Latarnik" Henryka Sienkiewicza to lektura ponadczasowa, ponieważ:
REKLAMA
* omówiony jest w niej problem emigracji, który był aktualny nie tylko w czasie zaborów, ale także istnieje w dzisiejszych czasach. Różny jest tylko cel tych emigracji, gdyż kiedyś uciekano ze względów politycznych a teraz emigruje się w pogoni za pieniądzem;
* bohater lektury będąc na emigracji czyta polskie książki, które do dziś są czytane zarówno w Polsce jak i przez Polaków na emigracji. Niestety muszę jednak stwierdzić, że chęć do czytania książek i zamiłowanie do polskiej literatury wygasa;
* opowiada o Polsce, której nie było i o emocjach, jakie tłoczyły się w ludziach podczas życia w ojczyźnie, której nie ma. Pomyślmy jak oni mogli się czuć. Czyż nie jak ludzie, którzy stracili swój własny dom? Zapewne tak było. Nawiązując do polskiej historii, wspomina, jaki ciężar nosili na sobie Polacy, którzy stali się obcym narodem należącym do innych państw, pozbawieni wszelkich praw, i innych symboli polskiej kultury. Jednym słowem pozbawieni polskości;
* uczy by zawsze podejmować walkę i jej ryzyko. Można powiedzieć, że Skawiński (główny bohater noweli) nie był przykładem prawdziwego Polaka. Uniknął walki, ponieważ wyemigrował. Dlatego też Sienkiewicz uświadamia nas, iż życie z daleka od tego, co jest dla nas bardzo cenne i drogie nie ma sensu, gdyż nie możemy czerpać z niego żadnych przyjemności. W tym wypadku była to właśnie ojczyzna. Skawiński jednak zbyt późno przekonał się o tym, że źle zrobił opuszczając swój kochany kraj. Tak, więc autor namawia nas do tego abyśmy zawsze walczyli. Nie chodzi tu tylko o udział w dosłownej walce, ale także o podejmowanie wielu różnorodnych wyzwań i realizowanie je bez względu na przeciwności losu. Sienkiewicz w tej noweli radzi nam, aby mimo tego, że raz nam się nie udało czegoś zrealizować spróbowali ponownie i nie tylko jeden raz, ale wiele razy aż w końcu osiągniemy wyznaczony sobie cel;
* daje nadzieję, że los się odmieni. Skawiński będąc latarnikiem nie ma wspaniałego życia, ponieważ cały czas czuję tęsknotę za wartościami swego życia, a mianowicie za swą ojczyzną, za Polską, którą opuścił. Możliwe, że przestawał wierzyć w to, że kiedyś do niej powróci. W chwilach jego załamania natknął się jednak na opokę dla swego rozżalenia. Nadzieję na to, że jeszcze może mu się powieść i że jeszcze zdąży ujrzeć swój piękny kraj było otrzymanie "Pana Tadeusza". To właśnie te chwile spędzone nad lekturą książki tak wielkiego polskiego poety pozwoliły mu odzyskać wiarę. Wszyscy dobrze wiemy, że "Pan Tadeusz" jest tak znakomitym dziełem, przepełnionym polskością i polskimi obyczajami, że nie dziwi nas to, że przeczytanie takiej powieści mogło pomóc Skawińskiemu odzyskać nadzieję. Czytelnik po przeczytaniu "Latarnika" powinien wywnioskować, że wiele rzeczy może odmienić nasz los i to zazwyczaj w takich momentach, kiedy najmniej się tego spodziewamy, przynajmniej to chciał nam przekazać Sienkiewicz.
* wprowadza chwilę zastanowienia, ponieważ gdy czytelnik dobrze zrozumie lekturę to może z niej dowiedzieć się prawdy, która na pozór jest oczywista, ale także zastanawia. Mianowicie chodzi o to, ze nikt nie może być szczęśliwy, jeśli nie wie, kim jest. W pierwszym momencie możemy powiedzieć, że to zdanie jest głupie i nie ma sensu, gdyż każdy wie, kim jest, ponieważ potrafi podać swoje imię i nazwisko oraz inne dane osobowe. Gdyby jednak głębiej się nad tym zastanowić może okazać się, że tak naprawdę nie znamy swojej osoby, nie zawsze potrafimy przewidzieć jakbyśmy się zachowali w danej sytuacji.
To już wszystkie moje przemyślenia na temat treści noweli Henryka Sienkiewicz pt. "Latarnik". Mam nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto podziela moje zdanie.
Latarnik" Henryka Sienkiewicza to lektura ponadczasowa, ponieważ:
REKLAMA
* omówiony jest w niej problem emigracji, który był aktualny nie tylko w czasie zaborów, ale także istnieje w dzisiejszych czasach. Różny jest tylko cel tych emigracji, gdyż kiedyś uciekano ze względów politycznych a teraz emigruje się w pogoni za pieniądzem;
* bohater lektury będąc na emigracji czyta polskie książki, które do dziś są czytane zarówno w Polsce jak i przez Polaków na emigracji. Niestety muszę jednak stwierdzić, że chęć do czytania książek i zamiłowanie do polskiej literatury wygasa;
* opowiada o Polsce, której nie było i o emocjach, jakie tłoczyły się w ludziach podczas życia w ojczyźnie, której nie ma. Pomyślmy jak oni mogli się czuć. Czyż nie jak ludzie, którzy stracili swój własny dom? Zapewne tak było. Nawiązując do polskiej historii, wspomina, jaki ciężar nosili na sobie Polacy, którzy stali się obcym narodem należącym do innych państw, pozbawieni wszelkich praw, i innych symboli polskiej kultury. Jednym słowem pozbawieni polskości;
* uczy by zawsze podejmować walkę i jej ryzyko. Można powiedzieć, że Skawiński (główny bohater noweli) nie był przykładem prawdziwego Polaka. Uniknął walki, ponieważ wyemigrował. Dlatego też Sienkiewicz uświadamia nas, iż życie z daleka od tego, co jest dla nas bardzo cenne i drogie nie ma sensu, gdyż nie możemy czerpać z niego żadnych przyjemności. W tym wypadku była to właśnie ojczyzna. Skawiński jednak zbyt późno przekonał się o tym, że źle zrobił opuszczając swój kochany kraj. Tak, więc autor namawia nas do tego abyśmy zawsze walczyli. Nie chodzi tu tylko o udział w dosłownej walce, ale także o podejmowanie wielu różnorodnych wyzwań i realizowanie je bez względu na przeciwności losu. Sienkiewicz w tej noweli radzi nam, aby mimo tego, że raz nam się nie udało czegoś zrealizować spróbowali ponownie i nie tylko jeden raz, ale wiele razy aż w końcu osiągniemy wyznaczony sobie cel;
* daje nadzieję, że los się odmieni. Skawiński będąc latarnikiem nie ma wspaniałego życia, ponieważ cały czas czuję tęsknotę za wartościami swego życia, a mianowicie za swą ojczyzną, za Polską, którą opuścił. Możliwe, że przestawał wierzyć w to, że kiedyś do niej powróci. W chwilach jego załamania natknął się jednak na opokę dla swego rozżalenia. Nadzieję na to, że jeszcze może mu się powieść i że jeszcze zdąży ujrzeć swój piękny kraj było otrzymanie "Pana Tadeusza". To właśnie te chwile spędzone nad lekturą książki tak wielkiego polskiego poety pozwoliły mu odzyskać wiarę. Wszyscy dobrze wiemy, że "Pan Tadeusz" jest tak znakomitym dziełem, przepełnionym polskością i polskimi obyczajami, że nie dziwi nas to, że przeczytanie takiej powieści mogło pomóc Skawińskiemu odzyskać nadzieję. Czytelnik po przeczytaniu "Latarnika" powinien wywnioskować, że wiele rzeczy może odmienić nasz los i to zazwyczaj w takich momentach, kiedy najmniej się tego spodziewamy, przynajmniej to chciał nam przekazać Sienkiewicz.
* wprowadza chwilę zastanowienia, ponieważ gdy czytelnik dobrze zrozumie lekturę to może z niej dowiedzieć się prawdy, która na pozór jest oczywista, ale także zastanawia. Mianowicie chodzi o to, ze nikt nie może być szczęśliwy, jeśli nie wie, kim jest. W pierwszym momencie możemy powiedzieć, że to zdanie jest głupie i nie ma sensu, gdyż każdy wie, kim jest, ponieważ potrafi podać swoje imię i nazwisko oraz inne dane osobowe. Gdyby jednak głębiej się nad tym zastanowić może okazać się, że tak naprawdę nie znamy swojej osoby, nie zawsze potrafimy przewidzieć jakbyśmy się zachowali w danej sytuacji.
To już wszystkie moje przemyślenia na temat treści noweli Henryka Sienkiewicz pt. "Latarnik". Mam nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto podziela moje zdanie.
mam nadzieję że pomogłam