Czesław Miłosz piosenka pasterska
Gdy wiatr powieje mienią się ogrody
Jak wielkie, ciche i łagodne morza
Piana po liściach przebiegnie, a potem
Znowu ogrody i zielone morza.
Góry zielone schodzące ku rzekom
gdzie tylko tańczy flecik pastuszka
Kwiaty różowe ze złotą powieką
Które tak cieszą dziecinne serduszka.
Tu trawa bujna do kolan się kłoni
A kiedy jabłko w trawę się potoczy
To musisz całą twarz przyłożyć do niej
Kiedy za jabłkiem gonią twoje oczy.
Ogrody, piękne moje ogrody
Takich ogrodów nie znajdziesz na świecie
Ani tak czystej, wiecznie żywej wody
Ni takiej wiosny zatopionej w lecie.
1.kto jest podmiotem lirycznym?
2.do kogo zwraca się osoba mówiąca w wierszu?
3.wypisz z wiersza apostrofę, cztery epitety, jedno porównanie i dwie przenośnie.
4.wymień cztery elementy tworzące obraz poetycki w wierszu.
5.określ dwoma przymiotnikami nastrój wiersza.
6.wyjaśni w czterech zdaniach jak rozumiesz słowa:
Ogrody, piękne moje ogrody
Takich ogrodów nie znajdziesz na świecie
Ani tak czystej, wiecznie żywej wody
Ni takiej wiosny zatopionej w lecie.
1. Podmiotem lirycznym jest prawdopodobnie autor ( Czesław Miłosz )
2. "Tu MUSISZ całą twarz przyłożyć do niej"
3. Apostrofa - "To musisz całą twarz przyłożyć do niej"
Epitety - "trawa bujna", "łagodne morza", "żywa woda", Kwiaty różowe"
Porównanie - " Gdy wiatr powieje mienią się ogrody Jak wielkie, ciche i łagodne morza"
Przenośnie - "Kwiaty różowe ze złotą powieką " , " Tu trawa bujna do kolan się kłoni "
5. Uroczysty, nastrojowy .
6. Podmiot liryczny chce pokazać, że takich ogrodów jak opisuje nie znajdzie się nigdzie. Są one wyjątkowe i różnią się od innych . Płynie w nich żywa i czysta woda . W innych ogrodach tego nie ma .