożytnych Greków życiem człowieka kieruje przeznaczenie-fatum , boskie wyroki. Uważali, że wszystko to , co dotyczy losów każdego człowieka , zostało wcześniej zaplanowane i zapisane przez bóstwa, których zamiarów zwykły śmiertelnik nie jest w stanie przewidzieć.
„A więc bacząc na ostatni bytu ludzki kres i dolę,
Śmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy,
Aż bez cierpień i bez klęski krańców życia nie pobierzy.“
Sofokles w postaci Edypa przedstawił ludzki los całkowicie zależnego od sił wyższych, który stał się archetypem człowieka, robiącego wszystko, by uciec od własnego przeznaczenia, aby przepowiednia się nie spełniła, sam nieświadomie przyczynił się do jej wypełnienia. Doprowadziło to do klęski jego i bliskich.
Edeyp był synem Laiosa i Jokasty. Z powodu przepowiedni wyroczni w Delfach, według której Laiosa miał zabić rodzony syn, a później ożenić się z jego zoną, a własna matka , rozkazał porzucić go w górach, z myślą, że ten zginie. Jednak odnaleziono dziecko i oddano na wychowanie bezdzietnemu królowi Koryntu. Gdy Edyp miał osiemnaście lat udał się do Delf i usłyszał straszną przepowiednię, według, której miał zabić ojca i ożenić się ze swoja matką. By wyrocznia się niespełniła postanowił wyjechać do Teb. W drodze napotkał królewski orszak i przez swą porywczość wdał się w bójkę, zakończoną zabójstwem Laiosa (biologicznego ojca). Później uwolnił Tebańczyków od potwora - Sfinksa, co doprowadziło go do nieświadomego ślubu z własną matką. W ten sposób został królem Teb. Edyp myśląc, że udało mu się oszukać przeznaczenie , opuszczając niestety przybranych rodziców, nieświadomie przyczynił się do jej wypełnienia. Stał się igraszką w rekach bóstw i losu, przez co został uwikłany w sytuację bez wyjścia, a jedynym jego grzechem stała się jego niewiedza. Gdy poznał prawdę o swoich zbrodniach , wymierzył sobie karę samo oślepienia i życia na wygnaniu z piętnem mordercy.
Tak więc człowiek nie ma wpływu na swój los, którym rządzi przeznaczenie
Według starożytnych Greków życiem człowieka kieruje przeznaczenie-fatum , boskie wyroki. Uważali, że wszystko to , co dotyczy losów każdego człowieka , zostało wcześniej zaplanowane i zapisane przez bóstwa, których zamiarów zwykły śmiertelnik nie jest w stanie przewidzieć.
„A więc bacząc na ostatni bytu ludzki kres i dolę,
Śmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy,
Aż bez cierpień i bez klęski krańców życia nie pobierzy.“
Sofokles w postaci Edypa przedstawił ludzki los całkowicie zależnego od sił wyższych, który stał się archetypem człowieka, robiącego wszystko, by uciec od własnego przeznaczenia, aby przepowiednia się nie spełniła, sam nieświadomie przyczynił się do jej wypełnienia. Doprowadziło to do klęski jego i bliskich.
Edeyp był synem Laiosa i Jokasty. Z powodu przepowiedni wyroczni w Delfach, według której Laiosa miał zabić rodzony syn, a później ożenić się z jego zoną, a własna matka , rozkazał porzucić go w górach, z myślą, że ten zginie. Jednak odnaleziono dziecko i oddano na wychowanie bezdzietnemu królowi Koryntu. Gdy Edyp miał osiemnaście lat udał się do Delf i usłyszał straszną przepowiednię, według, której miał zabić ojca i ożenić się ze swoja matką. By wyrocznia się niespełniła postanowił wyjechać do Teb. W drodze napotkał królewski orszak i przez swą porywczość wdał się w bójkę, zakończoną zabójstwem Laiosa (biologicznego ojca). Później uwolnił Tebańczyków od potwora - Sfinksa, co doprowadziło go do nieświadomego ślubu z własną matką. W ten sposób został królem Teb. Edyp myśląc, że udało mu się oszukać przeznaczenie , opuszczając niestety przybranych rodziców, nieświadomie przyczynił się do jej wypełnienia. Stał się igraszką w rekach bóstw i losu, przez co został uwikłany w sytuację bez wyjścia, a jedynym jego grzechem stała się jego niewiedza. Gdy poznał prawdę o swoich zbrodniach , wymierzył sobie karę samo oślepienia i życia na wygnaniu z piętnem mordercy.
Tak więc człowiek nie ma wpływu na swój los, którym rządzi przeznaczenie
Wyjaśnienie: