(ur. 20 sierpnia 1930 w Warszawie) – polski polityk, adwokat i publicysta. Kawaler Orderu Orła Białego.
Działacz opozycji demokratycznej i obrońca w procesach politycznych w okresie PRL, poseł na Sejm I, III i IV kadencji, premier Polski w latach 1991–1992, twórca i pierwszy przewodniczący Ruchu dla Rzeczypospolitej oraz Ruchu Odbudowy Polski, były członek Trybunału Stanu, były doradca Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego do spraw politycznych.
Był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu (jako ekspert strony solidarnościowej w podzespole ds. reformy prawa i sądów). Nie kandydował do Sejmu kontraktowego. W latach 1989–1991 pełnił funkcje zastępcy przewodniczącego Trybunału Stanu. W 1989 został członkiem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej[7], a w 1990 był współzałożycielem i fundatorem Polskiej Fundacji Katyńskiej[8].
Od 1990 należał do Porozumienia Centrum. Jesienią tego roku uczestniczył w przygotowaniu programu wyborczego Lecha Wałęsy i był jego mężem zaufania w Państwowej Komisji Wyborczej w wyborach prezydenckich. Został następnie członkiem Komitetu Doradczego przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie (1991).
W wyborach parlamentarnych w tym roku uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum. Zasiadał w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, a także w komisjach sejmowych: nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw konstytucyjnych, Komisji Sprawiedliwości oraz Administracji i Spraw Wewnętrznych. Ponadto brał udział w pracach podkomisji podstaw ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego oraz podkomisji organów władzy ustawodawczej, wykonawczej i samorządu terytorialnego.
(ur. 20 sierpnia 1930 w Warszawie) – polski polityk, adwokat i publicysta. Kawaler Orderu Orła Białego.
Działacz opozycji demokratycznej i obrońca w procesach politycznych w okresie PRL, poseł na Sejm I, III i IV kadencji, premier Polski w latach 1991–1992, twórca i pierwszy przewodniczący Ruchu dla Rzeczypospolitej oraz Ruchu Odbudowy Polski, były członek Trybunału Stanu, były doradca Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego do spraw politycznych.
Był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu (jako ekspert strony solidarnościowej w podzespole ds. reformy prawa i sądów). Nie kandydował do Sejmu kontraktowego. W latach 1989–1991 pełnił funkcje zastępcy przewodniczącego Trybunału Stanu. W 1989 został członkiem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej[7], a w 1990 był współzałożycielem i fundatorem Polskiej Fundacji Katyńskiej[8].
Od 1990 należał do Porozumienia Centrum. Jesienią tego roku uczestniczył w przygotowaniu programu wyborczego Lecha Wałęsy i był jego mężem zaufania w Państwowej Komisji Wyborczej w wyborach prezydenckich. Został następnie członkiem Komitetu Doradczego przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie (1991).
W wyborach parlamentarnych w tym roku uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum. Zasiadał w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, a także w komisjach sejmowych: nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw konstytucyjnych, Komisji Sprawiedliwości oraz Administracji i Spraw Wewnętrznych. Ponadto brał udział w pracach podkomisji podstaw ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego oraz podkomisji organów władzy ustawodawczej, wykonawczej i samorządu terytorialnego.