Czy moglibyście coś napisać o elfach w mitologi greckiej?? tylko nie o nimfach. ;) moze byc nawet z neta. Tylko prosze dozuccie jakies informacje ;)
Zgłoś nadużycie!
Mity to leegenda największy pisarz był homer który napisal iniliade i odyseje iniliada opisuje upadek troji i jak zginą achilles a odyseja mówi o wracaniu do domu odyseuszowi do swojej ojczyzny przez 10lat
jak będziesz wiecej chciała to odpisz :)
0 votes Thanks 0
hussi31
Elfy stanowią jedną z najważniejszych ras większości światów fantasy. Ze względu na różnice między światami, zachodzą również zasadnicze różnice w opisach elfów w różnych rzeczywistościach fantasy. Wspólne pozostają jednak przeważnie pewne elementy natury oraz wyglądu elfów: spiczaste uszy długowieczność albo wręcz nieśmiertelność związki z naturą i lasem, a zazwyczaj także morzem uzdolnienia magiczne piękny wygląd długie włosy (najczęściej blond lub srebrzyste albo czarne) piękny i melodyjny głos niezrównane umiejętności łucznicze i walki ogółem.
Elfy w mitologii greckiej przez część badaczy utożsamiane są z Nimfami
Nimfy (gr. νύμφαι nymphai, l. poj. νύμφη nymphe - "dziewczyna, narzeczona"; łac. nymphae) - w mitologii greckiej i rzymskiej śmiertelne boginki niższego rzędu, opiekunki miejsc, które zamieszkiwały. Mimo że umierały, były istotami długowiecznymi i wiecznie młodymi. Homer przedstawiał je, jako córki Zeusa.
W mitologii przedstawiano je, jako piękne kobiety. Mieszkały we wsiach, lasach i wodach. Były duchami pól i ogólnie całej przyrody. Stanowiły uosobienie jej płodności i wdzięku. Zamieszkiwały groty, gdzie spędzały czas przędąc i śpiewając.
Nimfy nie stanowiły grupy jednorodnej. Dzieliły się na różne grupy w zależności od miejsca zamieszkania: nimfy wodne nazywano najadami, leśne driadami, drzewne hamadriadami, górskie oreadami, a łąkowe lejmoniadami.
Nimfy były często żonami herosów lub założycieli miast. Często pojawiały się w mitach o tematyce miłosnej. Zwykle ich kochankami byli: Pan, Satyrowie, Priap, którzy uosabiali męskie siły w przyrodzie. Były także wybrankami większych bogów, jak: Zeus, Apollo, Hermes, Dionizos. Nimfy często zakochiwały się i uprowadzały młodzieńców np. Hylasa.
Opiekowały się boskimi niemowlętami jak Zeus czy Dionizos, np: Almatea.
Najbardziej znanymi nimfami były: Dafne, Echo i Kalipso. W wiekach późniejszych nimfy stały się częstym tematem wierszy i dramatów. Od ich nazwy wywodzą się terminy nimfomania, nimfetka i nimfofilia.
Nimfy to: Alseidy, Driady, Hamadriady, Lejmoniady, Meliady, Najady, Nereidy, Okeanidy, Oready, Syreny Atlantydy, Hesperydy, Hiady oraz Plejady.
Uważano je za bóstwa niższego rzędu, do których zwracano się z prośbami i które nie były groźne. Zazwyczaj były w służbie u wielkich bogiń, najczęściej Artemidy, niekiedy bogów, jak Hermes czy Dionizos, gdzie były partnerkami satyrów lub sylenów, albo jednej z nich, ale wyższego rzędu. W Grecji wierzono w nimfy do czasów nowożytnych. Obecnie tłumaczy się ich kult, jako pozostałości pierwotnego animizmu.
jak będziesz wiecej chciała to odpisz :)
Ze względu na różnice między światami, zachodzą również zasadnicze różnice w opisach elfów w różnych rzeczywistościach fantasy. Wspólne pozostają jednak przeważnie pewne elementy natury oraz wyglądu elfów:
spiczaste uszy
długowieczność albo wręcz nieśmiertelność
związki z naturą i lasem, a zazwyczaj także morzem
uzdolnienia magiczne
piękny wygląd
długie włosy (najczęściej blond lub srebrzyste albo czarne)
piękny i melodyjny głos
niezrównane umiejętności łucznicze i walki ogółem.
Elfy w mitologii greckiej przez część badaczy utożsamiane są z Nimfami
Nimfy (gr. νύμφαι nymphai, l. poj. νύμφη nymphe - "dziewczyna, narzeczona"; łac. nymphae) - w mitologii greckiej i rzymskiej śmiertelne boginki niższego rzędu, opiekunki miejsc, które zamieszkiwały. Mimo że umierały, były istotami długowiecznymi i wiecznie młodymi. Homer przedstawiał je, jako córki Zeusa.
W mitologii przedstawiano je, jako piękne kobiety. Mieszkały we wsiach, lasach i wodach. Były duchami pól i ogólnie całej przyrody. Stanowiły uosobienie jej płodności i wdzięku. Zamieszkiwały groty, gdzie spędzały czas przędąc i śpiewając.
Nimfy nie stanowiły grupy jednorodnej. Dzieliły się na różne grupy w zależności od miejsca zamieszkania: nimfy wodne nazywano najadami, leśne driadami, drzewne hamadriadami, górskie oreadami, a łąkowe lejmoniadami.
Nimfy były często żonami herosów lub założycieli miast. Często pojawiały się w mitach o tematyce miłosnej. Zwykle ich kochankami byli: Pan, Satyrowie, Priap, którzy uosabiali męskie siły w przyrodzie. Były także wybrankami większych bogów, jak: Zeus, Apollo, Hermes, Dionizos. Nimfy często zakochiwały się i uprowadzały młodzieńców np. Hylasa.
Opiekowały się boskimi niemowlętami jak Zeus czy Dionizos, np: Almatea.
Najbardziej znanymi nimfami były: Dafne, Echo i Kalipso. W wiekach późniejszych nimfy stały się częstym tematem wierszy i dramatów. Od ich nazwy wywodzą się terminy nimfomania, nimfetka i nimfofilia.
Nimfy to: Alseidy, Driady, Hamadriady, Lejmoniady, Meliady, Najady, Nereidy, Okeanidy, Oready, Syreny Atlantydy, Hesperydy, Hiady oraz Plejady.
Uważano je za bóstwa niższego rzędu, do których zwracano się z prośbami i które nie były groźne. Zazwyczaj były w służbie u wielkich bogiń, najczęściej Artemidy, niekiedy bogów, jak Hermes czy Dionizos, gdzie były partnerkami satyrów lub sylenów, albo jednej z nich, ale wyższego rzędu. W Grecji wierzono w nimfy do czasów nowożytnych. Obecnie tłumaczy się ich kult, jako pozostałości pierwotnego animizmu.